فیلم‌هایی که توسط بازوهای جوان سینمای ایران ساخته می‌شوند و سعی می‌کنند نگاه دیگری را در سینما وارد کنند عموما با بی‌مهری سینماداران مواجه می‌شوند. البته باید این حق را هم برای سینمادار قائل شد؛ در شرایطی که آنها خرج یومیه خود را هم در نمی‌آورند، رو به فیلم‌هایی بیاورند که حداقل کف فروش آنها را تضمین کند. اما اگر این روند ادامه پیدا کند، دیگر راهی برای ورود نگاه‌های نو به سینمای ما وجود نخواهد داشت و سینما درگیر کلیشه‌یی می‌شود که در تمام این سال‌ها برای بفروش بودن گرفتار آن بوده است. قطعا اگر این طرح بتواند با نگاه درست و برنامه‌ریزی منسجمی پیش برود، اتفاقی عظیم را در تاریخ سینما رقم خواهد زد که فقط با گذشت زمان می‌توان از چند و چون آن آگاه شد. این طرح نیازمند یک برنامه‌ریزی است. مطابق آنچه که در فراخوان آمده است، کف فروش سینماها توسط سازمان سینمایی تضمین خواهد شد و در صورت این اتفاق دیگر سینما‌دار هراسی بابت از بین رفتن سرمایه‌اش نخواهد داشت.

از طرف دیگر باید یک هیات انتخابی مشخص بشود که سینماگری که فیلم‌هایش در ژانر سینمای هنر و تجربه قرار می‌گیرد، به آن هیأت اعتماد کند. از سوی دیگر ما هم باید برای این طرح سنگ‌اندازی نکنیم و از همین ابتدا آیه یأس نخوانیم. شاید همین طرح بتواند جلوی خروج جوانان را از سینمای ایران بگیرد و آنها را بار دیگر به ساختن فیلم ترغیب کند؛ جوانان بسیاری هستند که با بودجه اندک و سرمایه شخصی که شاید تمام زندگی آنها بوده فیلم ساخته‌اند و اتفاقا فیلم‌های خوبی هم ساخته‌اند اما شرایط اکران برای‌شان پیش نیامده و وقتی هم از آنها می‌پرسی چرا فیلم نمی‌سازند، می‌گویند دیگر نه روحیه ساختن فیلم دارند و نه پولش را. به هر حال وقتی کسی فیلم می‌سازد و کار هنری می‌کند، برای کمد و چمدان کار نمی‌کند، دلش می‌خواهد کارش دیده شود، کاش شرایط دیده‌شدن ایده‌های جوان را در سینماهای‌مان با این طرح ایجاد کنیم.
منبع روزنامه اعتماد