– نظرتان درباره گروه سینمایی «هنر و تجربه» چیست؟
«هنر و تجربه» گام مهمی در سینمای ایران است، حس خوبی دارد. سال‌ها از این حرکت یاد خواهد شد، نام این اکیپ سال‌ها در خاطره‌ها می‌ماند و به نیکی از آن نام برده می‌شود. قطعا نتیجه مثبت خواهد داد و تاثیر گذار خواهد بود.
– به عنوان فیلمساز چه انتظاری از اکران این گروه دارید؟
قطعا فیلم‌های آبرومندی که تا حالا دیده نشده‌اند دیده خواهند شد. این حرکت با حرکت‌های قبلی تفاوت دارد. فکر می‌کنم آن موقع زیاد اکران فیلم‌هایی از این دست دغدغه مسئولان نبوده اما این دفعه هست. به این دلیل فیلمسازان مایل هستند فیلمشان در این اکران دیده شود.
– فعالیت این گروه چه تأثیری بر جریان فیلمسازی هنری و تجربی می‌گذارد؟
«هنر و تجربه» یک جریان است. میان آن و فیلمسازان، یک بده بستان برقرار می‌شود، هر دو بر یکدیگر تاثیر می‌گذارند. هر دو باید به هم کمک کنند جریانی را به وجود بیاورند که بتواند کنار جریان سینمای تجاری خودش را نشان دهد.
– با عنوان آن موافق هستید؟
من موافق اسم «فیلم هنری» (به تنهایی) نیستم این تیتر غلط است. اما قرار گرفتن «هنر» و «تجربه» در کنار هم درست است، یعنی فیلم‌هایی که متفاوت و تجربی هستند. فیلمساز مستقل به طرف ساخت این فیلم‌ها می‌رود. فیلمساز مستقل به فکر گیشه و پول نیست. او به دنبال این است که ایده و دغدغه خود را تبدیل به فیلم کند. اسم قبلی (آسمان باز) را نمی‌پسندم، «آسمان باز» یعنی چه! مبهم است. چه ربطی به فیلم دارد؟ اما انتخاب این اسم جدید مناسب‌تر است.
– از فیلم خودتان، «من از سپیده دم صبح بیزارم»، به عنوان فیلمی که در این گروه پذیرفته شده و آذرماه اکران می-شود بگویید.
من عاشق «سپیده دم…» هستم. فیلم متفاوتی است. نمی‌توانم بگویم مخاطب خاص دارد یا عام، این فیلم متعلق به تمام مخاطبان است. اصولا با این تفکیک مخالفم. وقتی هنوز فیلمی اکران نشده چطور می‌توانیم مخاطب آن را مشخص کنیم؟ هنوز محصولی عرضه نشده تا بفهمیم مخاطب اقلیتی دارد یا اکثریتی. هر فیلمی با بضاعت خودش فروش می‌کند و تاثیر می‌گذارد. چرا اتیکت بی‌مخاطب بودن را قبل از نمایش به آن می‌زنیم؟ در تعریف عام وخاص باید صبر کرد تا این جریان مسیر خودش را حداقل ۶ ماه تا یک سال طی کند. تا این مسیر طی نشود نمی‌توان تعریفی برای عام و خاص مشخص کرد.
– به نظر شما این طرح موفق خواهد شد؟
اینکه مردم از سینما دوری می‌کنند دلیلش برنامه‌های سخیف ماهواره‌ای است. تولید و استقبال از فیلم‌هایی که قصه‌های تکراری و ماجراهای تکراری دارند، دلیلش ما نبودیم. اگر فیلم‌های کیارستمی اکران عمومی داشته باشند و در سینما‌ها بصورت وسیع اکران شوند خواهیم دید که چه صف‌هایی مقابل سینما‌ها کشیده می‌شود.
– برای استمرار و استقبال از اکران این گونه فیلم‌ها چه کار باید کرد؟
اگر اکران «هنر و تجربه» با تبلیغات گسترده همراه شود بسیار موفقیت آمیز خواهد بود. باید یک فیلم تبلیغاتی در باره هدف و برنامه‌های آن تهیه و در سینما‌ها به صورت تیزر پخش بشود. از فیلمسازان و ستاره‌ها بخواهید درباره آن برای مردم حرف بزنند. مطمئنا همه ستاره ها از این طرح استقبال خواهند کرد و در مقابل دوربین از اهمیت آن حرف خواهند زد.

منبع : بولتن شماره ۷