شرق :
کم‌توجهی به مجوزهایی که توسط وزارت ارشاد صادر می‌شود، بی‌شباهت به «مین‌گذاری در زمین خودی» نیست؛ رخدادی که گسترش هنر زیرزمینی و غیرقانونى را به دنبال خواهد داشت. نهادهای قانونی همچون مجلس شورای اسلامی و کمیسیون فرهنگی، حق نظارت بر امور مختلف کشور و دستگاه‌های اجرایی را دارند اما این نظارت زمانی که از سر دلسوزی باشد، اثرگذار خواهد بود. نباید این تصور ایجاد شود که دوستان قانونگذار در مجلس شورای اسلامی، ناخودآگاه و ناخواسته تن به پذیرش یکسری از نگاه‌ها می‌دهند که امروز با اما و اگرهای بسیاری از سوی جامعه و کارشناسان مواجه است یا در دوره‌ای، اثری از این نظارت نباشد و در دوره‌ای دیگر، هر روز درباره فعالیت‌های قانونی یک نهاد، اما و اگر مطرح شود. نباید این تصور ایجاد شود که برخی می‌خواهند به هر قیمتی خود را در صحنه فعال نشان دهند. با وجود تمام اختلاف‌نظر‌ها و سلیقه‌ها، رفتارهایی از این دست با وزارت ارشاد صحیح نبوده و تدبیر و دوراندیشی لازم را در خود ندارد. در دولت جدید، «شورای پروانه نمایش» تنها یک شورای دولتی نیست که بخواهیم آن را محکوم به رفتار جناحی کنیم، بلکه شورایی است که از نمایندگان سایر قوا، سازمان‌ها و متخصصان سینمایی تشکیل شده و باید به نظرات آن، احترام گذاشته شود. البته ممکن است گاهی تصمیمات این شورا برخلاف میل افراد باشد و آن را دوست نداشته باشیم اما این موضوع، مجوزی برای زیر سوال‌بردن موجودیت شورا یا انکار تصمیمات آن به دست نمی‌دهد. نباید بنیان نهادهای قانونی زیرسوال برود و به جای آنها تصمیم‌گیری شود. به نظر می‌رسد برخی کسانی که به‌دنبال تضعیف وزارت ارشاد یا سازمان سینمایی هستند، نگران ازبین‌رفتن «انحصار» گذشته خود در حوزه‌های مختلف و عدم امکان اعمال نظرات شخصی خود هستند و حالا در نظر دارند با چنین رفتارهایی، مفرى براى خود جست‌وجو کنند. نگارنده باور دارد نمایندگان مجلس با عقل و درایتی که دارند وارد چنین بازی‌هایی نخواهند شد. قانونگذار می‌داند دخالت‌های خارج از ضابطه عملا می‌تواند به تعطیلی وزارت ارشاد و سازمان سینمایی منجر شده و حوزه فرهنگ و سینمای کشور نیز به لحاظ ساختارى زیر سوال برود، متعاقبا به تعطیلی و سکون کشیده شود و رواج رفتارهاى زیرزمینى و خارج از ضابطه در آن آغاز شود. درباره نامه کمیسیون فرهنگی به سازمان سینمایی برای اکران‌نکردن برخی فیلم‌ها، ذکر این نکته ضروری است که این‌گونه رفتار‌ها ناشی از عدم اعتمادی است که ریشه آن در سخنانی از بیرون کمیسیون فرهنگی مجلس است. این موضوع از سوی گروه‌ها یا افرادی دنبال می‌شود که به دلیل شرایطی که خودشان در گذشته به وجود آوردند طبعا امروز نمی‌توانند در سینما تصمیم‌گیرنده باشند؛ زیرا امروز سینما دیگر در اختیار یک گروه خاص نیست. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز وظیفه دارد به صورت کامل و جامع، یک اثر هنری را بررسی کرده و زمانی که آن را واجد اعطای مجوز تشخیص داد تا پایان پای این مجوز بایستد و از آن دفاع کند، زیرا اگر مجوزی لغو شود و مشروعیت خود را از دست بدهد، طبعا مشروعیت نهادی که مجوز را صادر کرده زیر سوال می‌رود و همین گونه مشروعیت مجوزهای نهادهای بالا‌تر نیز زیر سوال خواهد رفت. اگر این مساله تعمیم یابد به تدریج اطمینانی که هنرمندان به این وزارتخانه دارند زیر سوال رفته و ترمیم مجدد آن بسیار دشوار خواهد بود. زیرزمینی‌شدن فعالیت هنری یا انفعال و به‌انزوارفتن اهالی هنر، آسیبی نیست که قابل چشم‌پوشی باشد.
منبع:
