
منتقدان سینمایی میگویند:
هنر و تجربه روزنه امید برای تداوم بقای سینمای متفاوت و محترم
هنر و تجربه:با گذشت تقریباً شش ماه از راهاندازی گروه سینمایی هنر و تجربه، این گروه دارد به سرعت جای خودش را در سینمای ایران باز میکند و طیف مختلفی از سینماگران با به فال نیک گرفتن حضور این گروه، بر جنبهها و ابعاد مختلف حضور آن تاکید میکنند.
فراهم شدن بستر مناسبی برای اکران فیلمهای این گروه علاوه بر کمک به سینمای ایران در راستای جذب مخاطبان جدید و جدیتر سینما، فضا را برای نقد، مباحثه و بررسی این آثار نیز گشوده و به گفته بسیاری از منتقدان سینما و اصحاب هنر، این مهمترین ویژگی تشکیل این گروه است.
جشنواره سی و سوم فیلم فجر و اختصاص یافتن بخشی از جشنواره به گروه هنر و تجربه، فرصت مناسب دیگری بود برای تثبیت جایگاه مهم این گروه در خانواده سینما و دیده شدن هر چه بیشتر کارگردانان و سینماگرانی که به ساخت آثار تجربی و هنری اقبال بیشتری نشان میدهند.
با توجه به استقبال توامان مخاطبان و منتقدان از فیلمهای گروه هنر و تجربه در جشنواره فیلم فجر امسال، پای صحبت چند تن از منتقدان سینما نشستیم تا عملکرد شش ماهه این گروه و همچنین کیفیت فیلمهای «هنر و تجربه» در جشنواره سی و سوم را به اختصار مورد نقد و بررسی قرار دهیم.
نیما حسنینسب، منتقد و نویسنده سینما در گفتگو با سایت «هنر و تجربه» حضور سه فیلم خوب «در دنیای تو ساعت چند است؟»، «من دیهگو مارادونا هستم» و «مردی که اسب» شد را حضوری چشمگیر و امیدوارکننده قلمداد کرد و عدم حضور برخی دیگر از فیلمهای خوب با مولفههای هنری و تجربی مثل «اعترافات ذهن خطرناک من» در این بخش را عجیب خواند. وی همچنین بیتوجهی داوران این بخش به یکی از بهترین فیلمهای هنر و تجربه این سالها، یعنی «در دنیای تو ساعت چند است» را نابخشودنی دانست.
این منتقد سینما در رابطه با آینده این گروه در سینمای ایران گفت: «گروه هنر و تجربه در شرایط فعلی تنها روزنه امید برای تداوم و بقای سینمای واقعی و قابل احترام و متفاوت در برابر هجوم کسالت و رخوت فیلمها و توهین به ذات سینما در اغلب فیلمهاست.تداوم و گسترش این گروه بهترین روش برای مقابله با رواج انگیزههای غیر سینمایی در تولید فیلم و بیهنری، بیاعتقادی، بیحوصلگی و بیاهمیتی، بیانگیزگی، بیتفاوتی، بیعرضگی، بیکیفیتی، بیحرمتی، بیسوادی، بیمعرفتی و بی … آشکاریست که این روزها از هر طرف دارند در حق سینما روا می دارند.»
کیوان کثیریان، دیگر منتقد سینما و رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی نیز حضور بخشی با عنوان هنر و تجربه در جشنواره فیلم فجر را اتفاقی مثبت قلمداد کرد. کثیریان فیلمهای هنر و تجربه را دارای موجودیت و اهمیت خواند و آنها را تجربههای جدیدی دانست که میتوانند فضاهای جدیدی در سینما باز کنند و به همین دلیل مهم باید وجود داشته باشند.
شاهین شجریکهن، از دیگر منتقدانی بود که در این مورد با ما گپ زد و در پاسخ به سوال ما در مورد کیفیت فیلمهای هنر و تجربه در جشنواره اخیر، مشکل بعضی از آنها را زیادهروی در جنبههای آوانگارد دانست و گفت فیلمی مثل «مردی که اسب شد» حتی در سینمای مستقل آمریکا و جشنواره ساندنس هم اثر ثقیلی محسوب میشود.
وی در ادامه با تاکید بر ضرورت ادامه پویایی در این گروه، تداوم این بخش وحضور فیلمهایی که بیتوجه به معادلات دستوپاگیر اقتصادی و تجاری ساخته شدهاند را جزو امتیازهای مهم گروه هنر و تجربه نامید و گفت: «البته معتقدم میتوان در انتخاب عناوین هر سال، دقت و سختگیری بیشتری اعمال کرد.»
شجریکهن در بخش دیگری از گفتگویش با سایت هنر و تجربه به ضرورت ادامه حیات این گروه تاکید کرد. وی وجود این گروه را پر کننده یک جای خالی مهم در سینمای ایران خواند که نسبت به گروههای مشابه قبلی موفقتر و با سازماندهی بیشتر عمل کرده است.
این منتقد سینما در ادامه صحبتهایش به جنبههای تبلیغاتی مناسب گروه هنر و تجربه هم گریزی زد و ترکیب تجربه، شناخت و همه جانبه بودن فعالیت این گروه در سطح انتخاب فیلم، تبلیغات مناسب و انتشار نشریه را موجب بالارفتن ضریب تاثیر آن دانست.
شجریکهن برای بهبود کیفیت فعالیتهای هنر و تجربه و ادامه حیات آن به شکل بهتر پیشنهاداتی هم داشت. او وجود یک جایگاه و محل سکونت دائمی و ثابت که به کتابخانه و سالن نمایش فیلم مجهز باشد را ضامن موفقیت گروه هنر و تجربه و تبدیل شدن آن به پناهگاه سینمای مستقل ایران دانست.
شاهین امین روزنامه نگار و نویسنده سینمایی هم حضور بخش هنر و تجربه در جشنواره را مفید ارزیابی کرده و معتقد است این امکان کمک کرد مخاطبان را با فیلمهای تجربی بیشتر آشنا شوند ..اما او اشاره میکند این نوع فیلم باید جشنواره خاص خود را داشته باشد البته کوچکتر از جشنواره فیلم فجر :« فکر میکنم این نوع سینما احتیاج به جشنواره خاص و موضوعی خود را دارد. فضایی خلوتتر و کوچکتر که در آن تمرکز بر این گونه فیلمها باشد و درباره شکل ، ساخت،موانع ، افقها و کارکردهای آنها بحث و گفتوگو در قالب کارگاه یا نشستهای تخصصی برگزار انجام گیرد.»