هنر و تجربه/شقایق طباطبایی: این روزها کمتر فیلمی اکران می‌شود که تب‌و‌تاب دیدن آن در دل دانشجویان بیافتد و سالن‌های سینما با حضور آن‌ها پر شود اما در این شش ماهی که از تاسیس گروه هنروتجربه می گذرد، چندین فیلم و مستند در این گروه اکران شده‌است که دانشجویان را به سینما کشانده‌است. این را خود دانشجویان می‌گویند، از دانشجویان رشته معماری شهر نیشابور تا دانشجویان داروسازی دانشگاه تهران . در دانشکده‌های مختلف تهران، نیشابور و مشهد برنامه‌های دوره اول و دوم و سوم و به تازگی چهارم گروه هنروتجربه میان کانون‌های فیلم شناخته شده‌است، برای اینکه بیشتر از مخاطبان دانشجو گروه هنروتجربه بدانیم سراغ بعضی از دانشکده‌ها و سینماهای گروه هنروتجربه رفتیم.
چند روزی از پایان جشنواره فیلم فجر می‌گذرد و چند فیلم بخش مستند و هنروتجربه میان دانشجویان سروصدا کرده‌است و از طرف بعضی از منتقدها به عنوان فیلم‌های خوب جشنواره شناخته شده‌اند و دانشجویانی که دیدن آن‌ها را از دست داده‌اند، به دنبال برنامه اکران گروه هنرو تجربه هستند و می‌خواهند بدانند در همین گروه اکران می‌شود یا اکران عمومی دارد. محمد دانشجوی ارشد کارشناسی ارشد کارگردانی نمایش که فیلم‌های سینمای جهان را دنبال می‌کند و در کارگاه سینماگران هم شرکت می‌کند، تعدادی از فیلم‌های این گروه را در نمایش افتتاحیه‌شان در سینما تک خانه هنرمندان دیده‌است و کلیت جریان هنروتجربه را سازنده می‌داند و تنها فرصتی که فیلم‌سازان جوانان و مستقل می‌توانند، فیلم‌های خود را به نمایش دربیاورند و مخاطبان خود را پیداکنند. شایان دانشجوی کارشناسی همان رشته است و می‌گوید جو دنبال کردن سینما ایران در دانشکده وجود ندارد. شایان اولین فیلمی که در گروه هنرو تجربه دیده، پرویز است وجود این گروه از نظر او به شدت اتفاق خوبی است: « وقتی می‌روم یک فیلم هنروتجربه ببینم دیگر خیالم راحت است که با یک اثر بی‌ارزش روبه‌رو نیستم. شاید کار ضعیف باشد ولی مطمئن هستم که دغدغه فیلم‌سازی سینما داشته‌است و دغدغه صرفا تجاری وجود ندارد.» او در حال حاضر مشغول ساختن فیلم کوتاه خود است و درباره تاثیر تاسیس گروه هنروتجربه بر انگیزه‌اش می‌گوید: «نکته بعدی این است به‌شدت باعث می‌شود خود من به‌عنوان دانشجوی این رشته با ساخت یک فیلم کوتاه فرصت اکران را به دست بیاورم. در نتیجه سینما را جدی‌تر تجربه می‌کنم و تکته بعدی این است که رنگ پرده دیدن یک فیلم دیگر آرزوی محالی نیست.»
نزدیک‌های عصر است و تازه یک روز از به اتمام رسیدن جشنواره فیلم فجر می‌گذرد. تماشاگران از پلکان خانه هنرمندان پایین می‌آیند و یک:۲۰۰۱ ادیسه فضایی ساخته استنلی کوبریک را دیده‌اند. بهزاد فیلم‌های کارگردان‌های خارجی مورد‌علاقه خود را دنبال می‌کند و علاقه‌ای به دنبال کردن فیلم‌های ایرانی ندارد و از طرفداران جدی گروه هنروتجربه در ایران است: «مدت زیادی بود که سینما به عنوان یک انتخاب برای سرگرمی یا کار فرهنگی مطرح نبود یکی از حرکت‌هایی که این موضع رو عوض کرد به نظر من ماجرای هنر و تجربه است. همیشه در ایران دفاعم از تئاتر در مقابل سینما این بود که تئاتر یک اتفاق فرهنگی است و سینما نیست. در حال حاضر سینما در مفهوم عامش همچنان اتفاق فرهنگی‌ای نیست، اما هنر و تجربه هست.»
دانشجویان شهر مشهد هنروتجربه را با سالن پنج سینما هویزه می‌شناسند. میلاد دانشجوی رشته معماری دانشگاه نیشابور مشهد است و برای دیدن فیلم‌ها ۱۲۰ کیلومتر را تا مشهد طی می‌کند. او می‌گوید حضور هنروتجربه در مشهد خیلی از دانشجویان را خوشحال کرد و فرصتی شد تا فیلم‌هایی که با سلیقه‌مان هماهنگی داشت را نیز ببینیم: « شش قرن و شش سال، ماهی و گربه، از تهران تا بهشت، یک اتفاق ساده، بیداری برای سه روز، پرویز و… را در سالن پنج سینما هویزه دیدم و روزهای اول به این فکر می‌کردم کاش استقبال خوبی از فیلم‌ها بشود تا اکران فیلم‌های این گروه در مشهد ادامه داشته باشد. که استقبال از بعضی مستند‌‌ها و فیلم‌ها خیره کننده بود و به سختی بلیت گیر می‌آمد و همیشه سالن پر بود. حالا سالن پنج سینما هویزه پاتوق جدیدی دارد می‌شود. الان توقعی که از فیلم‌های جدید این گروه می‌رود این است که فقط پر بار و خوب باشند.»
برنامه اکران گروه هنرو تجربه تا دانشکده داروسازی تهران نیز رفته‌است. گلبانو ماهی و گربه را دوبار دیده‌است و برایمان تعریف می‌کند اکثر دانشجوها برنامه هنروتجربه را دنبال می‌کنند و تنها مشکل این است که اکران‌ها محدود است و این دیدن همه فیلم‌ها را سخت می‌کند. مائده دانشجوی رشته حقوق دانشگاه شهید بهشتی است و تا به حال دو فیلم پرویز و ماهی و گربه را از گروه هنر و تجربه دیده‌است: «اینکه بعضی فیلم‌ها جداگانه در گروه هنروتجربه اکران می‌شوند خوبی‌هایی دارد، ما با این پیش‌فرض فیلم را نگاه می‌کنیم که کارگردان فوق حرفه‌ای آن را نساخته‌است، پس می‌توانیم با توجه به این پیش‌فرض فیلم را نقد کنیم، یعنی شرایط فیلم‌ساز را می‌توانیم درک کنیم. نکته دیگر اینکه گروه هنروتجربه برای خودش حس و حال جشنواره دارد و با فیلم‌های گروه خودش مقایسه می‌شود. سالن‌های هنروتجربه کم است و همه از اکران‌های آن خبر ندارند، اما به طرز عجیبی با اینکه تبلیغاتی ندارد از فیلم‌هایش استقبال می‌شود. البته از نظرم این شیوه اکران در سینما پردیس ملت بیشتر از باغ موزه پاسخ می‌دهد.»
