هنر و تجربه: چند روزی بیشتر نیست که زاون قوکاسیان منتقد و پژوهش‌گر سینما از میان ما رفته،اما او و نوشته‌هایش همیشه با ما هستند. این روزها در شبکه‌های مجازی یادداشتی از او منتشر شده که به بهانه نمایش فیلم «انارهای نارس» در جشنواره سی و دوم فجر نوشته بوده‌است. مجیدرضا مصطفوی کارگردان، تهیه‌کننده و تدوین‌گر فیلم انارهای نارس، سینما را با شرکت در کانون فیلم اصفهان به سرپرستی زاون قوکاسیان در ۱۴ سالگی شروع کرده است و این نقد نگاه استادی است به کار شاگردش.

«انارهای نارس ساخته مجید مصطفوی یکی از بهترین‌های جشنواره فجر امسال است که تاکنون دیده‌ام. داستان ساده فیلم حکایت یک زوج جوان انسی (آنا نعمتی) و ذبیح (پژمان بازغی) است که در حاشیه شهر کنار خط راه آهن زندگی می‌کنند و یک حادثه پیش‌بینی نشده زندگی آن‌ها را دچار پیامدها و حوادث تراژیک و ناگوار می‌کند و…تمایز و تفاوتی که فیلم انارهای نارس با برخی دیگر از فیلم‌های جشنواره دارد روایت شاعرانه و گرافیکی بی‌نظیر فیلم و خلوص سینمایی آن است. سینمایی وابسته به لحظات ناب تصویری سکوت‌های طولانی معنادار و محاوره‌های بیان کلامی که جنبه شعری و گرافیکی فیلم را تشدید می‌کند، به طوری‌که بدون شک نقش تصاویر روزبه رایگا و صداهای بهروز معاونیان را در خلق فضای اصیل فیلم را نباید فراموش کنیم.
تمایز و تفاوت دیگر فیلم داستان بسیار ساده و بی‌پیرایه آن است که شاید بیشتر بهانه‌ای است برای بیان حالات روحی و احساسات درونی آدم‌ها، مهم حرکت درونی و روانی کاراکترهاست، بی‌حوصلگی انتظار، احساس خوشبختی و غم و اندوه است که عناصر واقعی فیلم را رقم زده‌است.
مجید مصطفوی به خوبی داستانش را می‌گوید و بازیگران آنا نعمتی، پژمان بازغی، مهران رجبی و رابعه اسکویی به خوبی با بازی‌های به یادماندنی‌شان این حلقه را کامل می‌کنند.انارهای نارس فیلمی است که می‌تواند تا مدت‌ها در خاطر تماشاگرانش باقی بماند.»