هنر و تجربه: تدوین فیلم «من از سپیده صبح بیزارم» را بهزاد مصلح انجام داده‌است.او در کارنامه سینمایی‌ خود تجربه تدوین فیلم‌های زیادی دارد، از جمله فیلم‌هایی که او تدوین کرده می‌توان به «خانوم»، «خواب‌زده» و «تجریش ناتمام» اشاره کرد. مصلح ذات تدوین را تجربه‌گرا می‌داند و معتقد است، در تدوین فیلم‌های تجربی باید  نگاهی دور از فیلم‌های معمولی و عامه‌پسند داشت و جست‌وجوگرانه با فیلم روبه‌رو شد. او درباره تدوین فیلم من از سپیده صبح بیزارم توضیح می‌دهد:«نه فقط در مورد این فیلم، بلکه در مورد هر فیلمی پیشاپیش قضاوت نمی‌کنم وبا پیش‌فرض یا طرح تدوین به سراغ فیلم نمی‌روم. هر فیلمی با توجه به نگاه کارگردان، خرد کردن صحنه‌ها و دکوپاژ، تدوین خاص خودش را دارد. در فیلم من از سپیده صبح بیزارم نیز چون در مراحل نوشتن فیلم‌نامه در جریان قصه بودم، به سرعت و در اولین جلساتی که با کارگردان داشتیم، به ایده رسیدیم. تدوین فیلم در خدمت واقع‌گرایی فیلم بود.» او در ادامه در پاسخ به سوالی پیرامون کارکرد تدوین در فیلم‌های تجربه‌گرا می‌گوید:«ذات تدوین تجربه‌گرا است، اگرچه طی سال‌های به بلوغ رسیدن سینما تبدیل به یک دستاورد ثابت و معمول شد اما نور، صدا و حتی موسیقی در تدوین دخیل است. تدوین موارد افزوده بر واقعیت است ولو این که بعد از شکوفایی سینما تبدیل به قواعد معمول سینما شده باشد. زمانی که با یک فیلم تجربی روبه‌رو می‌شویم؛ تدوین دیالوگ‌ها، ورود و خروج شخصیت‌ها به ماجرا، فراز و فرود فیلم‌نامه و موارد دیگر فراتر از الگوهایی می‌رود که در فیلم‌های سینمایی دیگر رعایت می‌شود. در واقع با توجه به نگاه تجربی که از روایت فیلم‌های معمولی و عامه پسند دور است، بار دیگر با نگاه جست‌وجوگر با تدوین فیلم روبه رو می‌شویم.» در ادامه نظر مصلح  را درباره گروه هنر و تجربه جویا می شوم:«شاید تکراری باشد اما اکران هنر و تجربه یک هوای تازه است. اتفاقی است که پیش از این نیز سینماگران برای برپایی‌اش دورخیز کرده بودند اما هیچ وقت با این نظم و ترتیب و برنامه پیش نرفته بود. همان طور که درخت و فضای سبز محل تنفس یک محیط است، بخش هنر و تجربه نیز هوای تازه به سینما می‌آورد.» و تاکید می‌کند:« امیدوارم با تمهیداتی که اندیشیده‌اند و این مساله که بخشی از فرهنگ باید از بالا به پایین آموخته شود، مخاطبین به یادشان بیاید که سینما یک وجه دیگری هم دارد. همه سینما تخمه شکستن و خستگی در کردن جلوی پرده سینما و فیلم‌های دختر،پسری نیست و در حقیقت با اکران این چنین فیلم‌هایی بازگشت به دنیای روشن‌فکری گذشته امکان‌پذیر می‌شود. سینمای هنر و تجربه می‌تواند سطح سلیقه مخاطب را دوباره برگرداند به دهه‌ای که کامل‌ترین و پر‌مخاطب‌ترین سینمای آسیا و جهان را داشتیم.»