هنر و تجربه : اسب تورین تولید سال ۲۰۱۱ به کارگردانی بلاتار با اشاره به ماجرای جنون نیچه آغاز می‌شود. فیلسوف شهیر آلمانی، از مشاهده تازیانه خوردن اسبی در شهر، چنان دچار غلیان روحی می‌شود که پنج سال آخر عمر خود را در سکوت محض و در جنون کامل می‌گذراند. راوی فیلم در همان آغاز داستان می‌گوید: «همه از نیچه می‌گویند اما احدی از حال و روز اسب خبری ندارد» و اسب تورین داستان آن اسب است. اسبی در تملک پدر و دختری بینوا و درمانده که جز این اسب، دارایی دیگری ندارند. بلا تار فیلم‌ساز مجارستانی سازنده این فیلم پیش از اسب تورین نیز با آثاری همچون «هارمونی ورکهایمر» و «تانگوی شیطان»، از تحسین شده‌ترین فیلم‌سازان جریان سینمای متفاوت هنری شرق اروپا بود و اسب تورین را نقطه پایان فیلم‌سازی خود ذکر کرد. بلا تار این فیلم را همه آن چیزی که آرزوی گفتنش و انجامش را در سینما داشت خوانده و گفته است بعد از اسب تورین دیگر فیلمی نخواهد ساخت و تا به امروز هم سر حرف خود ایستاده است. زندگی پرمهنت و به شکل دهشتناکی ملال انگیز پدر و دختر، نگاهی است بدبینانه و اساساً ضد نیچه ای به دنیا، که با ریتمی بسیار کند و آرام روایت می‌شود . فیلم پیش از این در سی‌امین دوره جشنواره فجر نیز در بخش بین الملل به نمایش درآمده بود.

آینس هرانیتزکی ، همسر بلا تار نیز در کارگردانی اسب تورین، او را همراهی کرده است. لازلو کراشناهورکای، یار همیشگی تار در فیلم‌سازی هم در نویسندگی فیلم با او مشارکت داشته است. این فیلم ۱۴۶ دقیقه‌ای سیاه و سفید، در ۳۰ برداشت بلند فیلم‌برداری شده و ساختاری ضد داستان هم دارد. خود تار، اسب تورین را فیلمی در مورد «سنگینی وجود انسان‌ها» می‌داند. سال ۲۰۱۲ این فیلم به عنوان نماینده رسمی کشور مجارستان، برای شرکت در بخش بهترین فیلم خارجی اسکار انتخاب شده بود. از دیگر افتخارات کسب شده توسط این فیلم نیز می‌توان به این مورد اشاره کرد که پس از نمایش آخرین اثر تار در شصت و یکمین جشنواره فیلم برلین، جایزه ویژه هیئت داوران به همراه جایزه منتقدان فیپرشی هم به کلکسیون جوایز این فیلم اضافه شد.

اسب تورین از ۶ فروردین در سینماهای گروه هنر و تجربه به اکران درآمد