هنرو تجربه: نمایش فیلم گاو از ۲۳ اسفند در سالن‌های گروه سینمایی هنر و تجربه آغاز شد ، آن هم  چهل و پنج سال پس از ساخته شدن  . گاو در سال ۱۳۴۸ که برای اولین بار اکران شد، پرفروش‌ترین فیلم سال نبود و حتی فروش متوسطی هم نداشت. اما فیلم مورد توجه و استقبال محافل سینمایی و هنری قرار گرفت و در طول زمان بسیار بیشتر از بعضی فیلم‌های پرفروش آن سال دیده شد. اکران مجدد فیلم گاو در گروه هنر و تجربه نخستین اکران مجدد آن بعد از انقلاب نیست. برای بار نخست فیلم در سال ۱۳۸۰ و در سینما سپیده دوباره روی پرده سینما رفت. اما تفاوت این اکران با مرتبه نخست در آن سال، در نسخه‌ مرمت شده‌ای است که برای نمایش آماده شده است.  سینما سپیده دوماه پیش از نمایش عمومی فیلم گاو با نصب پوستر قدیمی این فیلم (کار فرشید مثقالی) نوید نمایش آن را داد. بنیاد فارابی هم به عنوان پخش‌کننده جدید فیلم، پوستر جدیدی برای آن طراحی کرد و نمایش فیلم همزمان با روز ملی سینما در ۲۱ شهریور ۱۳۸۰ آغاز شد. گاو بیش از یک ماه در سینما سپیده روی پرده بود و یازده میلیون ۷۴۸ هزارتومان فروش کرد. فروشی بیش از لانه عقاب‌ها، نیمه گمشده و جمعه. نسخه‌ای که در آن مرتبه نمایش داده شد، کپی خوبی نبود. این کپی  روی پزیتیو رنگی آماده شد که باعث مخدوش شدن بعضی رنگ‌های خاکستری و کنتراست‌های تصویر شد.
روز هجدهم مهر عزت‌الله انتظامی در میان شور و شوق مردم در یک سانس ویژه در سینما سپیده، گاو را برای چندمین بار تماشا کرد و در لحظه‌های حسی‌اش اشک ریخت. سپس روی صحنه رفت و ۳۲ سال بعد از آن‌که اولین بار به خاطر فیلم گاو مورد تشویق تماشاگران قرار گرفته بود، این بار از طرف نسلی دیگر تشویق شد.
گاو دو سال پس از ساخته شدنش و بعد از شرکت در جشنواره ونیز، وقتی دیگر قابل نادیده گرفتن نبود، یک هفته در سینما کاپری تهران (بهمن فعلی) روی پرده رفت و شانزده هزار تومان فروش داشت که با توجه به تعداد سانس و زمان کوتاه اکرانش چندان رقم بدی نیست.
بعد از چهل و سه سال از اکران اولیه و سیزده سال بعد از اکران سینما سپیده، نسخه مرمت شده فیلم گاو در خردادماه سال ۹۳ در سینما رفله پاریس و با حضور داریوش مهرجویی نمایش داده شد. مرمت فیلم با کمک فیلم‌خانه ملی ایران و شرکت پیشگامان آریا صورت گرفت. نگاتیو فیلم اسکن شد و سپس با به دست آوردن فایل دیجیتال کار اصلاح و احیای فریم‌های آسیب دیده انجام گرفت. فیلم در پاریس از روی نگاتیو اصلی و به صورت دیجیتال K4 نمایش داده شد و بعد از سال‌ها باعث توجه دوباره مطبوعات سینمایی فرانسه به این فیلم تاریخ‌ساز شد. لوموند، لیبراسیون، تله راما و کریتیکات بخشی از مطبوعات فرانسوی بودند که ریویوهایی برای فیلم نوشتند و به نقش آن در معرفی سینمای ایران به جهان و سرچشمه‌های الهام آن از سینمای صامت شوروی تا سینمای مدرن آنتونیونی و نئورئالیست‌ها پرداختند.
محمد حقیقت منتقد ایرانی ساکن فرانسه و از اعضای هیات‌های انتخاب فیلم برای جشنواره کن از بانیان این اکران بود. او در این باره می‌گوید: «چند  کمپانی فرانسوی هستند که کارشان خرید فیلم‌های قدیمی و مهم از کشورهای گوناگون است و اکثراً این فیلم‌ها، فرانسوی، ایتالیایی و آلمانی‌اند و کمتر فیلمی از آسیا در میان آنها دیده می‌شود. من یک روز با یکی از کسانی که در یکی از این شرکت‌ها کار می‌کند حرف زدم و آنها گفتند فیلمی هست که خیلی فوق‌العاده است و ما می‌خواهیم آن را در فرانسه نشان دهیم. منظورشان فیلم «گاو» بود. از من خواستند با مهرجویی تماس بگیرم تا با آنها قرارداد ببندد، چون با این‌که فیلم را وزارت فرهنگ آن زمان تهیه شده بود، اما بخشی از حقوق آن متعلق به مهرجویی بود.»
بعد از کمتر از یک سال به همت گروه هنر و تجربه، حالا این نسخه مطلوب از فیلم گاو در سینماهای تهران و ۵ شهرستان به نمایش درآمد. نمایشی که فرصتی ست برای آشنایی جوانان با یکی از فیلم‌های پیشگام سینمای ایران و فیلمی که بعد از سال‌ها هنوز روی پاست و ارزش هنری خودش را حفظ کرده است.