هنر و تجربه/ رضا حسینی: «فیلم ایندیپندنت» در طول سال سمینارهای آموزشی گسترده‌ای را برای اعضایش برگزار می‌کند. امسال مجموعه برنامه‌های «گروهت را بشناس» به بررسی و مطالعه‌ی فرآیند فیلم‌سازی از زاویه‌ دید عوامل مختلف عرصه‌ فیلم‌سازی پرداخته است. خبرنگار ایندی‌وایر در برنامه هفته گذشته‌ این دوره‌ آموزشی شرکت کرد و پای صحبت‌های سامانتا کوستر نشست که از طراحان صحنه شناخته‌شده در میان فیلم‌سازان مستقل است. کوستر که خودش را به عنوان طراحی بودجه‌سنج معرفی می‌کند که با وسواس زیادی بودجه‌ پروژه‌هایش را صرف می‌کند، به توضیح مواردی پرداخته است که فیلم‌سازان با هزینه‌ بیش‌تر در ابتدای کار می‌توانند در صرف بودجه نهایی در این بخش صرفه‌جویی کنند. در ادامه چهار توصیه و راهنمایی او را می‌خوانید که باعث صرف هزینه و زمان کم‌تری در جریان تولید می‌شوند:
حداقل دو نفر را برای همکاری با طراح لباس‌تان استخدام کنید.
کوستر در این باره چنین توضیح می‌دهد: «قویا توصیه می‌کنم که حداقل دو نفر – طراح صحنه و یک ناظر یا دستیار صحنه – را استخدام کنید چون در عمل وقتی فیلمی می‌سازید، انتخاب بازیگران معمولا تا قبل از فیلم‌برداری یا حتی اولین هفته‌های فیلم‌برداری هم‌چنان ادامه دارد. بنابراین طراح شما احتمالا درگیر خرید و تهیه سفارش‌ها خواهد بود در حالی که شما سر صحنه هم به کسی نیاز دارید تا روال مربوط به طراحی لباس شخصیت‌ها را در جریان فیلم‌برداری کنترل کند و مثلا حواسش به پیوستگی و استمرار در استفاده از لباس‌ها در صحنه‌های مختلف باشد.» این درست است که معمولا وظیفه‌ پیوستگی و استمرار در کلیه‌ی موارد بر دوش منشی صحنه است اما ترجیح کوستر بر این است که مسئولیت کارش را در جریان کل پروژه خودش بر عهده بگیرد: «شما نمی‌توانید فقط به منشی صحنه و عملکرد او متکی باشید تا همه‌ ظرافت‌های مورد نظر حرفه‌تان به‌درستی در جریان کل پروژه پیاده شود؛ چون آن‌ها باید حواس‌شان به خیلی از موارد باشد و در واقع باید همه‌ جنبه‌های صحنه را از لحاظ استمرار زیر نظر داشته باشند. از این رو درصد خطای آن‌ها بالا می‌رود.»
فهرستی از فصل‌ها و صحنه‌های دکوپاژشده‌ی فیلم‌تان را در اختیار طراح صحنه هم قرار دهید.
طراح لباس هم فیلم‌نامه را به صحنه‌ها و فصل‌های مختلفش تفکیک می‌کند تا درباره نیازمندی‌های اصلی‌اش در فیلم تصمیم بگیرد. کوستر از برنامه‌ای با نام «C/PlotPro» استفاده می‌کند که مخصوص استفاده طراحان لباس فیلم‌ها، طراحی و ابداع شده است. با این وجود، اگر فهرستی از فصل‌های فیلم در اختیار او قرار گیرد کارش به‌مراتب آسان‌تر می‌شود چون بالاخره پای بودجه در میان است و باید بر مبنای آن تصمیم‌گیری شود. وقتی شما در یک فیلم مستقل با بودجه‌ محدود کار می‌کنید، باید حواس‌تان به هر دلاری که صرف می‌کنید باشد و از این رو، باید نیازهای‌تان در طراحی لباس را اولویت‌بندی کنید تا به نتیجه بهتری دست پیدا کنید: «پول را صرف عنصرهای کلیدی و مهم کنید. به عنوان مثال اگر در قاب یک ماشین دارید و بازیگر فقط از کمر به بالا دیده می‌شود، گاهی وقت‌ها نیازی نیست که به نیمه‌ی پایین و خارج از قاب فکر کنید و پولی را صرف آن کنید.» تنها راه برای پی بردن به این موضوع که چه چیزهایی در قاب خواهد بود یا نه، یک فیلم‌نامه تفکیک‌شده و دکوپاژشده است.

اگر لوکیشن‌های متعددی دارید، یک تریلر (یا هر وسیله‌ی دیگری) را هم برای طراح لباس و تجهیزاتش اجاره کنید.
هر روز وقت زیادی صرف بیرون آوردن و جمع‌آوری لباس‌ها می‌شود. با اجاره یک تریلر (یا هر وسیله‌ی دیگری) برای گروه طراحی لباس، نه‌تنها می‌توانید خطر به تعویق افتادن پروژه را کم کنید بلکه احتمال خسارت‌های ناشی از آسیب دیدن یا از بین رفتن لباس‌های اجاره‌ای (یا در مواردی خریداری‌شده) را به حداقل می‌رسانید. اگر چنین کاری نکنید ممکن است هزینه خسارت‌های وارده تا ده برابر مبلغ اجاره‌ای که به منظور صرفه‌جویی از آن پرهیز می‌کنید، بالا برود. تریلر به گروه لباس اجازه می‌دهد تا انبار مناسبی برای همه لباس‌های اجاره‌ای یا خریداری‌شده داشته باشند؛ موضوعی که سرعت کار آن‌ها را هم به طور چشم‌گیری افزایش می‌دهد.
روزی را هم برای جمع‌آوری و دسته‌بندی لباس‌ها برنامه‌ریزی کنید و برایش بودجه در نظر بگیرید.
روز جمع‌آوری و بایگانی، برای بخش لباس واقعا مهم است چون وقتی فیلم‌برداری تمام می‌شود، گروه لباس باید همه‌ لباس‌هایی را که در جریان تولید فیلم استفاده شدند، دسته‌بندی و بایگانی کنند تا اگر کار به فیلم‌برداری مجدد برخی صحنه‌ها کشید همه چیز در کوتاه‌ترین زمان ممکن قابل‌دسترسی باشد: «اغلب گروه‌های فیلم‌سازی شش ماه تا یک سال پس از پایان فیلم‌برداری، لباس‌های مربوط به فیلم را نگه می‌دارند.»
منبع: شیپرا گاپتا/ ایندی‌وایر