هنر و تجربه: فیلم‌های اکران شده در گروه سینمایی هنر وتجربه در صفحات هنری روزنامه‌ها و خبرگزاری‌های کشور در روز سه شنبه ۲۵ فروردین نیز بازتاب‌هایی داشتند که در زیر به بخشی از آن اشاره می‌کنیم.
بحث‌های مربوط به مدیرعاملی خانه سینما و سیستم مکانیزه فروش فیلم‌ها از موضوعاتی بودند که در بیشتر مطبوعات انعکاس داشتند.
کاوه سجادی حسینی در تماس با خبرنگار سینمایی ایسنا از عدم پخش تیزر فیلمش در صداوسیما گله کرد. سجادی حسینی که فیلم او «شب بیرون» از اواخر بهمن در گروه سینمایی هنر و تجربه در حال اکران است، از پخش نشدن تیزر این فیلم از تلویزیون اظهار تاسف کرد.
وی توضیح داد: «از ابتدای اکران فیلم ما هیچ تیزری از تلویزیون برای آن پخش نشد. زمانی که تیزرمان را ارائه کردیم، تلویزیون اعلام کرد که آن را پخش نمی‌کند. بدون اینکه دلیل خاصی اعلام کند و من هیچ متوجه نشدم که چرا این تیزر پخش نمی‌شود.»
سجادی حسینی با اشاره به شرایط اکران فیلم‌های هنر و تجربه اضافه کرد: «در حال حاضر تنها فضای تبلیغات ما مطبوعات و فضای مجازی است. در حالی که فیلم‌های هنر و تجربه به شدت نیازمند اطلاع‌رسانی هستند. چرا که این گروه نوپا است و باید زمان بدهیم تا برای مخاطب جا بیفتد.شیوه اکران چرخشی که در گروه هنر و تجربه وجود دارد، شیوه تازه‌ای است و تماشاگران به مرور به آن عادت خواهند کرد.»
وی در عین حال با ابراز خرسندی از راه‌اندازی گروه هنر و تجربه خاطر نشان کرد: «هیچ‌جای دنیا فیلم‌های مهجور با حمایت دولت اکران نمی‌شوند. اما در حال حاضر اتفاق خوشایندی به نام گروه هنر و تجربه رخ داده که به نفع سینماست و همه باید از آن حمایت کنیم. اما بی‌توجهی دیگر ارگان‌ها باعث مهجور شدن بعضی فیلم‌ها می‌شود.»
روزنامه بانی فیلم نیز ادامه گفتگوی روز قبل خود با کاوه سجادی حسینی را به چاپ رسانده است که در آن کارگردان شب بیرون و بوفالو به سوالاتی در ارتباط با داستان فیلم و بودجه آن جواب داده است. در بخشی از مصاحبه آمده « در همه جای جهان تا بگویی چندنفر می‌خواهند شبگردی داشته باشند، المان‌هایی مثل معتاد و فاحشه و … وارد قصه می‌شود. من همه این‌ها را حذف کرده‌ام. آن دزدی هم که در شب شهر وجود دارد یک دله دزد است که به فکر بردن پسته‌هاست! یه جای یک زن خیابانی هم یک دختر عجیب و غریب به قصه وارد کردیم. من می‌خواستم فضا را از حالت رئال خارج کنم تا خواب‌آلودگی به فیلم وارد شود و پرسه‌زنی شبانه این آدم‌ها بهتر جا بیفتد. وقتی پرسه می‌زنی به هیچ سرانجامی نمی‌رسی و الگوی کلی من هم برای پرداخت و کارگردانی‌ام همین پرسه زدن بود.»
مازیار فکری ارشاد منتقد سینمایی در روزنامه فرهیختگان نقدی بر مستند «آتلان» نوشته است که با این جملات آغاز می‌شود: «پس از مدت‌ها رخوت و خمودگی، پارسال سینمای مستند کشور با جهشی کم‌سابقه مواجه شد و تعداد قابل توجهی فیلم با کیفیت و دارای قابلیت اکران عمومی ساخته شد که «آتلان» یکی از آن‌هاست.» فکری‌ارشاد در قسمت دیگری از این نقد نوشته است: «آتلان داستان زندگی یک پرورش دهنده اسب ترکمنی و اسب سرکشش را حکایت می‌کند. در نگاه اول به نظر می‌رسد این دستمایه کشش چندانی برای مخاطب عام سینما نداشته باشد اما کافی است تنها پنج دقیقه حوصله کنید، داستان خودش شما را تا انتها دنبال خود می‌کشد. معین کریم‌الدینی در این تجربه کم‌نظیر، از همه عوامل جذابیت سینما در مفهوم کلی آن بهره می‌جوید تا فیلمی شسته‌رفته و جذاب بسازد. فیلمی که با نگاهی سردستی و کلیشه‌زده می‌توانست یکی از ده‌ها مستند معمولی و بی حس و حالی باشد که مسیری آسان را می‌پیمایند تا صرفا به پایان برسند و پرونده حرفه‌ای یک مستندساز را فربه‌تر سازند. می‌شد با چند گفتگو و گنجاندن این گفتگوها لابلای تصاویری عمومی از لحظه‌های تلاش یک مربی برای آماده‌سازی یک اسب و شرکت دادنش در کورس اسب‌دوانی ترکمن صحرا، مستندی ساخت که ضعف و ایراد آشکاری هم نداشته باشد، اما آخرش بشود مستندی حنثی که به سرعت به دست فراموشی سپرده خواهد شد.
اما کریم‌الدینی راه دشوارتر را انتخاب می‌کند. او تمام تلاش خود را به کار می‌بندد تا به مفهوم ناب سینما نزدیک شود. ابدا شیوه روایت روشنی را برمی‌گزیند و با وارد کردن عنصر روایت و به وجود آوردن یک پیرنگ داستانی، فیلمش را هم برایم مخاطب خاص و هم برای مخاطب عام جذاب و پرکشش می‌کند.»