توصیههای رسول صدرعاملی به فیلمنامهنویسان جوان:
نوشتن را از فیلم کوتاه شروع کنید
به عقیده صدرعاملی همه ما می‌توانیم نویسنده باشیم اما به یک شرط:«همه ما می‌توانیم نویسنده‌های خوبی باشیم، نویسنده‌هایی که جهان تحسین کند اما نویسنده شدن شرط دارد و شرط آن مطالعه زیاد و نوشتن‌های بسیار است.»
او در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره روی آوردن به سینما هم دلیل ویژه‌ای آورد:« یکی از دلایل روی آوردن به حرفه جذابی مانند سینما و از جمله فیلم‌نامه‌نویسی، خودشیفتگی ذاتی است که مثلا یک فرد فیلم‌نامه نویس دارد. این خودشیفتگی در بدو امر خوب است اما نباید در سطح باقی بماند و باید پس از گذراندن چند مرحله به ارتقاء ذهن دست یافت. در واقع مرحله پس از خودشیفتگی، مسئولیت‌پذیری فیلم‌ساز و فیلم‌نامه نویس است.البته مسئولیت‌پذیری فیلم‌نامه‌نویس و فیلم‌ساز و تاثیر بر مخاطب، توسط بازیگر اتفاق می‌افتد و این بازیگر است که برداشت فیلم‌نامه نویس و فیلم‌ساز از پیرامون خود را روی صحنه، نمایندگی می‌کند. بنابراین تعریف مسئولیت در این مرحله محقق می‌شود.»
صدرعاملی در ادامه این جلسه در پاسخ به سوالی درباره تاثیر اقتباس ادبی بر ارتقای کیفی سینمای ایران تاکید کرد:« سینمای اقتباسی سینمایی مهم و جدی است و متاسفانه سینمای ایران در این زمینه همیشه عاجز بوده است. بخشی از این نقص به ممیزی‌های جاری برمی‌گردد و بخشی دیگر به هزینه‌های تولید.اقتباس ادبی یک انگیزه شخصی و دغدغه ذهنی است که ساخت این دغدغه از توان بخش خصوصی خارج است. در عین حال بخش دولتی هم سلیقه‌های خودش را دارد و متاسفانه باید بگویم همدلی بین کارگردان و فیلم‌نامه نویس کم است.»
این کارگردان صحبت‌هایش را با چند توصیه به پایان رساند. که یکی از آن‌ها ضرورت کار گروهی در سینما بود:« واقعیت این است که تعداد فیلم‌هایی که به صورت گروهی با یکدیگر فعالیت می‌کنند،کم است و بعضا انجام کار گروهی به باندبازی تعبیر می‌شود که رسیدن به این نکته خوب نیست چرا که جز با تیم کار کردن نمی‌توان به نکته مطلوب رسید.» و توصیه بعدی هم مختص فیلمنامهنویسان جوان بود:«پیشنهاد من به فیلمنامهنویسان جوان این است که برای نگارش فیلم‌نامه سراغ کار بلند نروند بلکه فیلم‌نامه نویسی را از فیلم کوتاه شروع کنند و مطمئن باشند که موفق‌تر خواهندشد.»
