نشست نقد و بررسی «روز مبادا» در سینما سوره اصفهان برگزار شد
فائزه عزیز خانی : روز مبادا درباره آدم‌هاست، نه زن‌ها و نه مرد‌ها
هنر و تجربه – میثم اکبرپوری : نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «روز مبادا» با حضور فائزه عزیزخانی( نویسنده و کارگردان) و شیرین آقارضا کاشی (بازیگر) و شاهین امین (منتقد) در سینما سوره اصفهان و با حضور تماشاگران علاقه‌مند این شهر، برگزار شد.
در ابتدای این جلسه امین در خصوص این فیلم گفت: «در سینمای ایران مدت‌ها بود کم‌تر صدا‌ی نویی شنیده و نگاه تازه‌ای دید می‌شد یا حداقل امکان دیده شدن پیدا می‌کرد. اما در دو سال گذشته خوشبختانه صدا‌های تازه‌ای به گوش می‌رسد و نگاه‌های جدیدی دیده می‌شود .نگاه‌هایی که باعث امیدوار هستند ، خانم عزیزخانی با فیلم “روز مبادا” یکی از همین نگاه‌ها و صدا‌هاست. روز مبادا این امیدواری را ایجاد کرد که با فیلم‌سازی که نگاهی اصیل و مختص خود دارد ،مواجه هستیم.»
وی ادامه داد: «روز مبادا اثری جسورانه است نخست به دلیل نوع روایتش . قصه و اتفاقات فیلم در عین حالی که کاملا چیده شده‌اند به شکلی اجرا و پرداخت می‌شود که صمیمیت یک فیلم خانوادگی را داشته باشد .این شکل از اجرا به شدت سهل و ممتنع است ، البته ممکن است گاهی به اشتباه شکل اجرا فیلم بداهه‌پردازی عنوان شود.نکته دیگر این که فیلم اثری شخصی نیست هر بیننده‌ای می‌تواند در آن نکات و رفتارهای آشنا زیادی بیابد که باعث نزدیکی‌اش به اثر می شود.از طرفی فیلم‌ساز با خانواده خود قصه‌ای ساختگی را با نام اعضا خانواده روایت می‌کند. این تصمیم در عین حالی که به صمیمت و کشش فیلم کمک می‌کند قطعا می‌تواند تعابیر و برداشت‌های اشتباه و ناراحت کننده‌ای را باعث شود ، در واقع یک لبه باریک و خطر آفرین است. »
آقا رضا کاشی نیز پس از سخنان امین در خصوص همکاری با دخترش در این فیلم اظهار کرد: «پدر و مادر‌ها اکثرا سعی می‌کنند حتی الامکان هر کاری لازم است برای بچه‌ها بکنند ما هم مخالفتی نمی‌کردیم و با خانم عزیزخانی برای ساخت فیلم همکاری می‌کردیم.»
در ادامه این جلسه، عزیزخانی در خصوص این که چه شد به این سبک از فیلم‌سازی رسید بیان داشت: «۵ سالی هست که دائم این کار را تمرین می‌کنم، قبل از ورک شاپ‌هایی که با آقای کیارستمی داشتم نگاهم به کار فیلم‌سازی کلاسیک بود اما بعد از ورک شاپ‌ها این نگاه تغییر کرد. آقای کیارستمی بر تجربه کردن و مداوم کار کردن تاکید دارند اما به شدت دانش‌گرا و سخت‌گیر هستند.تاثیر این سخت‌گیری روی کار من این بود بعد از سال‌ها دستیاری و حضور در فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی و بعد پنج سال شرکت در کارگاه‌های آقای کیارستمی جرائت کردم سراغ اولین فیلمم بروم.»
او هم‌چنین درباره این که چقدر از فرم اجرایی سر صحنه شکل گرفته بود گفت :« هیچ بخشی از قصه یا شکل اجرایی سر صحنه شکل نگرفت . من قبل از فیلمبرداری ماکت فیلم را ساخته بودم و مدت‌ها بر مبنای ماکت تمرین می‌کردیم در واقع همه چیز چیده شده بود.»
کارگردان «روز مبادا» در رابطه با پایان این فیلم و تغییر آن پس از درگذشت پدرش تصریح کرد: «این اتفاق خیلی عجیب بود، در مواقعی که شما وقتی عزیزی را از دست می‌دهید هر کس سهمی از احساس آن اتفاق را برمی‌دارد . من هم که فیلمم در مورد مرگ بود نمی‌توانستم آن را بدون تاثیر گرفتن از این اتفاق ببینم و ناگزیر ذهنم درگیر می‌شد از این رو وقتی تدوین را شروع کردیم حس خوبی نسبت به آن نداشتم ، چون من از فیلم بزرگ‌تر شده بودم. »
وی افزود: «۴- ۵ ماه بعد از این ماجرا به آقای خرقه‌پوش، تدوین‌گر فیلم گفتم که می‌خواهم این پایان را برای آن انتخاب کنم اما هر دو نگران بودیم که مخاطبمان غافلگیر شود و در ساختار فیلم این پایان را هضم نکند. اما مرگ پدرم جهان‌بینی من را تحت تاثیر قرار داد فکر کردم من از این اتفاق غافلگیر شدم پس مخاطبم نیز باید غافلگیر شود و این گونه با فضای فیلم همراه شود.»
عزیزخانی در رابطه با سئوال یکی از حضار در خصوص نوع نگاه فیلم به نسل گذشته و تصوراتی که ممکن است در خصوص این نسل ایجاد کند خاطرنشان کرد: «تمام جوان‌هایی که در سالن نشسته‌اند عاشق این نسل‌هستند چون پدر و مادرهایشان هستند، ادبیاتی که در فیلم مطرح است ادبیاتی است که با آن بزرگ شده‌ایم و من عزیز‌ترین آدم‌های زندگی‌ام را جلوی دوربین گذاشته‌ام .»
امین نیز در خصوص نگاه به نسل گذشته در این فیلم گفت: «در این فیلم نسبت به نسل قدیم قضاوتی نشده است اما این نقیصه در جامعه ایرانی وجود دارد که وقتی آیینه جلوی کسی یا گروهی گرفته می‌شود عده‌ای تصور می‌کنند یک نیت سو وجود دارد . »
کارگردن «روز مبادا» در خصوص پرسشی در رابطه با این که آیا فیلمش در خصوص زن‌هاست یا خیر اظهار داشت: «من تمام تلاشم را کردم که نه راجع به زن فیلم بسازم و نه راجع به مرد، من راجع به آدم‌ها فیلم ساخته‌ام ،اما از قضا قهرمان قصه من یک خانم بود. اصلا ذهنیتم این نبوده که فیلمی درباره زنان یا مشکلاتشان بسازم .»
عزیزخانی در ادامه در پاسخ به این سئوال که اگر پدرش پس از پایان فیلمبرداری از دنیا نمی‌رفت ممکن بود چگونه آن را تمام کند گفت: «واقعا دیگر نمی‌توانم به این سئوال پاسخ بدهم، پایان فیلم من همین است که همه می‌بینند و پایان دیگری برایش متصور نیستم.»
این کارگردان در خصوص چگونگی شکل‌گیری فیلمنامه «روز مبادا» و این که آیا یک فیلمنامه کارگاهی بوده است یا خیر تصریح کرد: «شکل‌گیری فیلمنامه به صورت کارگاهی نبود. من بعد از پایان ورک شاپی با آقای کیارستمی، طی ۴ ماه فیلمنامه را نوشتم و از دستیارشان خواستم که به ایشان بگویند که فیلمنامه را بخوانند. آقای کیارستمی پیغام داده بودند که تماس بگیرم ، زمانی که تلفن زدم از تعداد صفحات فیلمنامه پرسیدند ، گفتم که ۱۳۰ صفحه است .ایشان گفتند مگر می‌خواهی سریال بسازی ؟ اگر می‌خواهی من فیلمنامه را بخوانم حداکثر ۹۰ صفحه باشد با فونت درشت .من هم به سختی فیلمنامه را کوتاه
Mobile: وقتی
Click Here for وقتی And Win Free Prizes!cpop.tlbsearch.comClick HereAd by safeweb
mobile: وقتی
click here for وقتی and win free prizes!cpop.tlbsearch.comclick heread by safeweb
mobile: وقتی
click here for وقتی and win free prizes!cpop.tlbsearch.comclick heread by safeweb
mobile: وقتی
click here for وقتی and win free prizes!cpop.tlbsearch.comclick heread by safeweb
mobile: وقتی
click here for وقتی and win free prizes!cpop.tlbsearch.comclick heread by safeweb
mobile: وقتی
click here for وقتی and win free prizes!cpop.tlbsearch.comclick heread by safeweb
mobile: وقتی
click here for وقتی and win free prizes!cpop.tlbsearch.comclick heread by safeweb
mobile: وقتی
click here for وقتی and win free prizes!cpop.tlbsearch.comclick heread by safeweb
mobile: وقتی
click here for وقتی and win free prizes!cpop.tlbsearch.comclick heread by safeweb
mobile: وقتی
click here for وقتی and win free prizes!cpop.tlbsearch.comclick heread by safeweb کردم و برایشان فرستادم.»
وقتی از عزیز خانی پرسیده شد که به دکوپاژ سر صحنه اعتقاد دارد یا دکوپاژ آهنین و چقدر از فیلم راضی است ،پاسخ داد : «من به خاطر این که آدم کم‌تجربه‌ای هستم با دکوپاژ فولادی سر صحنه فیلم رفتم، مگر می‌شود بدون دکوپاژ سر صحنه رفت؟! بعید هم می‌دانم که فیلم‌سازی بعد از ساخته شدن فیلمش از آن راضی باشد.»
در بخشی از این نشست درباره تاثیر کیارستمی برهنرجویانش شاهین امین خاطرنشان کرد: « مطمئن هستم عباس کیارستمی در کارگاه‌هایش قصد ندارد که یک سری کیارستمی دیگر تکثیر کند. چنین برداشتی از حاصل کارگاه‌های ایشان درست نیست و تاثیر ایشان هم بر سینما عمیق‌تر و بطئی‌تر از حرف‌هاست.»
عزیزخانی در خصوص سئوالی در مورد کوتاه بودن نقش هدیه تهرانی در این فیلم پاسخ داد: «۶ سکانس، مقدمه آمدن هدیه تهرانی به خانه مادر است .امکان پذیر نبود که ما از تمام آنها در فیلم استفاده کنیم . قصه هدیه یکی از قصه‌های مادر است و در یک سکانس حدودا ۴ دقیقه‌ای قبل از ورود خانم تهرانی مادر می‌گوید که من چه طور هدیه تهرانی را راضی می‌کنم که به فیلم تو بیاید.او می‌آید و می‌رود و داستان مادر ادامه پیدا می‌کند.»
در پایان این جلسه شاهین امین در پاسخ به این سئوال ریتم فیلم «روز مبادا» می‌توانست بهتر باشد اظهار داشت: «به نظرم فیلم در شکل فعلی هم فیلم ریتم قابل قبولی دارد چرا که می‌تواند مخاطب را با خود همراه کند اما بخش‌هایی هم هست که قصه و ماجرا می‌توانست به شکل فشرده‌تری – و نه کوتاه شدهتر – روایت شود .»
