
اسکورسیزی ۸۵ فیلم را به مشتاقان فیلمسازی معرفی کرد
هنر و تجربه- رضا حسینی: قبل از دایر شدن مدارس سینمایی رسمی و راه افتادن کلاسهای درس سینما در دانشگاهها (با تمام تشریفات و زرقوبرقشان) کسانی که میخواستند وارد عرصهی سینما شوند و هنر فیلمسازی را بیاموزند، با کارآموزی در استودیوهای فیلمسازی و شاگردی اساتید بزرگ کارگردانی و هنر هفتم، و البته تماشای صدها فیلم به هدفشان میرسیدند. اگر بخواهیم از میان فیلمسازان برجستهی معاصر مثال بزنیم شاید به این نتیجه برسیم که همچنان این بهترین راه یادگیری فیلمسازی است. به عنوان مثال میتوانیم از مدرسهی سینمایی «Rogue» متعلق به ورنر هرتسوگ نام ببریم که به جای برگزاری کلاسهای درس پرجلوه و پرسروصدا، رویکرد بیقاعدهتری را برای آموزش برگزیده و مواجههی مستقیم دانشجویان با این رسانه را در دستور کار خود قرار داده است. پل تامس اندرسن و کوین اسمیت از جمله فیلمسازانی هستند که از مدرسه اخراج شدند. اندرسن که تا حدی به خاطر شیفتگیاش به «ترمیناتور۲» وارد عرصهی فیلمسازی شد: «تحصیلات سینمایی من شامل این میشد که فیلمسازان مورد علاقهام را پیدا کنم و فیلمهایشان را زیرورو کنم.» کوئنتین تارانتینو هم کموبیش به همین طریق فیلمسازی را یاد گرفته و امروز در میان بزرگترین فیلمسازان معاصر جای گرفته است.
پس اگر تصمیم دارید از این شیوه و مسیر مستقل در زمینهی سینما مطالعه کنید، بهسختی میتوانید کسی بهتر از مارتین اسکورسیزی را برای کارآموزی پیدا کنید. «اوپن کالچر» سال گذشته فهرستی از ۳۹ فیلم خارجیزبان پیشنهادی اسکورسیزی (که فیلمهای مطرح زیادی مانند «راننده تاکسی»، «گاو خشمگین»، «رفقای خوب» و… را در کارنامه دارد) به فیلمسازان جوان را منتشر کرد؛ و حالا از روی گفتوگوی چهار ساعته ماه گذشتهی این فیلمساز فهرستی از ۸۵ فیلمی را تنظیم کرده که اسکورسیزی تماشای آنها را به هر فیلمساز مشتاق و بلندپروازی توصیه کرده است. اسکورسیزی در گفتوگوی بلندش درباره بعضی از فیلمها حرف زده و از برخی فقط نام برده است. با این حال فهرست انتخابی او بهخوبی نماینده و گویای زندگی است که کاملاً در مرزهای قلمرو فیلمسازی زیست شده است.
فیلمها از این قرارند: تکخال در حفره/ کارناوال بزرگ (بیلی وایلدر، ۱۹۵۱)، همهی آن چیزهایی که خدا مجاز میداند (داگلاس سیرک، ۱۹۵۵)، آمریکا، آمریکا (الیا کازان، ۱۹۶۳)، یک آمریکایی در پاریس (وینسنت مینلی، ۱۹۵۱)، اینک آخرالزمان (فرانسیس فورد کاپولا، ۱۹۷۹)، آرسنیک و تور کهنه (فرانک کاپرا، ۱۹۴۴)، بد و زیبا (مینلی، ۱۹۵۲)، کاروان موفقیت (مینلی، ۱۹۵۳)، متولد چهارم ژوییه (الیور استون، ۱۹۸۹)، تنگه وحشت (جی. لی تامسن، ۱۹۶۲)، آدمهای گربهای (ژاک تورنر، ۱۹۴۲)، گرفتار (ماکس اوفولس، ۱۹۴۹)، همشهری کین (اورسن ولز، ۱۹۴۱)، مکالمه (کاپولا، ۱۹۷۴)، میم را به نشانه مرگ بگیر (آلفرد هیچکاک، ۱۹۵۴)، کار درست را انجام بده (اسپایک لی، ۱۹۸۹)، دوئل در آفتاب (کینگ ویدر، ۱۹۴۶)، چهار سوار آخرالزمان (رکس اینگرام، ۱۹۲۱)، اروپای ۵۱ (روبرتو روسلینی، ۱۹۵۲)، چهرهها (جان کاساوتیس، ۱۹۶۸)، سقوط امپراتوری روم (آنتونی مان، ۱۹۶۴)، گلهای سنت فرانسیس (روسلینی، ۱۹۵۰)، نیروی شر (آبراهام پولانسکی، ۱۹۴۸)، چهل تفنگ (ساموئل فولر، ۱۹۵۷)، آلمان سال صفر (روسلینی، ۱۹۴۸)، گیلدا (چارلز ویدِر، ۱۹۴۶)، پدرخوانده (کاپولا، ۱۹۷۲)، جنون سلاح (جوزف اچ. لوییس، ۱۹۴۹)، سلامت (رابرت آلتمن، ۱۹۸۰)، دروازه بهشت (مایکل چیمینو، ۱۹۸۰)، خانه مومی (آندره دِ تات، ۱۹۵۳)، دره من چه سرسبز بود (جان فورد، ۱۹۴۱)، بیلیاردباز (رابرت راسن، ۱۹۶۱)، تنها قدم میزنم (بایرن هاسکین، ۱۹۴۷)، کیکواک دوزخی (ژرژ میلییس، ۱۹۰۳)، یک شب اتفاق افتاد (کاپرا، ۱۹۳۴)، جیسن و آرگوناتها (دان چافی، ۱۹۶۳)، سفر به ایتالیا (روسلینی، ۱۹۵۴)، جولیوس سزار (جوزف ال. منکهویتس، ۱۹۵۳)، کانزاس سیتی (آلتمن، ۱۹۹۶)، بوسه مرگبار (رابرت آلدریچ، ۱۹۵۵)، کلوت (آلن جی. پاکولا، ۱۹۷۱)، زمین میلزرد (لوکینو ویسکونتی، ۱۹۴۷)، بانویی از شانگهای (ولز، ۱۹۴۸)، یوزپلنگ (ویسکونتی، ۱۹۶۳)، مکبث (رومن پولانسکی، ۱۹۷۱)، جعبه جادو (جان بولتینگ، ۱۹۵۱)، مش (آلتمن، ۱۹۷۰)، موضوع مرگ و زندگی (مایکل پاول و امریک پرسبرگر، ۱۹۴۶)، مککیب و خانم میلر (آلتمن، ۱۹۷۱)، مسیح (روسلینی، ۱۹۷۵)، کابوی نیمهشب (جان شلهزینگر، ۱۹۶۹)، میشیما (پل شریدر، ۱۹۸۵)، آقای دیدز به شهر میرود (کاپرا، ۱۹۳۶)، آقای اسمیت به واشنگتن میرود (کاپرا، ۱۹۳۹)، نشویل (آلتمن، ۱۹۷۵)، شب و شهر (ژول داسن، ۱۹۵۰)، یک، دو، سه (وایلدر، ۱۹۶۱)، اوتللو (ولز، ۱۹۵۲)، پاییزا (روسلینی، ۱۹۴۶)، چشمچران (مایکل پاول، ۱۹۶۰)، جیببر خیابان جنوب (فولر، ۱۹۵۳)، بازیگر (آلتمن، ۱۹۹۲)، قدرت و افتخار (ویلیام کی. هاوارد، ۱۹۳۳)، دلیجان (فورد، ۱۹۳۹)، برخورد خشن (مان، ۱۹۴۸)، کفشهای قرمز (پاول و پرسبرگر، ۱۹۴۸)، ظهور لویی چهاردهم (روسلینی، ۱۹۶۶)، دهه پرشور ۱۹۲۰ (رائول والش، ۱۹۳۹)، روکو و برادرانش (ویسکونتی، ۱۹۶۰)، روم، شهر بیدفاع (روسلینی، ۱۹۴۵)، رازهای یک روح (گئورگ ویلهلم پابست، ۱۹۲۶)، سنسو (ویسکونتی، ۱۹۵۴)، سایهها (کاساوتیس، ۱۹۵۹)، دالان شوک (فولر، ۱۹۶۳)، برخی دوان دوان آمدند (مینلی، ۱۹۵۸)، استرومبولی (روسلینی، ۱۹۵۰)، سفرهای سولیوان (پرستن استرجس، ۱۹۴۱)، بوی خوش موفقیت (الکساندر مکندریک، ۱۹۵۷)، داستانهای هافمن (پاول و پرسبرگر، ۱۹۵۱)، مرد سوم (کارول رید، ۱۹۴۹)، مردان تی (مان، ۱۹۴۷)، نشانی از شر (ولز، ۱۹۵۸)، محاکمه (ولز، ۱۹۶۲)، دو هفته در شهری دیگر (مینلی، ۱۹۶۲).
کلا خیلی کم فیلم غیر امریکایی میبینه