هنر و تجربه- علیرضا کیانی: کامپوزیا پرتوی از ضرورت وجود گروه هنر و تجربه در سینمای ایران گفت.

پرتوی در گفت و گو با خبرنگار هنر و تجربه  مخاطبان امروز سینما را طیف ویژه‌ای دانست که به دیدن هر فیلمی نمی‌نشینند: « باید قبول کنیم امروز مخاطبانی با سلیقه‌های خاص داریم. همه چیز بسته به سلیقه‌ مخاطبان است. قرار نیست همه با هر فیلمی ارتباط برقرار کنند. این حق مخاطبان خاص است که برای سلیقه خود جایی را مثل هنر و تجربه داشته باشند.»
او در ادامه صحبت‌هایش با ابراز خرسندی از تشکیل این گروه، گفت: «امروز بسیاری از فیلم‌سازها با اندیشه‌‌های متفاوت توانسته‌اند فیلم‌های‌شان را نمایش دهند . از این بابت فیلم‌سازان جوان خیال‌شان کمی راحت شده است. سینمای مستند ما که تا پیش از این اتفاق هیچ راهی برای ورود به سالن‌های سینما نداشت، امروز جایی برای خودنمایی و دیده‌ شدن پیدا کرده است.»
پرتوی سپس با تاکید بر این که هنر و تجربه اشغال‌گر صندلی نیست، گفت:« هنر و تجربه محدوده‌ای کوچک است که تنها تماشاگر خودش را دعوت می‌کند. به هیچ‌وجه درست نیست بگوییم صندلی‌ها دارند توسط این گروه اشغال می‌شوند. باید دید آیا تهیه‌کنندگانی که مخالف هنر و تجربه هستند، فیلم‌های خودشان همه غلغله می‌شود و تمام سانس‌ها  صندلی‌های پُر می‌شوند؟ اگرچه شاید فیلم‌هایشان در برخی شهرستان‌ها کمی صدا کند، اما شاهدیم که در تهران غوغای چندانی نیست.»
او با یادآوری این نکته که در گذشته نیز مخاطبانی با ذائقه‌ و سلیقه‌ متفاوت علاقه‌مند تماشای فیلم‌های تجربی بوده‌اند، گفت: «در تاریخ سینمای ایران-پیش از انقلاب- نیز در دوره‌ای گروهی شبیه به گروه هنر و تجربه وجود داشت و در آن فیلمی نظیر “گاو” به نمایش در آمد. فیلمی که می‌توان از آن به عنوان تجربه‌ای برای جور دیگر نگریستن به سینما در کشورمان یاد کنیم. گرچه که در آن زمان هم مجبور شدند فیلم را به علت داشتن مخاطب خاص تنها در یک سینما اکران کنند. همین فیلم‌هایی که تَک‌سینما بودند رفته رفته اعتبار بدست‌آوردند و در نمایش به موفقیت رسیدند. آن فیلم‌ها همه به نوعی تجربی بودند. با این حال توانستند جایگاه خود را در سینمای حرفه‌ای پیدا کنند. درست است که تک‌سینما بودند، اما رقیبی شدند برای سینمای رایج آن سال‌ها.»
پرتوی در پاسخ به این سوال که آیا خودش به اکران فیلم‌هایش در هنر و تجربه تمایل دارد، گفت: « اگر روزی فیلمی تجربه‌گرا بسازم، حتما از اکران آن در گروه هنر و تجربه استقبال می‌کنم. چرا که فیلم تجربی اساسا باید در هنر و تجربه دیده شود و نه جای دیگر. این در حالی است که اگر حرفی برای همه مردم و قصد ارتباط گرفتن با همه طیف‌ها را داشته باشم، جریان اصلی را انتخاب می‌کنم.»
او در پایان با آرزوی ماندن هنر و تجربه در سینمای ایران، اضافه کرد: «امیدوارم هنر و تجربه به حضورش در کنارسینمای جریان اصلی سینما هم‌چنان ادامه بدهد. فعالیت این گروه باید همواره استمرار داشته باشد و پایگاه امیدی باشد برای فیلم‌سازانی که در حال تجربه کردن هستند؛ فیلم‌سازان جوانی که دارند مفاهیمی نو را برای نخستین بار عنوان می‌کنند و جور دیگر نگاه کردن را ترویج می‌دهند.»