هنروتجربه:صبح امروز در روزنامه صبا یادداشتی به قلم احمدی طالبی‌نژاد با تیتر «گروه هنر و تجربه تهدید یا فرصت؟» منتشر شده است که متن کامل آن را در زیر می‌خوانید:
طراحی گروه هنر و تجربه از جمله افتخارات مدیران سازمان سینمایی اخیر کشور است زیرا سال‌ها بود که فیلم‌هایی از این دست ساخته می‌شدند ولی هیچ‌وقت رنگ اکران را به خود نمی‌دیدند.
وضعیت به گونه‌ای بود که کسی حاضر نمی‌شد اکران این نوع فیلم‌ها را بر عهده بگیرد و این فیلم‌ها بعد از ساخت یا راهی انبارها می‌شدند یا اگر شانس می‌آوردند و اکران می‌شدند در حد یک یا دو سانس در روز و حداکثر یک هفته در یک سینما به نمایش گذاشته می‌شدند.
طراحی و برگزاری گروه هنر و تجربه با همه معایب و نقایصی که دارد اتفاق خوب و موثری برای سینماست زیرا امکان اکران هر نوع فیلمی را فراهم کرده است.از فیلم مستند گرفته تا فیلم داستانی یا اکسپریمنتال که فیلم‌هایی متفاوت و تجربی هستند و می‌توانند به اکران درآیند و تماشاگر خود را جذب کنند اما این اتفاق موثر موجب به وجود آمدن وضعیت جدیدی در سینمای ما شده که لازم است به آن توجه شود.اگر تولید سالانه آثار سینمایی کشور در حدود ۶۰ فیلم باشد از این تعداد، بین ۲ تا ۳ فیلم آن می‌تواند تجربه‌گرا و از دسته فیلم‌های هنر و تجربه باشد.
امسال فیلم‌های زیادی در جشنواره فیلم دیدم که سعی داشتند در زمینه بدعت و نوآوری روی هم را کم کنند و متفاوت از دیگری باشند.وضعیت به وجود آمده، پیامد خوبی برای سینمای ما ندارد زیرا سینما تلفیق هنر و صنعت است و جذب و تامین سرمایه در سینما خیلی اهمیت دارد.اگر فیلمی نتواند هزینه‌های خود را بازگرداند، درآینده هیچ تهیه‌کننده‌ای حاضر نخواهد بود برای فیلم‌های تجربه‌گرا سرمایه‌گذاری کند.
در دل سینمای قبل از انقلاب که مملو از فیلم‌های سطحی و فیلم فارسی بود، فیلم‌های متفاوتی چون «خشت و آیینه»، «مغول‌ها»، «طبیعت بی‌جان» و امثال آن هم ساخته می‌شدند که هنوز ماندگار و ارزش‌های خود را حفظ کرده‌اند.فیلم‌هایی که تاثیر ویژه‌ای بر سینمای دیروز و حتی امروز ما گذاشته‌اند اما اینکه همه سینمای ما تبدیل به سینمای تجربه‌گرا شود و دنباله‌رو گروه هنر و تجربه، اتفاق خوب و مطلوبی نیست.
گروه هنر و تجربه متعلق به نخبگان است و قرار نیست تماشاگر عام داشته باشد البته اگر داشته باشد، بسیار خوب است، بنابراین ایجاد توازن بین توزیع و عرضه آثار سینمایی، مسئله‌ای اساسی است که نیاز به توجه، برنامه‌ریزی و هدایت ویژه دارد که متاسفانه این توازن به وجود نیامده است.معتقدم هرگونه دخالت مدیران در سینما و هر هنر دیگری می‌تواند روند طبیعی آن را بر هم بزند اما با ایجاد ساز و کاری مشخص و استفاده از کارشناسانی که می‌توانند از دایره دولت نیز نباشند، می‌توان مشخص کرد در سال به چه تعداد فیلم کمدی، کودک و نوجوان و تجربه‌گرا نیاز داریم و بر مبنای این بررسی‌ها و برنامه‌ریزی، مجوز ساخت فیلم‌ها صادر شود.در حال حاضر این مدیریت در سینمای ما وجود ندارد و نوعی شلختگی و عدم برنامه‌ریزی در سینمای کلان کشور قابل مشاهده است.به همین دلیل یک روز تمام سینماگران ما به سمت سینمای تجاری یا ساخت کمدی‌های سخیف می‌روند و یک روز به سمت سینمای تجربه‌گرای کم مخاطب.نکته اینجاست که این افراط و تفریط، نتیجه خوبی برای سینمای ما نخواهد داشت و ایجاد ساز و کاری مشخص و برنامه‌ریزی کلان ضروری به نظر می‌رسد.
منبع:روزنامه صبا
