هنر  و تجربه: جلسه نمایش و نقد و بررسی فیلم مستند«آتلان» ساخته معین کریم‌الدینی با حضور کارگردان فیلم، رضا درستکار منتقد و علیرضا فدایی کرمانی مدیر کارگاه نمایش و نقد فیلم کرمان در سالن اصلی سینما شهر تماشا کرمان برگزار شد .

در این برنامه که با استقبال خوب تماشاگران و علاقه‌مندان مواجه شده بود، ابتدا علیرضا فدایی کرمانی که اجرای مراسم را برعهده داشت، ضمن خیرمقدم به حضار اعلام کرد که این برنامه اولین جلسه کارگاه نمایش و نقد فیلم کرمان محسوب می‌شود و از این پس قرار است با حمایت مدیریت فرهنگی استان و گروه هنر و تجربه و علاقه‌مندان، جلسات نمایش همراه با نقد و بررسی فیلم‌ها،در فواصل زمانی مشخص،توسط این کارگاه برگزار شود. در ادامه جلسه نسخه دیجیتال فیلم مستند آتلان با کیفیت مطلوب صدا و تصویر به نمایش درآمد.

پس از اتمام نمایش فیلم علیرضا فدایی کرمانی از  معین کریم‌الدینی کارگردان فیلم و هم‌چنین رضا درستکار منتقد برای حضور در جلسه نقد و بررسی دعوت به عمل آورد.در ابتدا فدایی کرمانی در خصوص فیلم و جوایزی که تاکنون کسب کرده، برای حضار توضیحاتی را ارائه کرد. او ضمن ابراز خوشحالی از موفقیت این فیلم‌ساز کرمانی بیان داشت:«متاسفانه در جامعه و حتی در بین مخاطبان سینما از فیلم مستند تصور و ذهنیت نادرستی وجود دارد و از این گونه سینمایی که در حقیقت ذات خود سینما است، تعابیری مانند خسته‌کننده و بدون جذابیت به میان می‌آید و این در حالی است که اگر یک اثر مستند از لحاظ فرم وساختار اثری منسجم و قوی و هم از جهت محتوا جذاب باشد، مطمئنا مورد استقبال تماشاگران نیز قرار می‌گیرد.» او از فیلم آتلان به عنوان اثری که دارای چنین ویژگی است، یاد کرد. در ادامه نوبت به کارگردان رسید تا به سوالی درباره چرایی انتخاب چنین موضوعی پاسخ دهد.کریم الدینی ضمن تشکر از تماشاگران و استقبال خوب آن‌ها از فیلمش پاسخ داد:«سودای ساخت این فیلم سالیان سال است با من بوده و از دوران دانشجویی که با جغرافیای سرزمین ترکمن صحرا آشنا شدم، دوست داشتم فیلمی در باره اسب ترکمن و مردمان آن بسازم.»  علیرضا فدایی کرمانی در ادامه صحبت‌های کریم‌الدینی افزود: «باید از سینمای هنر و تجربه تشکر کرد که امکان اکران فیلم های مستند مطرح را فراهم کرده‌است اما باید فراموش نکنیم که سینمای مستند ما هم‌چنان مهجور و تا حدودی مظلوم است و ما در این جلسه قصد داریم که از ویژگی‌های خوب و ممتاز یک اثر مستند مانند آتلان بگوییم.» در بخش دیگری از این جلسه رضا درستکار با اشاره به این نکته که حضور و استقبال تماشاگران کرمانی آن هم در ساعات دیر وقت شب برای دیدن فیلمی مستند، نشانگر فرهیختگی مردمان این شهر است،افزود:« همین که این تعداد قابل توجه از شما به جای تماشای سریال ها وآثار سطحی تلویزیون و.. وقت خود را صرف تماشای فیلمی مستند کرده‌اید، بسیار قابل تقدیر است. فیلم آتلان،مستند جذاب و خوش ساختی است که چندین پله از سطح امروز سینمای مستند ما بالاتر است.این فیلم از معدود آثار مستنداست که تکلیف خود را از همان ابتدا مشخص کرده  فیلم دارای گرانیگاه است و از زیاده‌گویی و خودنمایی پرهیز کرده که یکی از آسیب‌های سینمای ما است. درواقع مهم این است که بعد از تماشای این فیلم احساس خوب و خوشایندی در تماشاگر ایجاد می‌شود و این فیلم به خوبی ارتباط ما با جهان پیرامون را در قالب ارتباط حسی یک سوارکار با اسبش به نمایش گذاشته است.»در ادامه جلسه علیرضا فدایی کرمانی ضمن توضیح این نکته که:« فیلم آتلان فیلم سختی است و خوشبختانه کارگردان این فیلم در درجه اول توجه خود را به فرم و ساختار اثرش معطوف داشته‌است . توجه ویژه به استفاده از حرکات بجا ودرست دوربین قاب بندی چشم نواز و صدا برداری و صداگذاری و حتی موسیقی فیلم همه نشان از وسواس و دقت کارگردان دارد.» از شرایط ساخت فیلم از کارگردان پرسید. کریم‌الدینی پاسخ داد:«برای تصویر برداری از فیلم در بخش‌هایی از هفت دوربین استفاده شده‌است زیرا مثلا هر کورس مسابقه تنها چند دقیقه طول می‌کشد و ما برای ثبت بهتر و کامل تصاویر از هفت دوربین استفاده کرده‌ایم و یا برای صدابرداری ۳ گروه با ما همکاری داشت.»

جلسه نقد و بررسی فیلم آتلان با طرح سوالی از سوی علیرضا فدایی کرمانی مبنی بر این که آیا آتلان از نظر شما مستند است یا مستند داستانی؟ ادامه یافت. رضا درستکار در پاسخ به این سوال گفت: «این خود ویژگی خوبی است که باعث جذابیت فیلم شده‌است و کارگردان به ظرافت از پس این موضوع برآمده. بنابراین جذابیت در اینجا از اهمیت بیشتری برخوردار است.» و در ادامه فدایی کرمانی در  تکمیل صحبت‌های درستکار افزود:«نیمه دوم فیلم آتلان برخلاف سنت سینمای ایران از قوت بیشتری برخوردار است و فیلم خوشبختانه به تدریج جان می گیرد وبه اوج می رسد . درواقع کارگردان با وجود داستانک‌های فراونی که در دسترس بوده اما خط و تداوم روایت را حفظ نموده‌ است. البته او ابتدای فیلم می‌توانست کوبنده‌تر و بهتر باشد.» کریم‌الدینی در پاسخ به این نقد توضیح داد:«من روایت اول شخص را برای فیلمم انتخاب کردم و مجبور بودم که در همان دقایق اول شخصیت‌ها و جغرافیای فیلم را معرفی کنم.»

جلسه با صحبت‌های درستکار درباره کریم‌الدینی ادامه یافت. درستکار از کریم‌الدینی به عنوان کارگردانی گزیده‌گو یاد کرد که توانسته است بادرایت و توجه ویژه به ساختار بصری اثری جذاب را بسازد. او هم‌چنین ساخت چنین آثاری که تماشای آن برای مخاطبان لذت بخش باشد را ضروری دانست. بخش بعدی این نشست یه طرح پرسش‌های تماشاگران اختصاص یافت.

درپایان این نشست کارگردان فیلم با ابراز خوشحالی از حضور در این جلسه بیان داشت:« این جلسه نسبتا به تمام جلساتی که تاکنون برای فیلمم برگزار شده‌است پر بارتر و پر انرژی‌تر بود و از این بابت از حضار و برگزارکنندکان جلسه تشکر می‌کنم.» رضا درستکار نیز حضور این تعداد از مخاطبان در جلسه نقد فیلمی مستند تا ساعات پایانی شب را شگفت آور و قابل تقدیر ارزیابی و از برگزار کنندکان این برنامه به جهت تلاش و همت‌شان تشکر کرد.