
نکاتی در مورد نوشتن فیلمنامه فیلمهای کم بودجه
صحنههای داخل ماشین و مکانهای شلوغ را حذف کنید
هنر و تجربه: نداشتن بودجه کافی در طول تولید یک فیلم، همه جنبههای آن را تحت تأثیر قرار میدهد. از پیش تولید گرفته تا مراحل فنی پس از تولید. باید نبود پول کافی برای داشتن همه چیز به صورت ایدهآل را با به کار بردن خلاقیت و استفاده از راهکارهای جایگزین، جبران کرد. این بار برای همان مرحله اول، یعنی نوشتن فیلمنامه راهکارهایی توصیه میشود که به راحت تر شدن مراحل فیلمبرداری کمک میکند.
۱- بیشتر صحنهها را برای روشنایی روز بنویسید
این توصیه به این دلیل است که اگر صحنههای خارجی و در محیط باز داشته باشید، نیازی به نورپردازی نیست. اگر برای فصل تابستان باشد هم چه بهتر. چون در تابستان، آفتاب زودتر طلوع و دیرتر غروب میکند و این را هم در ذهن داشته باشید که برای گرفتن صحنههای شب خارجی در طول تابستان، ساعات کمی را در اختیار دارید و مدام استرس از دست رفتن زمان و روشن شدن هوا را دارید. حتی اگر صحنههای داخلی هم داشته باشید و در روز بخواهید صحنههای شب را بگیرید، زدن دکور و جلوی نور را گرفتن، باز هم زمان زیادی را از شما میگیرد. بستن و کور کردن پنجرهها در گرما و حرارت لامپهای نور پردازی هم دمار از روزگارتان درمیآورد. عرق کردن بازیگران وسط فیلمبرداری را هم به مشکلات اضافه کنید.
۲- صحنههای داخل ماشین نداشته باشید
این صحنهها خسته کننده و غالبا مصنوعی هستند و فیلمبرداری آنها بسیار سخت است. کنترل کمی به صحنههای داخل ماشین دارید و کیفیت صدا نیز نامطلوب از آب در میآید. انتخاب چندانی هم برای گرفتن نماهای مناسب از بازیگران ندارید.
۳- مکانهای شلوغ را فراموش کنید
صحنههای مربوط به عروسی، تولد، میهمانی، کارخانه، سینما، رستوران را تا حد ممکن از فیلمنامه خود حذف کنید. شاید روی کاغذ صحنههای باشکوهی به نظر برسند اما گرفتن آنها کار بسیار سختی است. این صحنهها به لوکیشنهای بزرگی نیاز دارند که باید زیبا و طبیعی به نظر برسند. اما چالش اصلی، پر کردن صحنه با سیاهی لشگر است. آنها هستند که طبیعی بودن صحنه را در دست دارند. یادتان باشد شما بودجه زیادی ندارید تا سیاهی لشگرهای حرفهای استخدام کنید. سیاهی لشگرهای آماتور نیاز به هدایت دقیق دارند و باید مسیر حرکتشان جلوی دوربین را به آنها بگویید. بعد از ۳ ساعت فیلمبرداری هم خسته شده و در لوکیشن پراکنده میشوند. در حالی که شما نصف صحنههایتان را هم نگرفتهاید. این را هم به یاد داشته باشید که برای اجاره این نوع لوکیشنها در شب، باید اضافه بها پرداخت کنید.
۴- صحنههای کشدار ننویسید
برای هر صحنه، در نهایت یک صفحه و نیم بنویسید. با دیالوگهای نامرتبط و تکه پرانیهای سطحی، وقت تماشاچی را نگیرید و دیالوگها را از مرتبط ترین حرف به موضوع اصلی فیلم شروع کنید. البته استثنا هم وجود دارد اما اگر بخش مورد نظرتان را دوباره خواندید و به نظرتان صحنه کوتاهی آمد، به حس خود اعتنا نکنید.
۵- حرکت دوربین را تعیین کنید
دروبین را یک جا نگه ندارید. به خصوص اگر در برداشتی دیالوگهای زیادی رد و بدل میشود، آخرین چیزی که مخاطب دوست دارد ببیند، مکانی حوصله سر بر است که دوربین دائما به صورت بازیگرانی که نشستهاند و دیالوگ میگویند، کات میخورد. فیلمهای وودی آلن به این دلیل چشم نوازهستند که با وجود دیالوگهای فراوان، دوربین و بازیگران آزادانه حرکت میکنند و به لحاظ فیزیکی و بصری فعال هستند. به محیطهای محدودی چون انباری، سقف خانه و غیره ورود نکنید.
۶- باتجربهها فیلمنامهتان را بخوانند
به هر تعداد نفر که میتوانید فیلمنامه را بدهید تا بخوانند و به واکنشها و توصیههای آنان دقت کنید. این قضیه اهمیت زیادی دارد چون احتمال دارد به دلیل اینکه زمان زیادی را با سوژه خود سر میکنید، از آن اشباع شوید و نقطه نظرتان را از دست بدهید. حالتهای جایگزینی در فیلمنامه در ذهن داشته باشید. شاید طول بکشد تا افرادی را پیدا کنید که پیشنهاداتشان واقعا به درد بخورد اما تا میتوانید افراد بیشتری را به دیدن فیلم خود دعوت کنید. بعد از اینکه ساعتها به انتقادات دیگران گوش دادید، حساسیت و تعصب خود به کار را از دست میدهید و با دید بازتری به آن نگاه میکنید.
منبع: وی تو ایندی