
نگاهی به «اعترافات ذهن خطرناک من»
در دنیای فراموشی هیچ روایتی قابل اعتماد نیست
هنر و تجربه: مردی درست وسط یک گندمزار چشمش را باز میکند. مشخص نیست خواب بوده یا بیهوش. جلوی ماشینی را میگیرد، سوار مترو میشود. با پسری در مترو درگیری پیدا میکند و در طول تمام این لحظات تکگویی درونی او حاکی از این است که مرد خودش هم نمیداند چرا آنجاست و چه اتفاقی در طول روز قبل برای او افتاده. از روی قبض خشکشویی خانهاش را پیدا میکند. خانه سوخته. سرایدار این خبر را میدهد و به او میگوید چند روز است دارد همین خبر را هر روز به او میدهد. کسی در خانه سوخته، خودش را دوست او و زنی خودش را همسر او معرفی میکند. اما او چیزی یادش نیست. به همه چیز مشکوک است. ظاهرا او قاچاقچی پولداری بوده اما حالا باید موادی را که تحویل نداده پیدا کند و به رییسش پس بدهد. رییسی که دختر او را گروگان گرفته. اما در این دنیای فراموشیزده به روایت هیچکس اطمینانی نیست.
«اعترافات ذهن خطرناک من» سومین فیلم هومن سیدی پس از «آفریقا» و «سیزده» داستان مردی بدون نام است با سیمایی بین مرده و زنده، که میان زندهها میچرخد و میخواهد از طریق آدمهای اطرافش گذشتهاش را کشف کند. سیامک صفری بعد از سالها حضور موفق در صحنههای تئاتر و حضور کمرنگ در سینما، برای اولین بار در فیلمی سینمایی فرصت یافته تا اعتباری را که در تئاتر دارد در سینما هم به نمایش بگذارد. بازی صفری با گریم استادانه او تکمیل میشود.
دو نقش عمده دیگر در فیلم را نگار جواهریان و عباس غزالی بازی میکنند. زن و مردی که چندینبار هویت آنها در ذهن تماشاگر تغییر میکند. رویا نونهالی، بابک حمیدیان، چکامه چمنماه و خود هومن سیدی هرکدام نقشهای کوتاهی را در فیلم برعهده دارند.
«آفریقا» فیلم نخست هومن سیدی مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، شهاب حسینی و آزاده صمدی را به عنوان بازیگران اصلی داشت اما راهی به اکران نیافت و مستقیما روانه شبکه نمایش خانگی شد. بعد از آفریقا سیدی فیلم سیزده را ساخت که موفقیت انتقادی کمتری داشت اما اکران شد. هرچند این اکران چندان موفق نبود و صدای کارگردان و عوامل فیلم را درآورد. اما با اعترافات خطرناک ذهن من بود که هومن سیدی به عنوان یک کارگردان مورد توجه بیشتری قرار گرفت. آن هم در شرایطی که حرفه بازیگری او این روزها در اوج خود است و سیدی یکی از اولین انتخابهای بسیاری از کارگردانان است. سیدی در نشست خبری در مورد تجربه جدید فیلم اعترافات ذهن خطرناک من گفت: «برای من هنر و سینما همان کسب تجربه است و درست مانند پزشکی که وقتی برای اولین بار می خواهد عمل کند، راه بزرگان خودش را می رود، من هم در سینما به بزرگان خودم نگاه میکنم، با اینکه سعی میکنم شبیه آن ها نباشم؛ اما اگر این بزرگان نبودند، شاید ما هم نبودیم.»
فیلم در جشنواره فجر برای بهترین بازیگر نقش اول مرد سیامک صفری، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد عباس غزالی و بهترین چهرهپردازی و طراحی صحنه و لباس و بهترین صداگذاری نامزد سیمرغ بلورین شد، هرچند تنها یک سیمرغ را به خانه برد. محسن نصرالهی و رعنا امینی برای طراحی صحنه و لباس سیمرغ بلورین گرفتند. همچنین اعترافات ذهن خطرناک من بعد از «در دنیای تو ساعت چند است» دومین برگزیده نویسندگان و منتقدان ماهنامه سینمایی فیلم شد.