فیلم‌برداری دومین اپیزود مجموعه «آتی‌ساز» را به پایان رسید
آروند دشت‌آرای: ترجیح می‌دهم فیلم کوتاه، کوتاه باقی بماند
هنر و تجربه: آروند دشت‌آرای که به خاطر نمایش‌هایی با حال و هوای تجربی در تئاتر شهرت دارد، فیلم‌برداری دومین اپیزود از مجموعه «آتی ساز» را به پایان برده است.
در این فیلم کوتاه الیزه ونتار بازیگر هلندی که برای تمرین نمایش «درباره تصویرت از من تجدیدنظر کن» کاری از کمپانی هنرهای اجرایی ویرگول در ایران به سر می‌برد در کنار مارین ون هولک از هلند و سعید چنگیزیان، اشکان مهری، میثم میرزایی، اشکان جنابی، ساناز باقری و کاظم سیاحی ایفای نقش می‌کند.
آروند دشت‌آرای در ارتباط با ایده اولیه مجموعه آتی ساز و تبدیل این مجموعه فیلم کوتاه به یک فیلم بلند به هنر و تجربه چنین گفت: «ایده اولیه براساس محور اصلی مجتمع آتی‌ساز به عنوان لوکیشن بود. جایی که بخشی از طبقه متوسط تهران را به یاد می‌آورد. خیلی قصه‌ها درباره این طبقه می‌توان گفت اما تا حالا گفته نشده. تصمیم بر این بود که یک‌سری فیلم کوتاه به صورت مجموعه اپیزود توسط کارگردان‌های مختلف ساخته شود و به شکل پکیج عرضه شود. اما تهیه‌کننده‌ای پیدا نکردیم و ساخت اپیزودهای دیگر میسر نشد. کمپانی ما کمپانی بزرگی نیست که بتواند ۷ کارگردان دیگر را تشویق و ترغیب به مشارکت در این مجموعه کند و سینما هم در ذات هنر پرخرجی است. این دو فیلم کوتاه قرار نیست تبدیل به یک فیلم بلند شوند ترجیح می‌دهم فیلم کوتاه، فیلم کوتاه باقی بماند. تصمیم گرفتم یک سه‌گانه با محوریت آتی‌ساز کار کنم. فیلم‌برداری فیلم دوم به پایان رسیده و برای سومی مشغول ایده‌پردازی هستیم و فکر نمی‌کنم به زودی کلید بخورد. مجتمع آتی‌ساز به لحاظ اقتصادی و جغرافیایی طیفی از طبقه متوسط را در خودش جا داده است. در هشت سال گذشته این طبقه به سمت محو شدن رفت. طبقه‌ای که نقش فرهنگی سازنده‌ای دارد و فضای فرهنگی را رو به جلو می‌برد. این طبقه قصه‌های زیادی دارد که چندان به آن پرداخته نشده است.»
دشت‌آرای که این روزها مشغول نگارش یک فیلم‌نامه بلند است، فیلم‌نامه اپیزود دوم این مجموعه را با همکاری مارین ون هولک نوشته است. از او پرسیدیم که چه شد که از تئاتر که حوزه معمول فعالیت هنری او در این سال‌ها بوده به سمت سینما آمده است. «گروه تئاتر من همیشه چندرسانه‌ای بود و از مدیوم‌های دیگر از جمله سینما در نمایش‌هایم استفاده می‌کردم. کارهای سینمایی در حد ویدئوآرت قبلا هم انجام داده بودم اما مشغله تئاتر و موقعیت‌های کاری و هنری آن اجازه نمی‌داد روی فیلم‌نامه‌هایی که در ذهن داشتم به صورت جدی کار کنم. فیلم‌نامه همین فیلم کوتاه را ۵ سال پیش نوشته بودم اما فعالیت در تئاتر اجازه کار کردن روی آن را نمی‌داد. سال گذشته تصمیم گرفتم فعالیتم در تئاتر را کمتر کنم و فقط در وجه نرم‌افزاری آن فعال باشم. تئاتر زندگی من و جز لاینفک حیات من است اما به لحاظ اجرای حرفه‌ای فعالیتم را کم کردم. حرف‌هایی هست که از طریق مدیوم سینما می‌توانم بزنم.»
آورند دشت‌آرای که تا کنون بیش از ۲۵ اثر صحنه‌ای را در ایران و خارج و از ایران روی صحنه برده است، درباره اپیزودهای این مجموعه به هنر و تجربه گفت: «فیلم کوتاهی براساس نمایشنامه “در خانه‌ام ایستاده بودم و منتظر بودم باران ببارد”از ژاک لاگارد نوشته بودم. داستان ۵ آدم است که منتظرند عزیزشان که گم‌شده بود برگردد ولی فیلم در مورد این پنج نفر است و نه کسی که گم شده. زندگی آن‌ها را در وقتی که آن آدم نبوده دنبال می‌کند که هرکدام چکار می‌کرده‌اند.»
«سگ، سکوت»، «تن‌تن و راز قصر مونداس»، «ردپای صورتی»، «کمی بالاتر»، «بین خودمان باشد» و «باغبان مرگ» از نمایش‌هایی هستند دشت‌آرای در این سال‌ها روی صحنه برده است.
