درباره «فردا صبح»، ساخته محمد نجاریان
تا صبح
ماهنامه هنروتجربه – خسرو دهقان:
۱) فیلم «فردا صبح» آقای محمد نجاریان در بهار ۱۳۹۴ در گروه «هنر و تجربه» به نمایش درآمد. چند جایزه‌ای هم درجشنواره شهر (همین فصل) برنده شد.
و امّا یادداشتی در باب آن و چند نکته:
۲) فیلم، روایت سرراست و مستقیمی ندارد. سینمایش، سینمای قصه‌گو نیست. گره و گره‌گشایی و شخصیت و تیپ و حادثه ندارد. از وادی سینمای «اول ساندویچ و بعد سینما» نیست. حکایتش، حکایت دیگری است. دست یافتنی و سهل نیست. می شود حتی پیش‌تر رفت و نوشت که غامض و سخت و دیرفهم و دیرهضم است. و حتما برای جذب مخاطب عام ساخته نشده و در یک کلام در وادی دل‌مشغولی و ذهن‌مشغولی سازنده‌اش می باشد که کمی گنگ و دیرفهم است.
۳) سینمای قصه، راه و رسم خودش را دارد. شاخه و شعبه خودش را دارد. همه‌چیز در جهان قصه است. ضد قصه و غیر قصه و تقسیمات روایت و چند و چون انواع قصه هم خود، به‌نوعی قصه است. و بشر از آغاز تا انجام از قصه خلاصی ندارد.
۴) این فیلم دارد مشق دیگری را امتحان می کند. وارد دنیای دیگری می شود. پرونده قصه را می بندد و دفتر دیگری می گشاید. دارد از سطحی به سطح دیگری نقل مکان می کند. سطح جدید زیر پای آقای نجاریان هنوز قرص و محکم نیست. لغزان است. شیشه ای و ترد و شکننده است. به امتحانش می ارزد. تا روزی که این سطح جدید و روایت جدید جای پای خودش و فیلمسازش را مطمئن و قابل اطمینان و قدم زدن کند، فاصله است. صبوریم و به آینده امیدوار و چشم به راه که ببینیم آیا در وادی جدید و سینمای غیرقصه رایج می توان حرف و حدیث جدیدی را زد یا خیر.
۵) زمینه کاری آقای نجاریان و هوش و استعداد او در این زمینه (به‌خصوص تدوین) نویدبخش روزگار بهتری است. تا آن روز شکیبا باقی می مانیم.
۶) همیشه به جوانان امیدواریم و به آینده.
