هنروتجربه:امروز دوم شهریور ماه ۱۳۹۴ صفحات فرهنگ و هنر مطبوعات کشور حاوی خبر‌ها و مصاحبه‌هایی از سینمای تجربی است که در زیر مروری کوتاه بر آن‌ها خواهیم داشت.

در روزنامه همشهری گفت‌وگویی با معین کریم‌الدینی کارگردان آتلان به چشم می‌خورد. کریم‌الدینی در این گفت‌وگو می‌گوید:« ایجاد یک گروه و اکران فیلم‌های بلند و مستند در آن بسیار موثر است اما نباید این موضوع را فراموش کنیم. اگر شرایط اکران فراهم باشد اما مستندی خوب نباشد مخاطب حاضر به تماشای آن نخواهد بود. حالا که شرایط اکران وجود دارد نباید تولید خوب فراموش شود. تولید یک مستند قوی اتفاقی نیست و نیازمند توانایی گروه تولید و حمایت از آن است. »

در روزنامه مردم سالاری گپی کوتاه درباره اکران فیلم «فردا» با مهدی پاکدل منتشر شده است. او در این گفت‌وگو از ساعت اکران فیلمش ابراز نارضایتی کرده است:« ساعت اکران فیلم ساعت مناسبی نیست اما با این حال جای خوشحالی دارد که هنر و تجربه این فیلم را اکران کرد، دستشان درد نکند، چون تا قبل از این هیچ‌کس حتی صدای ما را هم نمی‌شنید و مانند فریاد زدن در بیابان بود. »

روزنامه اعتماد به مشکلات فیلم «پوسته» به کارگردانی مصطفی آل‌احمد که در دوره اول اکران در گروه هنر و تجربه قرار داشت، برای راه‌یابی به شبکه نمایش خانگی اشاره کرده است. مصطفی آل‌احمد توضیح داده:« من با مشکلات فراوان در سال ۹۱ پروانه نمایش آن را گرفتم با وجود این، با مخالفت صریح رییس اداره نظارت وقت، تا سال ۹۳ به چرخه اکران نرسید.سرانجام این فیلم در گروه هنر و تجربه اکران شد و پس از پایان اکران که برای دریافت مجوز شبکه نمایش خانگی اقدام کردیم، …. حالا از ما می‌خواهند برای ورود به شبکه نمایش خانگی اصلاحاتی انجام دهیم. »

روزنامه صبا نیز به تازه‌ترین ساخته هومن سیدی که ۲۰درصد از مرحله فیلم‌برداری خود را پست سر گذاشته است، اشاره کرده. سیدی که فیلم «اعترافات ذهن خطرناک من» را در حال حاضر در گروه هنر و تجربه دارد در حال ساخت «خشم و هیاهو» است.

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) و خبرگزاری فارس به پنجاه و چهارمین جلسه «سینما روایت» به اکران و بررسی فیلم «اشیاء از آن چه در آیینه می بینید به شما نزدیک ترند» ساخته نرگس آبیار اختصاص داشت که با حضور ابوذر پور محمدی تهیه کننده فیلم و محمدتقی فهیم منتقد سینمای ایران برگزار شد، پرداخته است. محمد تقی فهیم توضیح داد:« اما اینکه چقدر این فیلم به سمت سینما نزدیک شده است باید گفت که این فیلم سینما نیست. هرچند که زندگی هست. درحالی که «فیلم» باید « درباره زندگی» باشد نه اینکه اما «عین زندگی» باشد. هنگامی که سینما عین زندگی باشد پاشنه آشیل کارگردان محسوب می شود و مشکل فیلم هم از همین جا شروع می‌شود که می‌خواهد فیلم را مثل زندگی در بیاورد. طبیعی است که اگر فیلم در باره زندگی باشد بیشتر به مخاطب می چسبد اما زمانی که فیلم‌ساز تنها یک برش از زندگی را با جزئیات به تماشاگر ارائه می‌دهد مثل فیلم‌های سهراب شهید ثالث یا عباس کیارستمی اولین مشکل شان شروع می شود. »