هنر و تجربه: «آتلان» برنده اصلی جشن مستند خانه سینما بود. در مراسم اهدای جوایز جشن مستند، آتلان ۵ جایزه اصلی این جشن را در بخش‌های کارگردانی، تدوین، تصویر، موسیقی و صدا به خود اختصاص داد.

معین کریم‌الدینی در این شب دوبار برای دریافت تندیس خانه سینما روی صحنه رفت. یک بار برای دریافت جایزه بهترین کارگردانی و بار دیگر برای جایزه بهترین تدوین. کریم‌الدینی درباره احساسش بعد از موفقیت فیلم در جشن مستند خانه سینما به سایت هنر و تجربه گفت : «هر فیلم‌سازی که جایزه می‌گیرد، اگر بگوید این جایزه برایم مهم نیست، صادقانه‌ای حرف نزده است. من هم مستثنی نیستم و به خصوص اگر این جوایز از مراسم معتبری مثل جشن خانه سینما و به ویژه اگر جوایز اصلی آن باشد ،این موفقیت رویایی و لذت‌بخش است.»

کریم‌الدینی از هم‌چنین جایزه گرفتن سایر عوامل فیلمش ابراز خوشحالی می‌کند: «از این خوشحال هستم که عوامل فیلم مزد تلاش‌شان را گرفتند. این فیلم حاصل تلاش دسته‌جمعی تمام گروه بود ، اعضای این گروه انرژی زیادی گذاشتند و بهترین تولید ممکن را ارائه دادند. ما با کمک عوامل فیلم به نتیجه‌ای که می‌خواستیم رسیدیم.»

در جشن مستند خانه سینما، سامان لطفیان جایزه بهترین تصویربرداری مستند را برای آتلان  دریافت کرد و آریا عظیمی‌نژاد برای موسیقی  و طاهر پیشوایی و مهرداد جلوخانی برای صدابرداری و صداگذاری برنده تندیس خانه سینما شدند. آتلان همچنین برای جایزه بهترین فیلم و بهترین پژوهش نیز نامزد شده بود.

آتلان از بیست و سوم اسفند در گروه هنر و تجربه روی پرده رفته است و با توجه به استقبال مناسبی که از آن شد در دور جدید اکران فیلم‌های گروه هنر و تجربه همچنان بر پرده است ، به این ترتیب دوره اکران فیلم از شش ماه فراتر می‌رود: «هنوز نمی‌دانم با چند سانس، اما نمایش آتلان در دور جدید هم ادامه پیدا می‌کند. در این دور اخیر اکران، فروش فیلم حتی سیر صعودی داشت و بالاتر رفت. امیدوارم فیلم سانس‌های مناسبی گرفته باشد.»

کریم‌الدینی که چند وقتی است روی طرحی برای فیلم جدیدش کار می‌کند، ساخت این فیلم را هنوز قطعی نمی‌داند. او در توضیح دلایل قطعی نبودن ساخت فیلم جدید خود می‌گوید: «دو سه ماه است درگیر پژوهش برای فیلم جدیدم شده‌ام. در ساخت مستند لحظه‌ای هست که باید ارزیابی کنی به نتیجه می‌رسی یا نمی‌رسی و کار را ادامه بدهی یا ندهی؟ سوزه جذابی پیدا می‌کنی و می‌دانی اگر روی این سوژه کار شود فیلم خوبی خواهد شد اما قبل از آن هر مستندسازی از خودش می‌پرسد این فیلم را برای چه می‌سازد ؟ آیا می‌خواهد به سوژه کمک کند یا لایه‌ای از زندگی او را برای تماشاگر باز کند؟ اما حداقلش این است که مزاحم زندگی او نشود و باری روی دوشش نباشد. من الان در این مرحله هستم. دو به شک هستم که فیلم را بسازم یا نه.  پیش از این سوژه اصلی فیلم رضایت نداده بود تا فیلمی از روی زندگی‌اش ساخته شود ، حالا او هم رضایت دارد اما من اطمینان ندارم ساخت این فیلم به نفع او باشد.»

معین کریم‌الدینی درباره سوژه‌ی این طرح به هنر و تجربه گفت: «پسربچه ده ،یازده‌ ساله‌ است که در شرایط ویژه‌ای دارد. به این فکر می‌کنم که آیا ساخت این فیلم باعث می‌شود فشار اجتماعی روی او وارد شود یا نه؟»