هنر و تجربه: تازه‌ترین پروژه عباس کیارستمی «۲۴ فریم قبل و بعد از لومیر» (۲۴ Frames before and After Lumiere) نام دارد. این مجموعه بر مبنای ۲۴ فیلم چهار و نیم دقیقه‌ای که عباس کیارستمی در سه سال گذشته کارگردانی کرده گردآوری شده است.به گزارش ورایتی، کیارستمی در مسترکلاس خود در پانزدهمین جشنواره فیلم مراکش، برای اولین بار دو فیلم این مجموعه را به نمایش گذاشت. هر فیلم از یک صحنه ثابت بر مبنای پنج نقاشی و ۱۹ عکس تشکیل شده است. برای جان بخشیدن به صحنه از تکنیک‌های پرده آبی استفاده شده است.کیارستمی گفت یکی از منابع الهام او برای پروژه “۲۴ فریم قبل و بعد از لومیر” این بود که در جوانی آرزو داشت یک نقاش باشد، اما به گفته خودش به خاطر نداشتن استعداد نتوانست به این آرزو برسد، اما از بخت خوب توانست در عوض یک کارگردان سینما شود.او برای پروژه جدید خود برداشتی مجدد از تصاویر ثابت داشته و عناصری را معرفی کرده است که می‌تواند بعد زمان را شامل شود یا به ترتیبی عرضه شود که معنایی جدید پیدا کند. به اعتقاد کیارستمی استفاده از تکنولوژی دیجیتال که در دل پروژه جدید او نهفته است، کاملاً طبیعی است، چرا که همه فیلم‌ها اساساً توهم یا ساختگی هستند و ابراز دیجیتالی جدید پالت او را گسترش داده است.اولین فیلم کوتاه که در کلاس پیشرفته نمایش داده شد، از روی تابلوی نقاشی “خوشه‌چین‌ها” (۱۸۵۷) اثر ژان-فرانسوا میله نقاش فرانسوی ساخته شده که در آن سه زن روستایی بعد از برداشت، خوشه‌های گندم را برمی‌دارند. کیارستمی گفت این نقاشی را به عنوان اولین فیلم پروژه خود انتخاب کرد، برای اینکه یکی از اولین نقاشی‌هایی بود که دید و در شانزده سالگی تلاش کرد آن را کپی کند.

او ادامه داد: می‌خواستم نشان بدهم نقاشان در زمان خود چه چیزهایی شنیدند و دیدند، اما نتوانستند از طریق آثار خود تشریح کنند. این صحنه در فیلم کیارستمی با اضافه شدن صداهای طبیعی و وارد شدن متوالی حیوانات – که با پرنده‌ها و اسب‌ها در پسزمینه شروع می‌شود و بعد با ورود یک ردیف گاو، کلاغ‌ها، یک زن که از میان زن‌ها می‌گذرد و در نهایت اسب‌هایی که در پیش‌زمینه رژه می‌روند، همراه است – به آرامی زنده می‌شود. در پایان، ما متوجه واکنش‌های ظریف سه زن می‌شویم که سرشان را برمی‌گردانند تا شاهد حرکت‌های اطراف خود باشند.

در فیلم کوتاه دوم که در جشنواره مراکش به نمایش درآمد، عکسی از یک چشم‌انداز شبه صنعتی در پیش‌زمینه ظاهر می‌شود، با سه ستون بتنی و یک حصار سیمی. در پس‌زمینه، صدا و تصویر یک ساحل خالی و دریا شنیده و دیده می‌شود، در حالی که یک قایق روی آب شناور است. در همان حال که تصویر ثابت زنده می‌شود، ما چند اردک را می‌بینیم که در پس‌زمینه از کنار ساحل می‌گذرند و یک اردک نر در پیش‌زمینه در کنار حصار از بقیه جدا می‌شود. یک اردک ماده تاتی تاتی به طرف حصار می‌رود، اما نمی‌تواند رد شود و راهش را تغییر می‌دهد. کیارستمی گفت این صحنه‌های ثابت معنای مشخصی ندارد و تماشاگر می‌تواند تفسیر خودش را داشته باشد.

او در این مسترکلاس عنوان داشت تماشاگران اغلب چیزهایی در فیلم‌های او می‌بینند که خودش حواسش به آن نیست. کیارستمی بخش زیادی از فیلم‌های کوتاه پروژه “۲۴ فریم قبل و بعد از لومیر” را در ایران فیلمبرداری کرده است، یا داخل خانه‌اش یا روی پشت بام خانه. ساخت هر فیلم کوتاه حداقل شش هفته کامل زمان می‌برد و تا الان ۱۸ فیلم کوتاه کامل شده است.

کیارستمی همچنین برای ساخت فیلم بلند داستانی بعدی خود آماده می‌شود که “قدم زدن با باد” (Walking with the Wind) نام دارد. او امیدوار است فیلمبرداری این پروژه مه ۲۰۱۶ در چین آغاز شود. یک بازیگر زن ایرانی و چند بازیگر مرد چینی در “قدم زدن با باد” بازی می‌کنند. کیارستمی در حالی فیلم بعدی‌اش را در چین می‌سازد که دو فیلم قبلی خود را نیز خارج از ایران ساخت: “کپی برابر اصل” در ایتالیا و “مثل یک عاشق” در ژاپن. کیارستمی گفت تحت تأثیر تمایل برای تجربه مکان‌ها و مناطق مختلف و اینکه چه اتفاقی قرار است بیفتد، این کار را انجام داده است.: «دنیا از طریق زیرنویس با فیلم‌های من ارتباط برقرار کرده است، برای همین می‌خواستم فیلم‌هایی بسازم که با زیرنویس با آن ارتباط برقرار کنم. وقتی اخیراً “کپی برابر اصل” را به فارسی دوبله کردند، ناگهان متوجه شدم بازیگرانم چه می‌گویند.»