هنروتجربه: در دومین روز جشنواره سینما حقیقت مستندسازان طی مراسمی یاد و خاطره مرتضی ندایی را گرامی داشتند.

به گزارش روابط عمومی جشنواره بین المللی سینماحقیقت ، در ابتدای این مراسم که شهنام صفاجو اجرای آن را برعهده داشت، محمدرضا اصلانی روی صحنه حاضر شد و درباره مرتضی ندایی گفت: «خیلی سخت است که ما هر شب مراسمی برای فقدان یک دوست بگیریم. او یک مرد بود. ریشه‌ مرد و مرگ هم‌ریشه هستند. اما مرگ به معنای دیگر به معنای آدم است. ما مردمان‌مان را از دست می‌دهیم. درباره‌ ندایی باید بگویم که حالا با از دست دادن او یک  خرد جمعی را در جامعه‌مان از دست دادیم. ندایی خرد جمعی داشت. این خرد جمعی او دو بعد داشت. اول این که چگونه خرد فردی را به خرد جمعی تبدیل کنیم و در آن حرکت کنیم و ساکن نباشیم. دیگر این که بین منافع فردی و جمعی فاصله‌گذاری کنیم. او کسی بود که برایش منافع جمعی به منافع فردی ارجحیت داشت.»
اصلانی با بیان اینکه ندایی بدون تظاهر عمل می‌کرد، افزود: «او منافع فردی نداشت و دائم به منافع جمعی فکر می‌کرد. این خصلت بارز او بود. البته این یک خصلت نیست یک فضیلت است و هرکسی نمی‌تواند آن را داشته باشد. او همیشه و مدام این خصلت را با خودش نگه‌داشته بود. شاید به همین دلیل از هشت سال قبل دیگر نتوانست کاری انجام دهد. او در این سال‌ها مشکلات زیادی را تحمل کرد.»
او مرتضی ندایی را فردی پویا توصیف کرد: «ندایی می‌خواست فیلم بسازد و کار کند اما نمی‌توانست. اندوه بعضی‌ها را از پا درمی‌آورد. ندایی را اندوه از پا درآورد و این یک هشدار برای مدیران فرهنگی می‌تواند باشد. باید این‌ها را دریابیم و پشتیبانی کنیم و امید دهیم. جامعه به امید نیاز دارد. اگر او رفت، رفتنش یک هشدار است. آگاهانه به این هشدار نگاه کنیم.»
لقمان خالدی دیگر سخنران این مراسم بود. او از خاطره‌های خو را مرحوم ندایی سخن گفت.
ارد عطارپور  هم در بخش دیگری از این مراسم به توصیف شخصیت زنده‌یاد ندایی پرداخت:«سال قبل در همین جشنواره‌ حقیقت با مرتضی ندایی و محمدرضا مقدسیان دور یک میز نشسته بودیم. بیماری مرتضی شدید شده بود و به شدت کسل بود. مقدسیان سعی کرد خوش‌حالش کند. این قدر با او شوخی کرد تا مرتضی خندید و بعد هم خودش باب شوخی را باز کرد. شب خاطره‌انگیزی شد. چهار ماه بعد از آن شب مرتضی تاب نیاورد و بعدش هم مقدسیان رفت. با رفتن آن‌ها بخشی از تاریخ مستند رفت. هرچند مستند زنده است و راهش را ادامه خواهد داد. مرتضی فروتنی داشت و توانایی‌هایش را زیاد نشان نمی‌داد. او اجازه می‌داد تا دیگر عوامل کار دیده شوند. ندایی تلاش می‌کرد تا کار همه‌ گروه دیده شود. مرد باسواد و انسان خوب و بامعرفتی بود. جسارت داشت و شجاع بود.»
علی اشرف مجتهد شبستری سفیر ایران در تاجیکستان از دیگر حاضران این مراسم بود. ندایی با سفارت ایران در تاجیکستان همکاری زیادی در ساخت مستند و به تصویر کشیدن فرهنگ ایران داشت.  شبستری درباره ندایی گفت: «صحبت کردن از مرد چند بعدی‌ای مانند مرتضی ندایی برایم سخت است. حتی در این چند روز اخیر درباره‌ او بیشتر کندوکاو کردم و به ابعاد دیگری از او پی بردم که در آن زمان کمتر به آن‌ها توجه کرده بودم. آشنایی ما به سال‌های خیلی دور برمی‌گردد. او عاشق فرهنگ ایران زمین بود. او برای فرهنگ و هنر ایران احترام زیادی قائل بود. به دنبال گمشده‌ای بود که ما از آن غافل بودیم.»
در ادامه این مراسم مژگان صیادی همسر مرتضی ندایی بعد از خواندن چند دست نوشته از  از تمام کسانی که در شرایط سخت کنار خانواده ندایی بودند، قدردانی کرد.
در پایان این مراسم محمدمهدی طباطبایی نژاد دبیر نهمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت با اهدای لوح به خانواده ندایی یاد و خاطره این مستندساز را گرامی داشت. همچنین حاضران در سالن به تماشای مستند «قسمت شاعر» یکی از آثار مرتضی ندایی نشستند.