هنر و تجربه – سوگند نیازمند: فیلم کوتاه «شهر مرزی» به کارگردانی امین بیگی تصویری از فرهنگ و تمدن ایران زمین است که در قالب سفر راننده‌ای در یک جاده مرزی روایت می‌شود. امین بیگی کارشناس کارگردانی سینما است و فعالیت جدی خود را با ادبیات داستانی شروع کرده. او در سال ۱۳۸۵ یکی از داستان‌های خود  با نام «خدای همه یکی است» را به تصویر کشید که توانست تندیس سی‌وهفتمین جشنواره فیلم رشد و حضور در جشنواره‌های جهانی و ایرانی را نصیب خود کند. سپس در دانشگاه و مدرسه فیلم تهران فعالیت فیلم‌سازی خود را جدی‌تر دنبال کرد و در سال ۱۳۸۷ فیلم کوتاه «یک روز قشنگ بارانی» را بر اساس داستان «سه‌شنبه خیس» بیژن نجدی ساخت که این فیلم هم حضور موفقی در جشنواره‌های مختلف داشت. شهر مرزی سومین فیلم کوتاه این کارگردان است. «شهر مرزی» با توجه به فرم روایی و ساختار سکانس پلانی که در آن فلاش بک نیز زده می‌شود، از ۲۶ آذر ماه در گروه هنر و تجربه در بخش فیلم‌های کوتاه روز یک به نمایش درآمده است.

امین بیگی در گفت‌وگو با سایت هنروتجربه و در ابتدای صحبت‌هایش  راجع به ایده فیلم خود توضیح داد:«فیلم تا حد زیادی مدیون زحمات امیر توده روستا است. ایشان فیلم‌نامه‌ای نوشتند و به من پیشنهاد کردند که آن‌را را بسازم. فیلم‌نامه برایم بسیار جذاب بود. به نظرم غافلگیری فیلم برای کسانی که آن را می‌بینند این است که فیلم در عین حال که سکانس پلان است، فلاش بک می‌زند. در واقع هرچه ماشین جلوتر می‌رود، زمان به عقب برمی‌گردد. من علاقه‌مند بودم که یک کار تجربی و فرمی بسازم که خوشبختانه با ساخت «شهر مرزی» این امکان برایم فراهم شد. هم‌چنین حضور فرخ نعمتی و مهران احمدی هم برایم بسیار جای افتخار داشت. واقعا آن‌ها بدون هیچ توقعی حضور داشتند و جا دارد در رسانه هنر و تجربه که به گونه‌ای صدای من است از این دو عزیز تشکر کنم و دست‌شان را به گرمی بفشارم.»

او در ادامه پیرامون انتخاب بازیگرها برای «شهر مرزی» افزود:« از همان ابتدا نقش‌ها را برای آقای نعمتی و احمدی در نظر گرفته بودیم. آن‌ها هم با بخشندگی در کنار ما حضور داشتند و در به هدف رسیدن فیلم بسیار به ما کمک  و همدلی کردند حتی در جاهایی که شاید توقعی از حضورشان نمی‌رفت، یاری ویژه‌ای به من رساندند.»

بیگی در ادامه صحبت‌هایش در پاسخ به سوالی درباره گرایش به تجربه‌گرایی در سینما با اشاره به این که خود را یک کارگردان تجربه‌گرا نمی‌داند،گفت:«به نظر من سینمای تجربه‌گرا تعریف و ساختار خودش را دارد و فیلم‌سازان تجربه‌گرا می‌توانند زمینه درستی از شناخت فیلم‌های تجربی را به مخاطب عرضه کنند. به نظر من لفظ تجربه‌گرا در سینما ایران به طریقه نادرستی شناخته و تعریف شده است. من هم خودم را یک فیلم‌ساز تجربه‌گرا نمی‌دانم و فقط یک فیلم‌ساز داستانی هستم که علاقه‌مندم داستان خود را تعریف کنم زیرا در فیلم کوتاه نیز باید قصه تعریف شود. »

کارگردان «شهر مرزی» راجع به ورود به عرصه فیلم‌سازی بلند یادآورشد:« ما با سینمای بلند عاشق عرصه فیلم‌سازی شدیم و ورود کردن به عرصه فیلم‌سازی بلند رویایی است که در سر هر کارگردانی وجود دارد اما باید بگویم عرصه فیلم‌سازی کوتاه هم کاملا مستقل است و برای خودش هویت جداگانه‌ای دارد.. کسی که فیلم کوتاه را جدی دنبال کرده است، نمی‌تواند به راحتی کنارش بگذارد. من هم علاقه‌مند هستم که یک اثر بلند سینمایی بسازم اما به طور قطع هیچ‌گاه عرصه مستقل فیلم کوتاه را فراموش نخواهم کرد.»

او در ادامه به حال و هوای فیلم جدیدش هم اشاره کرد:« من با فیلم ساختن نفس می‌کشم و زنده‌ام و در حال حاضر هم مشغول نوشتن یک فیلم‌نامه تازه هستم که فضای جدیدی و رویکرد متفاوتی هم دارد.»

امین بیگی در پایان پیرامون اکران فیلمش در گروه هنر و تجربه و لزوم حضور این گروه در سینما ایران توضیح داد:«هنروتجربه اتفاق مهمی است که در راس همه این‌ها باید از مدیریت درست و به‌جا آقای علم‌الهدی تشکر کنیم. این‌که هنر و تجربه تبدیل به یک پاتوق فرهنگی شده، بسیار عالی است اما متاسفانه تعداد سانس‌ها برای نمایش فیلم‌های کوتاه خیلی کم است که دیگر نمی‌شود نام آن را اکران گذاشت. ما در تمام طول دوره نمایش، فقط سه بار نمایش داریم که برای فیلم کوتاه بسیار کم است و به نظر من لزوم حضور سه فیلم از یک کارگردان در یک مجموعه از اکران فیلم کوتاه شاید برای مخاطب کمی جالب نباشد. اما به هرحال نفس کار بسیار برای سینمای ایران امیدوار‌کننده است. من وقتی برای نمایش فیلم به خانه هنرمندان رفتم  و دیدم که سالن پر است بسیار خوشحال شدم، زیرا فیلم کوتاه پرچم‌دار سینما ایران در مجامع بین‌المللی است اما من خواهشمندم از آقای ایوبی که کمی بیشتر به ما نگاه کنند. چرا نباید فیلم کوتاه در جشنواره فیلم فجر جایگاهی داشته باشد؟ همین حضور ما در جشنواره‌‌ها است که به ما امید می‌دهد. فیلم‌سازان عرصه فیلم کوتاه هم علاقه‌مند هستند تا راجع به فیلم‌شان صحبت و از آن دفاع کنند. ما فیلم‌سازان فیلم کوتاه دوست داریم تا راجع به فیلم‌مان نقد بخوانیم. از آقای کثیریان هم برای ماهنامه هنروتجربه بسیار تشکر می‌کنم اما چرا حتی صفحه‌ای به فیلم کوتاه اختصاص ندارد. کاش فیلم‌های ما هم توسط منتقدانی چون علی علائی، سحر عصرآزاد، سعید قطبی‌زاده و… نقد می‌شد. باید کمی به فضای نوشتاری فیلم کوتاه هم توجه کرد و آن را گسترش داد تا بتوانیم مخاطب بیشتری را در سالن ببینیم. حمایت از فیلم کوتاه فقط با حرف و شعر امکان‌پذیر نیست، این حرکت احتیاج به یک همت جمعی دارد.»