شادمانفر در ابتدای این گفت و گو تاکید کرده که از تجربه فضاهای جدید در کارش استقبال می‌کند:«در مقام فیلم برداری یک اثر نمی‌توانم نتیجه کارم را قضاوت کنم و طبعا نظر منتقدان و مخاطبان برایم اهمیت بیشتری دارد، در مورد فیلم سینمای«دو» نیز همینطور است؛ در این فیلم تمام تلاشم را انجام دادم تا تصویر ذهنی سهیلا گلستانی را بسازم. فیلم برداری این فیلم کار آسانی نبود و حجم بیشتر فیلم با دوربین روی دست فیلمبرداری شد و خوشبختانه ایده‌هایی که برای فیلمبرداری داشتم اجرایی شد. گروه تولید خوب این فیلم،خصوصا آقای پرستویی سعی کردند تا در مدت زمان کم،تجهیزات مورد نیاز فیلم برداری فراهم شود و تمام تلاشم را انجام دادم تا این فیلم هم تجربه متفاوتی در کارنامه‌ام باشد.»

او هم چنین در پاسخ به این پرسش که جایگزینی او به جای مرتضی پورصمدی در این فیلم تا چه حد در روند کارش موثر بوده است؟توضیح می دهد: «آقای پورصمدی به دلیل یک مشکل شخصی از پروژه جدا شد و آقای پرستویی به من لطف داشتند و خواستند برای ادامه کار در کنار گروه باشم. در همان زمان سفری به خارج از ایران داشتم و با اینکه از مدت‌ها قبل برای سفر برنامه ریزی کرده بودم به دلیل تعهد کاری و احترامی که همیشه برای آقای پرستویی قائلم این پیشنهاد را پذیرفتم و در خدمت شان بودم. به دلیل اینکه خیلی زود در جریان ادامه پروژه قرار بگیرم، صحبت‌هایی با خانم گلستانی و چگونگی فیلم برداری که مد نظر داشتند، داشتم. با دیدن نمونه فیلم‌های کوتاه خانم گلستانی و صحبت‌هایی که با هم داشتیم به ذهنیت مشترک از فیلم برداری رسیدیم.»

فیلم بردار فیلم سینمایی «اعترافات ذهن خطرناک من» در ادامه می گوید: «فیلم«دو» به عنوان نخستین تجربه فیلم بلند یک کارگردان عالی است و سهیلا گلستانی در کارگردانی بسیار توانا است و هیچ وقت فکر نکردم با یک کارگردان اول کار می‌کنم چرا که به کارش مسلط بود.»

و درباره تاثیر دریافت سیمرغ بر مسیر کاریش هم یادآور می شود: «بعد از دریافت نخستین سیمرغ برای فیلم برداری «آسمان زرد کم عمق» و بعد از آن فیلم«خشم و هیاهو» جایزه به عنوان یک انگیزه، تاثیرگذار بوده است اما در بینشی که از ابتدا نسبت به کارم داشتم تاثیر گذار نبود. طبعا حساسیت‌هایم به نسبت قبل در مورد انتخاب‌هایم بیشتر شده است، هر چند که از ابتدا هم این حساسیت وجود داشت و سعی کردم انتخاب‌های درستی داشته باشم. شاید به این دلیل است که به نسبت حضورم در مقام مدیر فیلم برداری تعداد کارهایم خیلی زیاد نیست. یکی از فیلم نامه‌هایی که سال گذشته به من پیشنهاد شد و از آن لذت بردم «ابد و یک روز »بود، سعید روستایی از من خواست تا با هم همکاری داشته باشیم و سرمایه‌ای برای کار فراهم کنیم که من دوست خوبم سعید ملکان را پیشنهاد دادم و به دلیل همزمانی با فیلم«فروشنده» نتوانستم در این پروژه حضور داشته باشم و دوست خوبم آقای قاضی با این گروه خوب همکاری کرد و خوشحالم که یکی از فیلم‌های موفق سینمای ایران ساخته شد.»

در بخش پایانی این گفت وگو شادمانفر درباره دلیل  همکاری با جوانان در سینما هم تاکید می کند:«از استادم آقای حسین جعفریان چیزهای زیادی یاد گرفته‌ام و یکی از آن ها این است که هنوز هم در حال تجربه کردن در سینما است و مدام به آموخته‌هایش اضافه می‌کند.من هم سعی کردم در هر فیلم نسبت به فیلم قبل تجربه‌های متفاوتی داشته باشم، طبعا هر فیلم به واسطه ژانر یا فیلم نامه ممکن است فضاهای مشابهی داشته باشند،اما در اجرا سعی می‌کنم فیلم‌هایم به لحاظ فیلم برداری شباهتی به هم نداشته باشند.»