هنروتجربه: فیاپف فدراسیون بین‌المللی تهیه‌کنندگان سینما از منوچهر محمدی، به خاطر تاثیری که در رشد و بالندگی صنعت فیلم‌سازی منطقه‌ آسیا و اقیانوسیه داشته تقدیر می‌کند و جایزه دهمین دوره سینمایی آسیا اقیانوسیه ۲۰۱۶، روز پنجشنبه ۲۴ نوامبر ۲۰۱۶ (۴ آذر ماه) در شهر جدید جهانی بریزبن استرالیا، به منوچهر محمدی اهدا می شود.

منوچهر محمدی پیش از سفر به استرالیا درباره دلایل انتخابش برای دریافت این جایزه به خبرگزاری ایسنا گفت:«برای اولین بار است که یک تهیه‌کننده ایرانی این جایزه را دریافت می‌کند. فکر می‌کنم با توجه به مجموعه شرایط و رزومه کاری‌ام این انتخاب صورت گرفته باشد. مجموعه فیلم‌هایی که تولید کردم و به هرحال در اغلب تولیدات صاحب ایده بودم و همچنین جوایز خارج از کشور، در انتخاب برای دریافت این جایزه حائز اهمیت بوده است.»

منوچهر محمدی تولیداتی چون «بازمانده» درباره فلسطین و «از کرخه تا راین» درباره جنگ تحمیلی  را در خارج از کشور داشته است و با «حوض نقاشی» موفقیتی در جایزه آسیاپاسفیک و «زیرنورماه» در کن را پشت سرگذاشته است و در داخل کشور نیز جوایز متعددی از جشن خانه سینما  و جشنواره فیلم فجر دریافت کرده است.

این تهیه کننده در پاسخ به این‌که وضعیت تهیه‌کنندگی در سینمای ایران را چگونه ارزیابی می‌کند،توضیح داد: «در چند سال اخیر واقعیت این است که حرفه تهیه‌کنندگی در معرض مخاطره قرار گرفته است و برخلاف صنوف دیگر که به سمت یک جور انسجام بیشتر پیش رفته‌اند، در مورد حرفه تهیه‌کنندگی، عکس این ها اتفاق افتاده است.»

محمدی با بیان اینکه ورود به حرفه تهیه‌کنندگی بی ضابطه شده است،ادامه داد:«ورود بی‌ضابطه آسیب‌هایی را هم به دنبال داشته است از جهت کیفیت فیلم‌های ساخته شده و هم چنین فیلم‌هایی که در نیمه راه متوقف شده‌اند و همچنین حواشی زیاد بعد از تولید، از جمله این آسیب‌ها بوده است.»

او با تاکید بر این که تهیه‌کنندگی از شکل تخصصی خارج شده و مرز بین تهیه کنندگی تخصصی و سرمایه‌گذاری مخدوش شده است؛افزود: «اساسا جایگاه تهیه‌کننده در نظام ساختاری سینما درحال تنزل است، در حالی که یک سینمای قدرتمند به یک تهیه‌کننده قدرتمند به لحاظ فکری و توان سرمایه گذاری نیاز دارد و هر چقدر این تهیه‌کننده قوی‌تر باشد،نظام سینمایی هم قوی‌تر می‌شود.»

او ادامه داد: «نظام سینمایی قوی‌تر به طبع به تولیدات حرفه‌ای‌تری منجر می‌شود. به هرحال ما در سینمای ایران شاهد هستیم، برخی تهیه‌کنندگان فقط نقش توزیع کننده پول بین عوامل یک فیلم را برعهده دارند و هیچ تلاشی برای تولید حرفه‌ای‌تر ندارند، در حالی که اگر تولید یک فیلم را در نظر بگیریم و به مثابه یک محصول به آن نگاه کنیم؛ از ابتدای ایده‌ شکل‌گیری یک فیلم تا نگارش، تولید و عرضه به شکل‌های گوناگون برعهده تهیه‌کننده است، این در حالی است که شاهد تهیه‌کنندگانی هستیم که فقط به تولید محصول فکر می‌کنند و سپس آن را رها می‌کنند.»

محمدی در ادامه مطرح کرد: «صنوف سینمایی خانه سینما و وزارت ارشاد باید فکری برای شکل گیری یک ساختار سینمایی ضابطه‌مند بکنند تا هر کسی به واسطه پول نتواند تهیه کننده بشود.»

او تاکید کرد: «هر چقدر نظام تهیه‌کنندگی قوی‌تر باشد، دولت دخالتش کمتر می‌شود و می‌رویم به سمت شکل‌گیری ساختار موسسات بزرگ سینمایی (هم چون کمپانی) که چند تهیه کننده تخصصی مسئول کار باشند و از تولیدات تک محصولی فاصله بگیریم به هرحال وجود موسسات بزرگ فیلم‌سازی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.»