
بازتاب هنروتجربه در رسانهها
عاشقان پیکان، چه در سرشان میگذرد
هنروتجربه: با ورود به آخرین هفته از اردیبهشت ماه، برخی اخبار مرتبط با گروه هنروتجربه را که امروز ۲۳ اردیبهشت در رسانههای فرهنگی به چشم میخورد، از نظر میگذرانیم.
روزنامه شرق با انتشار نقد مفصلی روی فیلم «ماجرای نیمروز» محمدحسین مهدویان و انتشار نقدی روی فیلم «مفتآباد»، صفحه سینمایی خود را به فیلمهای در حال اکران در گروه هنروتجربه اختصاص داده است. در بخشی از نقد فیلم «ماجرای نیمروز» به کلیشه زدایی این قصه اشاره شده و نوشته است: «دیگر خبری از نگاه جزم و غلو شده نیست. اگر «بایکوت» را نماینده فخیمِ فیلمهای همتیپِ «ماجرای نیمروز» بدانیم، مترِ نگاه به مسئله بهتر بهدست خواهد آمد. فیلم در جایگاه قاضی نیست و از حکم دادن صریح و کلیشهای مانند قراردادن دیالوگ در دهان پرسوناژ طفره میرود. جنس ماجرا تغییر کرده. در روایتش قابل قیاس با دیگر فیلمهای همخانوادهاش نیست. از این رو است که فیلم فرزند خلفِ سیاستورزانه دوران اعتدال نامیده شد.»
در بخش دیگری از این مطلب میخوانیم: «فیلمساز جوان، سنش به شاهدِ ماجرا نمیرسد. او نیز شنیدههایش را کنار هم چیده، با چاشنی تحقیق و پرسوجو از هسته مقابلهگر با منافقین. از این رو است که برای روایت ماجرا، دست به عصاست یا چنین مینماید؛ از یک سو ژست منتقدِ ماجرای رخداده را دارد و از سویی پوزیشنِ نقاد بر آنچه که رخداده است. نمودهای این نوع از رویکرد نیز در دو نکته نمایان است؛ یکم زاویه تماشای ماجرا که از منظرگاه رسمی است و دوم واردنشدن به مناسبات سازمان مجاهدینِ منافقشده.»
نگارنده یادداشت خود را اینگونه به پایان رسانده و نوشته است: «آیا «ماجرای نیمروز» فیلم خوبی است؟ نه. «ماجرای نیمروز» فیلم بدی است؟ نه. آیا فیلم روایت تاریخ است؟ نه. آیا بیش از حد تحویل گرفته شد؟ بله. تکلیف مخاطب با «ماجرای نیمروز» چیست؟ فیلم را ببینی، رویش حساب نکنی و بگذری.»
در نقدی که روی فیلم «مفتآباد» به کارگردانی پژمان تیمورتاش نوشته شده است نیز میخوانیم: «در یک درام مدرن، خردهپیرنگها باید در راستای خلق فضا، موقعیت و صد البته برای رسوخ به درون شخصیت استفاده شوند. اولا باید گفت که «مفتآباد» درام مدرن نیست و حتی اگر از الگوی خردهپیرنگ استفاده کند، مسئله و دغدغه مدرن ندارد. در واقع هیچ رخدادی در داستان معلول یک پدیده مدرن نیست و استفاده از الگویی شبیه به خردهپیرنگ، صرفا به خاطر ناتوانی در نگارش یک درام کلاسیک است. ثانیا خردهپیرنگها نیز دارای آغاز، میانه و انتها هستند و معمولا برای نزدیکی به شخصیت استفاده میشوند.»
از دیگر اخبار مرتبط با هنروتجربه میتوان به یادداشتی که روزنامه ایران در صفحه آخرش به بهانه ۵۰ سالگی «پیکان» و آغاز اکران مستند «این پیکان» در هنروتجربه نوشته است، اشاره کرد.
در این یادداشت میخوانیم: «یکی از رخدادهای مهم صد سال اخیر ایران در کنار رخدادهای بزرگ و سرنوشت ساز این قرن در کشور را میتوان تولید خودرو به اصطلاح ملی به نام «پیکان» دانست؛ ماشینی که نیم قرن از حضورش میگذرد بیست و سوم اردیبهشت ماه امسال پنجاهمین سالروز افتتاح خط تولید پیکان است. ماشینی که نه فقط وسیله حمل و نقل که به سبکی از زندگی جمعیتی از مردم ایران تبدیل شد. اینکه نگارنده پیکان را با رخدادهای بسیار مهم و سرنوشت ساز ایران قیاس کرده است از بیذوقی و کژفهمی نیست و چه بسا تولید پیکان، این موجودِ بد ترکیبِ دوست داشتنی از مهمترین تحولهای صنعتی، اجتماعی، جامعه شناختی و حتی سیاسی ایران به شمار میرود. به طوری که امروزه ایران، بزرگترین صادرکننده خودرو در خاورمیانه است و به کشورهای زیادی خودرو صادر میکند.»
در بخش دیگری از یادداشت با اشاره به فیلم «این پیکان» آمده است: «حال، فیلمی ساخته شده است به نام «این پیکان» ساخته شاهین آرمین و سهراب دریابندری. فیلمی خوش ساخت و با اطلاعات فراوان از این پدیده، همراه با تصاویر آرشیوی که تاکنون دیده نشده است. این فیلم از بیست و سوم اردیبهشت ماه در گروه هنروتجربه به نمایش درخواهد آمد، که نمایش آن اتفاقی جدید در راستای شناخت دقیق و پاسخی به چراهای آمدن، ماندن و رفتن این پدیده محسوب میشود… «این پیکان» تمام شاخصههای یک فیلم مستند خوب برای اکران را دارد. حوصله ات را سر نمیبرد، هر دقیقهاش به تو اطلاعات دست اول و تصاویر دیده نشده میدهد و به نوعی یک بازی روانکاوانه با موافقان و مخالفان پیکان را برای تماشاگر نمایش میدهد. اینکه عاشقان پیکان، که هنوز هم وجود دارند، چه در سرشان میگذرد. در این میان نیز کار صدا و موسیقی کیوان آزاد برای فیلم به جذابیت فیلم افزوده است.»
آیین رونمایی مستند «این پیکان»، امشب ساعت ۲۰:۳۰ در موزه سینما واقع در خیابان ولیعصر، باغ فردوس برگزار میشود.