مجیدرضا مصطفوی از فیلم جدیدش میگوید:
«آستیگمات» با مخاطب وسیع‌تری ارتباط برقرار می‌کند/ آشنایی زدایی از بازیگران کار ترسناکی است
هنروتجربه-کامبیزحضرتی: فیلم «انارهای نارس» اولین ساخته مجیدرضا مصطفوی اسفند ۹۳ در سینماهای گروه هنروتجربه به نمایش درآمد. «آستیگمات» دومین ساخته سینمایی مصطفوی بعد از فیلم «انارهای نارس» است که این روزها مراحل فنی را طی می‌کند. فیلم اول او در بیش از ٢٠ جشنواره بین‌المللی به نمایش درآمد و توسط فدراسیون جهانی منتقدان سینمایی (فیپرشی)مورد تحسین قرار گرفت. با مجیدرضا مصطفوی درباره مراحل فنی و ویژگی‌های روایی«آستیگمات» گپ کوتاهی زده‌ایم.
مجیدرضا مصطفوی درباره تفاوت «آستیگمات» با فیلم اولش بیان کرد: «فیلم «انارهای نارس» بیشتر از اینکه یک کار داستانی و قصه‌گو باشد فیلم فرم بود. اما «آستگیمات» فیلمی داستانگو است که قصه مشخصی را روایت می‌کند. تصمیم گرفتم در این فیلم به سراغ سینمای فرم که البته مورد علاقه شخصی خودم هست ،نروم. «آستیگمات» فیلمی است که بر اساس تعاریف کلاسیک ساخته شده است و رگه‌هایی از سبک فیلمسازی من در آن دیده می‌شود؛ به‌ویژه در ریتم، قصه و شیوه کارگردانی.»
او در پاسخ به اینکه آیا در فیلم دومش به سمت سینمای تجاری حرکت کرده یا نه به خبرنگار سایت هنروتجربه گفت: «در فیلم «انارهای نارس» از بازیگر استفاده کردم و می‌توانستم با استفاده از بازیگرهای شناخته شده ریتم فیلم و قصه را پررنگ و به شیوه تجاری نزدیک کنم اما از این موضوع پرهیز کردم. قطعا قصه و نوع روایت در فیلم «آستگیمات» مخاطب بیشتری نسبت به فیلم اول من خواهد داشت.»
او ادامه داد: «قبل از نوشتن فیلم‌نامه یا ساختن فیلم موضوع گیشه و فروش فیلم صد درصد مورد توجه و تاکید من نبوده است. قصد داشتم در فیلم دومم قصه‌ای بسازم که با مخاطب وسیع‌تری ارتباط داشته باشد. هدف من از این کار کسب تجربه و تعریف یک قصه کلاسیک بود.»
این کارگردان درباره علاقه‌اش به تجربه‌گرایی در ساختن فیلم اشاره داشت: «من با فیلم «انارهای نارس» در بیش از ۲۰ جشنواره شرکت کردم و تاثیر آن فیلم را روی مخاطب حس می‌کردم. این فیلم با شرایط و ویژگی‌های هنری‌تر برای بیننده حرفه‌ای سینما ساخته شده بود که از این جهت با «آستیگمات» قابل قیاس نیست. البته در هر دو فیلم رگه‌هایی از بازیگوشی تجربی وجود دارد.»
او ادامه داد: «در فیلم «انارهای نارس» این بازیگوشی زیادتر است و به یکی از ویژگی‌های اصلی فیلم تبدیل می‌شود اما در «آستیگمات» این وجه کمتر است. در فیلم دوم سعی کردم فرم فیلم را شبیه قصه بکنم تا بین قصه و فرم هارمونی و هماهنگی وجود داشته باشد.»
مصطفوی درباره لوکیشن‌های «آستیگمات» توضیح داد: «در این فیلم تمام لوکیشن‌های ما در تهران بود. اکثر لوکیشن‌های ما خارجی و شهری است و در بیش از ۱۵ لوکیشن منحصر به فرد مانند بیمارستان، دبستان پسرانه، آموزشگاه، مترو، باغ وحش و… فیلمبرداری کردیم. این فیلم در گونه اجتماعی و خانوادگی ساخته شده است.»
او درباره تعدد شخصیت‌های فیلم نیز گفت: «زمانی که با پیام کرمی فیلم‌نامه را نوشتیم متوجه شدیم که با تعدد شخصیت مواجه هستیم. ما در مورد ویژگی این شخصیت‌ها و انتخاب بازیگر که صحبت می‌کردیم تقریبا تا ۹۰درصد روی همین بازیگران فیلم تاکید داشتیم. چون این بازیگران از نظر ظاهری و توانایی در ایفای نقش به فیلم‌نامه ما نزدیک بودند.»
این کارگردان درباره استفاده از بازیگران چهره در فیلم دومش بیان کرد: «بازیگران این فیلم شناخته شده هستند اما در «آستیگمات» در نقش‌هایی متفاوت از کارهای قبلی‌شان ظاهر شده‌اند. همواره قصد دارم با انتخاب بازیگر از آن‌ها آشنایی‌زدایی و ساختارشکنی بکنم. در «انارهای نارس» هم این کار را انجام دادم. این فیلم مربوط به پنج سال قبل است و کاری به کیفیت آن ندارم اما با این وجود این اتفاق در آن افتاد. در «آستیگمات» هم با تمام بازیگرها که نقش اصلی و فرعی داشتند این کار انجام شد. برخی از بازیگرها شاید ۱۰ تا سکانس داشتند اما در همین صحنه‌ها هم متفاوتند.»
او افزود: «ساختارشکنی و آشنایی زدایی از بازیگران کار ترسناکی است. چون تمام تصورات ذهنی مخاطبان را به هم می‌زند. شما مثلا یک بازیگر که ۷۰ درصد نقش‌هایش را در سینمای تجاری بازی کرده را طور دیگری و برخلاف انتظارها نمایش می‌دهید و مخاطب از این کار جامی‌خورد. البته در اینجا قصد ارزش‌گذاری و گفتن این که سینمای تجاری خوب یا بد است را ندارم.»
مصطفوی درباره شرایط فنی و تولید این فیلم اشاره داشت: «فیلم «آستیگمات» پروژه سختی بود و از نظر پروداکشن با فیلم اولم متفاوت بود. «انارهای نارس» فیلمی آرام و تجربی با گروهی ۲۵ نفره بود که با توجه به تعاریف فیلم مستقل ساخته شد. البته «آستیگمات» هم مستقل ساخته شده و ما بدون وام فارابی آن را ساختیم. ما نمی‌توانستیم معطل فارابی بمانیم و البته تمایلی هم به گرفتن وام و اصلاحیه‌های آن‌ها نداشتیم.»
او ادامه داد:«فیلم «آستیگمات» فیلم پرهزینه‌ای بود. چون از بازیگران تا عوامل پشت دوربین از افراد حرفه‌ای انتخاب شده اند. ضمن این که ما ۳۸ روز فیلمبرداری کردیم. «انارهای نارس» طی ۲۴ یا ۲۵ جلسه فیلمبرداری به پایان رسید. سخت‌ترین مرحله «آستیگمات» که انرژی می‌گیرد، قبول کردن بازیگران در نقش‌های جدید است. غیر از این کار با عوامل دوربین و بازیگران خوب و طبق استاندارد بود و فیلمبرداری بدون تنش پیش رفت. در حال حاضر بهرام دهقانی تدوین فیلم را تمام کرده است. ۱۰ روز دیگر صداگذار، موسیقی و جلوه‌های ویژه کار انتخاب می‌شود و تا دوماه ونیم آینده باید این کارها تمام شود.»
مهتاب نصیرپور، محسن کیایى، باران کوثرى، هادى حجازى‌فر، حسین پاکدل، سیامک صفرى، حسام محمودى، بهنوش بختیارى و نیکى کریمى گروه بازیگران «آستیگمات» را تشکیل مى‌دهند.
