هنروتجربه: جو رایت ده سال پیش با یک نمای بلند تعقیبی پنج‌دقیقه‌ای – که در میان بهترین برداشت‌های بلند تاریخ سینما جای گرفته است – تماشاگران را به دونکرک برده بود.

«دونکرک» کریستوفر نولان بالأخره به نمایش عمومی درآمد (و با تحسین عموم منتقدان روبه‌رو شد) تا یکی از معدود تصاویر سینمایی از یک لحظه‌ تاریخی مهم در تاریخ بریتانیا و جنگ جهانی دوم بر پرده نقره‌ای نقش بسته باشد. پیش از این فقط فیلم جنگی هم‌نام سال ۱۹۵۸ لسلی نورمن به وقایع‌نگاری رویدادهای عملیات داینمو پرداخته بود که در آن، نیروهای هوایی و دریایی بریتانیا عازم مأموریت نجات هزاران سرباز از نیروهای متفقین می‌شوند که در ساحل دونکرک گیر افتاده‌اند.

البته هر کسی که فیلم جو رایت با عنوان «تاوان»/ Atonement را دیده باشد، می‌داند که این فیلم هم در یک برداشت بلند شگفت‌انگیز و تاریخ سینمایی این رویداد را به تصویر درآورده است. در اقتباس رایت از رمان ایان مک‌یوئن، جیمز مک‌اِووی در نقش یک سرباز انگلیسی مجروح به نام رابی ترنر در ساحل دونکرک پرسه می‌زند و مجبور به رویارویی با این واقعیت است که حالا حالاها در آن‌جا به دام افتاده است.

«تاوان» فقط همین پنج دقیقه را به دونکرک اختصاص داده است، با این وجود به‌قدری باوسواس طراحی و چیده شده است که می‌تواند فقط در پنج دقیقه به بهترین شکل مقیاس و حس‌وحال محیط را برای سربازان حاضر در آن ترسیم کند.

• ایندی‌وایر