هنروتجربه: محسن عبدالوهاب که این روزها دو مستند «طبرستانی‌ها» و «بنیان‌گذار محک» را در سینماهای هنروتجربه اکران دارد، در یادداشتی که در روزنامه اعتماد انتشار یافته‌ از این دومستند و پروژه کارستان نوشته‌است.

«به نظرم چیزی در درون آدم‌ها هست که بدون اراده به آن سمت کشیده می‌شوند، برای من هم همین‌گونه بوده و هست و دغدغه طرح موضوعات اجتماعی را تا به امروز داشته‌ام. من سینما را با تدوین و ساختن فیلم‌های مستند شروع کردم و در طول این سال‌ها اساسا نگاهی مستندگونه به سینما داشتم. این نگاه در سینمای قصه‌گو و مستندی که کار کرده‌ام جاری است و خط مشترک بین آن‌ها است.
در رابطه با مجموعه فیلم‌های مستند «کارستان» ساخت دو فیلم «طبرستانی‌ها» و «بنیان‌گذار محک» را برعهده گرفتم. «طبرستانی‌ها» را قرار بود آقای محمدرضا مقدسیان بسازند؛ ایشان بخشی از مراحل تحقیق این فیلم را انجام داده بودند که از میان ما رفتند و ما را برای همیشه تنها گذاشتند. از آن‌جایی که ایشان سمت استادی بر گردن من دارند، دلم می‌خواست کاری از ایشان بر زمین نماند، بنابراین از آقای میرتهماسب و خانم بنی‌اعتماد خواستم که ادامه تولید این فیلم را به من واگذار کنند و آن‌ها هم پذیرفتند. ساخت فیلم «بنیان‌گذار محک» را هم پیش‌تر دوستان به من پیشنهاد داده بودند. البته همین‌جا باید بگویم که گرچه نام بنده به عنوان کارگردان در این دو فیلم آمده ولی در اصل این دو فیلم محصول یک کار جمعی میان خانم بنی‌اعتماد و آقای میرتهماسب و بنده با همکاری بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان و دوستان دیگر است. ما همه با هم این دو فیلم را ساختیم و امروز که نوبت پخش مجموعه شش قسمتی «کارستان» رسیده است، از این‌که خودم را عضو تیم سازنده این مجموعه می‌بینم لذت می‌برم و مفتخرم. برای دیده شدن این مجموعه، آقای میرتهماسب و خانم بنی‌اعتماد و تیم‌شان نهایت تلاش‌شان را کرده‌اند و می‌کنند. این تلاشِ به ظاهر غیرمعقول، به هیچ وجه به خاطر فروش بیشتر فیلم‌ها نیست – که اگر بود هم اشکالی نداشت- چون با این تعداد سانس‌های پراکنده و محدود این فیلم‌ها در گروه هنر و تجربه، اصلا بحث فروش و درآمد، جدی و قابل بحث نیست و به نوعی شوخی است. این تلاش حیرت‌آور دوستان، فقط برای رساندن پیام این فیلم‌ها به جامعه است. زیرا دیدن افراد موفق و مثبت و انتقال تجربه این افراد به گمان ما یکی از نیازهای مهم و ضروری جامعه امروز ما است. هم‌چنین معتقدم یکی از دستاوردهای جنبی تلاش دوستان کمک به گسترش دامنه مخاطبان فیلم‌های مستند است. همان‌طور که همه می‌دانیم جایگاه اصلی نمایش فیلم‌های مستند، تلویزیون است. اما از آن‌جایی که تلویزیون اقبالی به نمایش فیلم‌های مستند نشان نمی‌دهد، این فیلم‌های مستند با مشکل پخش و نمایش روبه‌رو هستند و این بسیار باعث تاسف است. سینمای مستند می‌تواند در گسترش فرهنگ و آگاهی نقش بسیار موثری برای ما داشته باشد. ما مستندسازان خوبی داریم که با عشق و شوریدگی فیلم می‌سازند، من همیشه افسوس می‌خورم که چرا در مرحله نمایش، دست و پای‌شان بسته می‌شود و مردم به راحتی نمی‌توانند این فیلم‌ها را ببینند.
مطلبی که در پایان، گفتنش را ضروری می‌دانم، سفارش من به همه به خصوص به خانواده‌هایی که نگران آینده نوجوانان و جوانان‌شان هستند این است که حتما همراه فرزندان‌شان مجموعه فیلم‌های کارستان را ببینند. من مطمئن هستم دیدن این فیلم‌ها برای ساختن آینده جوانان مفید است.»