
مهران مهدویان در شیراز عنوان کرد:
«اگزما» فیلم تلخی نیست
هنروتجربه : نشست نقدوبررسی فیلم «اگزما» با حضور مهران مهدویان کارگردان و فیلمنامه نویس و بهروز معاونیان صداگذار فیلم، عصر روز چهارشنبه ۲۹ شهریور با حمایت گالری سروناز در پردیس سینمایی گلستان شیراز برگزار گردید. علی آذری اجرای این نشست را بر عهده داشت.
در ابتدای جلسه آذری در مورد تاثیر داستان فیلم های«ده» ساخته عباس کیارستمی و «لاک» ساخته استیون نایت بر روی فیلم نامه «اگزما» سوالاتی از کارگردان فیلم پرسید و همچنین در مورد محدود بودن لوکیشن فیلم به فضای ماشین صحبت کرد.
مهران مهدویان در پاسخ گفت: «من این دو فیلم را دیدم، اما در نوشتن فیلم نامه تاثیری از آنها نگرفته بودم. ایده اولیه این فیلم زمانی در ذهن من شکل گرفت که در ترافیک خانمی را دیدم که از یک ماشین پیاده شد و سوار ماشین دیگری شد. در ابتدا تصمیم داشتم از این ایده یک فیلم کوتاه بسازم، اما در نهایت به یک فیلم بلند تبدیل شد. در ایده اولیه قرار بود ۶ ماشین وجود داشته باشد و “رویا” شخصیت اصلی داستان، در طول فیلم از یک ماشین به ماشین دیگری برود، که در نهایت تصمیم گرفتم که از یک ماشین که متعلق به رویا باشد، استفاده کنم و آن ماشین به یکی از شخصیت های فیلم تبدیل شود و در روند قصه تاثیرگذار باشد.»
علی آذری در مورد سکانس های مختلف فیلم توضیح داد و اینکه فیلم از ۶ سکانس تشکیل شده که هر کدام از این سکانس ها تا سکانس بعدی یک پرش زمانی داد و این تغییر زمان در ابتدای هر سکانس با یک کد مشخص میشود. همچنین در ادامه درباره سکانس حضور پدر رویا و موقعیت دوربین صحبت کرد و اینکه آیا بهتر نبود در این سکانس دوربین در صندلی عقب ماشین قرار میگرفت.
مهدویان اما به موقعیت دوربین تعریف شده در هر اپیزود اشاره کرد:« من ترجیح دادم که این موقعیتها تغییر زیادی نداشته باشد، به جز زمانی که یک اتفاق خاص میافتاد.»
آذری در ادامه جلسه در مورد بازیها صحبت کرد و اینکه شخصیت پیمان بسیار جذاب بود، اما بازی پدر در سکانس حضور او در ماشین، با بقیه بازیها در فیلم همگون نیست.
مهدویان اما شخصیت پدر را غیر کلیشهای خواند:«شخصیت پدر به صورت تعمدی برخلاف پدرهای کلیشهای و معمولی، این گونه تعریف شده و رفتار نابههنجار او نشان میدهد که رویا با تصمیمات اشتباه پدر خود مجبور به انتخابهای نادرست، یکی پس از دیگری میشود. در واقع هدف از تعریف شخصیت پدر به این صورت، نشان دادن حجم تنهایی رویا بود.»
علی آذری به نکته دیگری در فیلم اشاره کرد و آن حذف صدای شخصیت امیر است. با وجود اینکه امیر قصه فیلم را پیش میبرد، اما حتی صدایش شنیده نمیشود. حذف صدای امیر، یک تصمیم شجاعانه بوده و تبدیل به یکی از نقاط قوت فیلم شده است.
مهدویان اضافه کرد که در ابتدا قرار بود صدای امیر در فیلم شنیده شود، اما بعدا نتیجه گرفته شده که باعث تزریق استرس بیشتری به تماشاگر میشود. اما سایه امیر در داستان وجود دارد و قصه را پیش میبرد.
در ادامه آذری از بهروز معاونیان، صداگذار فیلم، خواست که در مورد صدابرداری و صداگذاری فیلم با توجه به فیلمبرداری در فضای بسته ماشین، صحبت کند.معاونیان توضیح داد: «صدابرداری فیلم را فرد دیگری انجام داد و من صداگذاری را بر عهده داشتم. فیلمبرداری در ساعات مختلف باعث تغییر در صداها میشد که صداگذاری را دشوار کرده بود. صداگذاری باید به نحوی صورت میگرفت که دیالوگ ها به وضوح توسط تماشاگر فیلم شنیده شود.»
مهران مهدویان ، در مورد انتخاب عنوان فیلم هم توضیح داد:«اگزما یک بیماری پوستی ساده است که بیشتر در خانمها شیوع دارد و در عین سادگی اگر درمان نشود، گسترش پیدا کرده و مزمن میشود. در این فیلم رویا در ابتدا فکر میکند که گفتن یک دروغ کوچک اهمیتی ندارد، اما بعد به صورت زنجیروار گرفتار دروغهای بزرگتر و دردسرهای بیشتری میشود. رویا با استرس زیادی زندگی میکند و تحت استرس مرتب تصمیمات اشتباه میگیرد تا از شکست در زندگی دوم خود جلوگیری کند.»
در ادامه جلسه به سوالات حضار پاسخ داده شد و کارگردان در مورد تلخ بودن فیلم از نظر برخی از تماشاگران، عنوان کرد:«از نظر من ما مردمی غمگین داریم، اما این فیلم تلخ نیست و امید را نشان میدهد. شخصیتهای فیلم امیدوارانه تلاش میکنند که خوب و درست زندگی کرده و در این راه به یکدیگر کمک میکنند.»
در انتهای جلسه، علی آذری ضمن تشکر از حضور کارگردان و صداگذار فیلم، از «اگزما» به عنوان اولین ساخته مهدویان تمجید کرد و تاکید کرد که اگر فیلمهای تجربی کارگردانان جوانی مثل مهدویان، در هنروتجربه فرصت اکران پیدا کنند، میتوان به آینده سینمای ایران امیدوار بود.