هنروتجربه:بازیگر فیلم «رفتن» با باین این‌که بعد از بازی در این فیلم در دو فیلم دیگر هم حضور داشته، از تجربه شخصی خود در زمینه مهاجرت و نگاه فیلم به این موضوع اشاره کرد.

رضا احمدی بازیگر  فیلم «رفتن» که این روزها در سینماهای هنروتجربه درحال اکران است، درباره پدیده مهاجرت گفت:«مهاجرت مزایا و معایبی دارد. فردی که مهاجرت می‌کند دیگر اختیارش دست خودش نیست و مشخص نیست که به مقصد می‌رسد یا نه مخصوصا در مورد دختران که خطرهای بیشتری دارد، البته مزایایی هم دارد از این نظر که بعد از سختی‌های زیاد بالاخره به یک آرامش در زندگی می‌رسیم.»

او عنوان کرد که در سن یک سالگی خانواده‌اش به ایران مهاجرت کرد و سختی‌های زیادی کشید و افزود:«قطعا اگر من الان در کشور خودم افغانستان بودم جایگاه کاری فعلی‌ام را نداشتم و در فقر و جنگ می‌ماندم.»

این بازیگر درباره نحوه آموزش بازیگری توضیح داد:«در موسسه بازیگری که زیرنظر اتباع مهاجرین و هلیا فیلم است دوره بازیگری دیدم و مدیر آنجا حاج احمد عطایی من را به برادران محمودی برای حضور در فیلم‌شان معرفی کرد.»

احمدی درباره مهاجرت در فیلم «رفتن» عنوان کرد:«اگر مخاطب با دقت این فیلم را دیده باشد متوجه می‌شود که با چه ظرافتی سختی‌های مهاجرت به تصویر کشیده شده است. اینکه مردم افغانستان به خاطر فقر و جنگ به ایران و کشورهای اروپایی مهاجرت می‌کنند. من معتقدم هر آدمی در درون خود یک درد مهاجرت دارد. در این فیلم خانم فرشته حسینی هم حضور دارد که هم‌وطن است و همین موضوع موجب شد که من راحت‌تر در این فیلم بازی کنم زیرا علاوه بر برادران محمودی او هم راهنمایی‌های زیادی در مورد بازیگری به من می‌کرد.»

احمدی درباره تاثیر حضور یک بازیگر افغانستانی دیگر در این فیلم گفت:«طبیعی بود وقتی یک نفر از هم‌وطن خودت در جایی که غریب هستی حضور داشته باشد آن فضا برایت بهتر خواهد شد. در مورد خانم حسینی هم برای من به همین شکل بود تاآنجا که علاوه‌بر حضورمان در فیلم «رفتن» از حال یکدیگر باخبر هستیم.»

او با بیان اینکه «رفتن» اولین همکاری‌اش با برادران محمودی است، ادامه داد:«همکاری بابرادران محمودی تجربه خوبی بود زیرا بعد از این فیلم اتفاقات خوبی برایم در عرصه بازیگری افتاد. بعد از آن در فیلم «شنل» ساخته حسین کندری و «اتاق تاریک» ساخته سیدروح الله حجازی حضور داشتم که در این دو فیلم بازیگران بسیار باتجربه و خوب سینمای ایران حضور داشتند و من از آنها موارد زیادی را در مورد بازیگری یاد گرفتم.»

او همچنین در مورد تجربه همکاری با برادران محمودی گفت:«آن‌ها جدا از اینکه من را به عنوان بازیگر فیلم‌شان انتخاب کرده بودند به من لطف زیادی داشتند. در تهران جایی برای اسکان من فراهم کرده بودند زیرا محل زندگی من با تهران فاصله زیادی داشت. آنها بسیار بااخلاق هستند و من خودم را برادران آنها می‌دانم. اگر صدبار دیگر هم به من پیشنهاد کار بدهند باز هم می‌پذیرم زیرا حضورم در سینما را مدیون آن‌ها هستم.»