هنروتجربه:روزنامه صبا امروز دوشنبه اول مرداد گزارشی را درباره فیلم‌های درحال اکران گروه سینمایی هنروتجربه منتشر کرده‌است.خبرگزاری صبا هم در بخش سینمایی با عوامل فیلم «مکان» که این روزها در سینماهای هنروتجربه درحال اکران است،در مورد چگونگی ساخت و دلیل اکران این فیلم پس از دو سال گفت‌و‌گو کرده‌‌است.کارگردان و بازیگران «مکان» در این گفت‌وگو به نحوه ساخت و معضلی هم‌چون کمبود فضاهای تفریح در شهرها اشاره داشتند و گفتند که این فیلم براساس تجربه پسران ساخته شده است.

مهدی احمدپناه، کارگردان «مکان» در مورد این‌که چطور شد یک فیلم تجربی به تهیه کنندگی امیرشهاب رضویان ساخته است، گفت:«پیش از ساخت فیلم «مکان» به‌صورت متمرکز در تئاتر فعالیت می‌کردم و این فیلم اولین تجربه سینمایی من به‌عنوان کارگردان به حساب می‌آید. پیش از این امیرشهاب رضویان یکی از کارهای مرا دیده بود و همین سبب آشنایی ما و ارائه طرح این فیلم شد و از آن‌جایی که آقای رضویان جزو معدود آدم‌‌هایی است که به جوانان اعتماد می‌کند و تجربه‌گراست از همین رو این همکاری شکل گرفت. آقای رضویان تهیه‌کنندگی کار را بر عهده گرفت و تمرینات ما در دفتر او یعنی هیلاج فیلم آغاز شد. بالطبع چون هیلاج آکادمی سینما و تئاتر نیز هست، از چهار بازیگر اصلی دو نفر از فارغ‌التحصیلان هیلاج بودند که به پروژه اضافه شدند.»

علیرضا کی‌منش، بازیگر در مورد نحوه حضور خود در این فیلم توضیح داد:«آشنایی من با مهدی احمدپناه به سال۸۶ برمی‌گردد و سابقه همکاری در حوزه تئاتر.»

امین مقدسی، دیگر بازیگر «مکان» نیز در این مورد عنوان کرد:«من هم به‌واسطه همکاری‌‌های دور و نزدیک با مهدی احمدپناه در تئاتر، او را می‌شناختم و همین شناخت باعث شد تا در «مکان» هم کنار آن‌ها باشم.»

مهدی احمدپناه در پاسخ به این پرسش که «مکان» برشی از دنیای پسرانه با کمی غلظت است،گفت:«به‌هرحال هم من و هم کسانی که در این فیلم بازی کردند همگی پسر هستیم و بالطبع این فضا و دغدغه‌‌های پسرانه را بهتر و بیشتر می‌شناسیم. از ابتدا هم می‌دانستم چنین فضایی در فیلم ایجاد می‌شود اما این‌که چرا نگاهی به فضای جنس مخالف نداشتیم تا حد بسیاری آگاهانه بود چرا که معتقدم من به‌عنوان فیلمساز باید سراغ چیزی بروم که نسبت به جهان آن شناخت داشته باشم. در کل ما جهان پسرانه را تجربه کردیم و فیلم هم شبیه فضایی شد که تجربه کرده بودیم و به نظرم نگاه غالب جامعه پسران همان چیزی است که ما در فیلم می‌بینیم.»

علیرضا کی‌منش افزود:«به نظرم ما اساسا در یک جامعه زن‌ستیز و مردسالار زندگی می‌کنیم و خیلی از اتفاقات رایج در جامعه ما و حتی رفتارهایی که دیگر عادات برخی پسران شده گواه همین مسئله است.»

در بخشی از این گفت‌وگو هریک از بازیگران در مورد اینکه کاملا در خدمت فیلم‌نامه بودند یا به صورت کارگاهی پیش رفتند، صحبت کردند. علیرضا کی‌منش عنوان کرد:«فیلم‌نامه فیلم «مکان» خیلی ثابت و کلاسیک نبود و از ابتدا قرار بود کار تجربی باشد. کلیت فیلم‌نامه و هر صحنه و دیالوگ‌‌های اصلی آن مشخص بود و می‌دانستیم چه چیزی می‌خواهیم اما در هر صحنه بنا بر موقعیتی که به ما می‌داد اتود‌‌های مختلفی می‌زدیم و این‌که به نظرم اصلا امکان ندارد که بازیگر یک نقشی را ایفا کند اما زندگی شخصی خود در آن دخیل نشود. ما تفریح نداریم و این درد مشترک ما و هدف اصلی فیلم بود در جهت رسیدن به این کانسپت فیلم همواره باهم تعامل‌‌هایی داشتیم تا بتوانیم نقش‌‌ها نزدیک شویم. به هر حال ما همگی از دهه۶۰ هستیم و باید در این فیلم نقش پسرهایی از دهه۷۰ را بازی می‌کردیم و این یکی از سختی‌‌های کار بود چرا که به هر حال این دو نسل باهم تفاوت‌‌هایی دارند.»

امین مقدسی هم درباره نقش خود توضیح داد:«شخصیتی که من ایفا کردم اصلا ناهنجار نبود اتفاقا بسیار درگیر هنجار‌‌ها و چهارچوب‌‌ها بود. با حرف علی تا حدودی موافق هستم در ایفای هر نقش بازیگر تا حدودی از خودش وام می‌گیرد اما در کل اتودها و روندی که طی کردیم در رسیدن به نقش خیلی موثر بود. فارغ از بازی کردن هر کاراکتر ما باید به تعامل با یکدیگر می‌رسیدیم تا آن رفاقتی که بین آن چهار شخصیت بود به‌خوبی از آب دربیاید و این مسئله هم از اهمیت زیادی برخوردار بود.»

محمدرضا آبانگاه از دیگر بازیگران این اثر گفت:«پیش از فیلم «مکان» سابقه حضور در چند فیلم‌کوتاه و سینمایی را داشتم البته نه به‌عنوان نقش اصلی به همین سبب به نظرم این فیلم یک تجربه جدی برایم به حساب می‌آید و همه چیز می‌شود قبل فیلم «مکان» و بعد از آن، من حدود یک ماه دیرتر از بقیه بچه‌‌ها به گروه اضافه شدم و تمریناتم را شروع کردم و همین کارم را کمی سخت‌تر کرد از طرفی شخصیتی را در فیلم ایفا می‌کردم که با چند بحران دست و پنجه نرم می‌کند. با خودم صادقم و الان که فیلم را می‌بینم فکر می‌کنم به ۲۰درصد آن چیزی که می‌خواستم رسیدم اما با این همه امیدوارم نتیجه قابل قبول بوده باشد.»

بهنام خرم‌نیک، دیگر شخصیت این فیلم به اهمیت جذابیت نقش اشاره کرد:« خیلی خودم را درگیر قید و بند‌‌هایی که بچه‌‌ها از آن صحبت کردند، نکردم. اساسا از بیرون به درون می‌رسم. با خودم فکر کردم چرا باید تماما آن چیزی باشم که مهدی در فیلم‌نامه نوشته است مگر آن شخصیت چقدر جذابیت دارد؟ البته منظورم فقط فیلم‌نامه فیلم «مکان» نیست. من هر فیلم‌نامه‌ای را با همین نگاه می‌خوانم و می‌بینم چقدر شخصیت درون متن از نظر من جذابیت دارد؟ تمام تلاش خود را کردم در فیلم «مکان» نقشم را به جذاب‌ترین شکل ممکن ایفا کنم.»

مهدی احمدپناه همچنین در مورد تاخیر در اکران این فیلم عنوان کرد:«اولین بار فیلم در جشنواره فجر سال۹۵ رونمایی شد و خوشبختانه نظر منتقدان را جلب کرد اما زمانی که برای پروانه نمایش آن اقدام کردیم با مشکلاتی مواجه شدیم. ظاهرا چیزهایی در فیلم وجود داشت که دوستان دوست نداشتند. به هر حال بعد از مدت‌‌ها رایزنی، به شرط حذف بخش‌هایی از فیلم، «مکان» مجوز اکران گرفت.»

او همچنین در پاسخ به این پرسش که این فیلم چقدر تجربی است، گفت:«یک کار را صرفا برای این‌که فقط فعالیتی کرده باشم انجام نمی‌دهم، حتما باید چالشی داشته باشد. لوکیشن‌‌های این فیلم همه خارجی است، تمام سکانس‌‌های ما در طول شب می‌گذرد. به همه این‌ها محدودیت زمان تولید را اضافه کنید. همه چیز دست به دست هم داده تا تو فرصت اشتباه نداشته باشی و با چالشی روبه‌رو شوی. خودم از خروجی آن راضی هستم اما از این مهم‌تر برایم این است که مخاطب پس از تماشای فیلم احساس رضایت داشته باشد و از صرف وقتش برای تماشای فیلم پشیمان نباشد. خوشبختانه تا به امروز مخاطبی را ندیدم که از دیدن فیلم «مکان» ناراضی باشد.»