هنروتجربه-رضا حسینی: چهل‌وپنجمین جشنواره سالانه فیلم تلیوراید در حالی به‌تدریج به پایان راه می‌رسد که چشم‌انداز رقبای بازیگری فصل جوایز و اسکار پیش رو نمایان‌تر می‌شود.

در میان بازیگران زن، نیکول کیدمن با جای گرفتن در قالب کارین کوساما در نوآر «نابودگر» همه را متوجه خود کرده است. فیلم تا حدی منتقدانش را به دو دسته تقسیم کرده است اما خیلی‌ها بر این باورند که بازی کیدمن ۵۱ ساله و اسکاری، نقشی کاملاً جدید در کارنامه اوست که با استادی خلق شده است. روی‌هم‌رفته هیجان‌انگیزست دیدن کیدمن در نقش یک ضدقهرمان حقیقی که می‌تواند برخی را پس بزند و جالب است که او در این مرحله از کارنامه‌اش چنین انتخاب جسورانه و خطرناکی کرده است.

همان طور که روز گذشته در گزارش نمایش «محبوب» (یورگوس لانتیموس) در جشنواره ونیز آمد، «فاکس سرچ‌لایت» هم با این فیلم سه گزینه برای رقابت در عرصه بازیگری دارد، جدا از این‌که خود فیلم یکی از آثار مهم فصل جوایز به نظر می‌رسد. در این کمدی تاریخی که منتقدان را حسابی شیفته کرده است، اولیویا کولمن، اما استون (که در تلیوراید از او تجلیل شد) و ریچل وایس بازی‌های چشم‌گیری ارائه داده‌اند که البته کولمن از شانس بیش‌تری برخوردار است.

اما این کمپانی، درام کمدی «اصلاً می‌توانی من را ببخشی؟» (مریئل هِلر) را هم دارد که در آن ملیسا مک‌کارتی در نقش نویسنده‌ای بازی کرده است که در اوایل دهه ۱۹۹۰ در جست‌وجوی کار است و دست‌آخر به جعل و دزدی نامه‌های خصوصی نویسنده‌های مشهور و فروش آن‌ها با قیمت‌های گزاف روی می‌آورد! برخی بر این باورند که مک‌کارتی بهترین بازی کارنامه‌اش را ارائه کرده است.

اما دست‌کم دو بازیگر خارجی‌زبان هم هستند که باید در این‌جا از آن‌ها نام برد: یکی یالیتزا آپاریسیو در «رم» اثر تحسین‌شده آلفونسو کوارون و دیگری یوانا کولیگ در «جنگ سرد» اثر کنجکاوی‌برانگیز پاوو پاولیکوفسکی که هر دو از گزینه‌های اصلی حضور در بخش اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان هم هستند.

اما در شاخه بهترین بازیگران اصلی مرد می‌توان به رابرت ردفورد در اثر جدید دیوید لائری با عنوان «پیرمرد و جانی مسلح» اشاره کرد که وداع او با دنیای بازیگری هم هست. البته این بازی آن قدر برجسته نیست که با بهترین‌های کارنامه ردفورد مقایسه شود اما نوستالژیک است و شیمی او با سیسی اسپِیسک جذابیت‌های تاب‌نیاوردنی خودش را دارد. در «نخستین انسان» (دیمیئن شزل) هم راین گاسلینگ بازی مجاب‌کننده‌ای دارد و همبازی‌اش کلر فوی که می‌تواند در نقش مکمل یک رقیب جدی در نظر گرفته شود.

اما در فیلم جدید جیسن رایتمن با نام «پیشتاز»/ The Front Runner که درباره کمپین انتخاباتی سیاستمداری به نام گری هارت است، هیو جکمن بازی درخور توجهی را به نمایش گذاشته است. از دیگر بازی‌های قابل توجه هم می‌توان به ویکتِر پولستر در «دختر» (لوکاس دهانت)، لوکاس هِجِز در درام «پسر محوشده» (جوئل اجرتن) و حتی جان هیوستن مرحوم در «دیگر سوی باد» (اثر اورسن ولز که بالأخره کامل شد) اشاره کرد.

• ورایتی