هنروتجربه:گادفری چشایر که درحال نگارش کتاب «‌در زمان کیارستمی:نوشته‌هایی درباره سینمای ایران» است با جمع‌آوری کمک مردمی ۲۶ هزار دلاری از سراسر جهان، در مراحل پایانی نگارش این اثر به‌سر می‌برد.

گادفری چشایر، عضو انجمن ملی منتقدین سینمای آمریکا و رییس پیشین حلقه منتقدین نیویورک که با نشریاتی چون «نیویورک تایمز»، «ورایتی»، «فیلم کامنت»، «نیویورک پرس»، سایت «راجر ایبرت» و … نیز همکاری داشته است، اولین منتقد آمریکایی است که از چند دهه پیش به صورت گسترده‌ای به سینمای پس از انقلاب ایران پرداخته. او در دنبال کردن سینمای ایران تنها به نوشتن درباره سینما بسنده نکرده و در جریان سفرهای متعدد خود به ایران، مطالعات فراوانی نیز درباره فرهنگ ایرانی داشته است.

چشایر هنگام دریافت جایزه نخل طلای کن و شیر نقره‌ای ونیز در کنار کیارستمی بوده است و همچنین به دعوت کیارستمی از محل ساخت سه گانه کوکر «خانه دوست کجاست؟» (۱۳۶۶) «زندگی و دیگر هیچ» (۱۳۷۰) و «زیر درختان زیتون» (۱۳۷۳)) بازدید کرد تا اولین خبرنگار آمریکایی نام گیرد که پس از انقلاب در تهران با اجاره خانه برای مدتی زندگی می‌کند.

چشایر چند سالی است مشغول نگارش کتابی جامع درباره سینمای ایران است و این کتاب در حال حاضر با جمع‌آوری بالغ بر ۲۶ هزار دلار کمک‌های مردمی از طریق سایت «ایندی‌گوگو» در مراحل پایانی نگارش قرار دارد. تاکنون ۲۴۵ نفر مبالغ ۱ تا ۵۰۰ دلار را برای کمک به تکمیل و نگارش این کتاب کمک کرده‌اند.

گادفری چشایر در جریان برگزاری جشنواره جهانی فجر امسال درباره این کتاب به ایسنا گفت:«این کتاب با عنوان «‌در زمان کیارستمی: نوشته‌هایی درباره سینمای ایران» ماحصل تجربه من از سینمای ایران طی این سال‌هاست که شامل سفرهایم به ایران و مقالاتی است که در طول مدت اقامتم در ایران نوشتم، مروری بر تاریخ سینمای ایران از ابتدا تا به امروز و بخش بزرگی ویژه سینمای کیارستمی نیز در کتاب خواهد آمد. همچنین بخشی نیز شامل مقاله‌هایی است که درباره جنبه‌های گوناگون سینمای ایران و شخصیت‌ها نوشتم، به عنوان مثال مصاحبه‌ای با ابراهیم گلستان در انگلستان انجام داده‌ام و با او درباره فروغ فرخزاد و خلق فیلم «خانه سیاه است» صحبت کردم و همچنین مصاحبه‌ای با بهرام بیضائی و از این دست مقالات که فکر می‌کنم برای خوانندگان جذاب باشد. بخشی نیز به دیگر کارگردانان ایرانی اختصاص یافته و در کل کتاب حجیمی خواهد شد که شامل بخش‌های متنوعی است».

چشایر در بخش‌هایی از این کتاب درباره سینمای ایران نوشته است:«زمانی که برای اولین‌بار با فیلم‌های ایرانی روبه‌رو شدم به شدت تحت تاثیر اخلاق و محبتی قرار گرفتم که در مرکز بسیاری از این فیلم‌ها وجود دارد. این فیلم‌ها تصویری بسیار متفاوت از ایرانی‌ها در مقایسه با تصاویر خصمانه رسانه‌های خبری به ما نشان می‌دهد. من هنوز فکر می‌کنم فیلم‌های ایرانی نه تنها می‌تواند موجب شود که آمریکایی‌ها درباره عدم وجود ارزش‌های انسانی در فیلم‌هایشان تفکر کنند بلکه می‌تواند به ایجاد نوعی از درک بینجامد که برای پایان کشمکش میان ایران و آمریکا نیاز است، خطری که امروز بسیار واقعی به نظر می‌رسد.»