
«درساژ» به روایت کارگردان و تهیهکننده
هنروتجربه:تهیهکننده «درساژ» عنوان کرد که بیمسئولیتی سیاستگذاران، مدیران و تولیدکنندگان آثار سینمایی باعث میشود آنها و بدنه سینمای اجتماعی، هربار ضعیفتر و زیربار سینمای کمدی له شوند.
سمیرا برادری تهیه کننده و پویا بادگوبه کارگردان «درساژ» در گفتوگو با خبرگزاری هنرآنلاین به نحوه ساخت این فیلم، وضعیت اکران و دیگر مسائل موجود در سینمای ایران اشاره کردند.
سمیرا برادری در بخشی از این نشست درباره وضعیت اکران فیلم گفت:«فیلم در جشنوارههای خارجی اقبال خوبی داشته و حس میکنم به دغدغه و زبانی جهانی پرداختهایم و این مساله برای من بسیار خوشایند است، اما درعینحال در کشور خودمان فیلم دیده نمیشود و بد میفروشد، چرا؟ به این دلیل که در فصل مرده اکران شده است؛ عملاً باید بگویم مشکلی نیست و فقط خوشحالم فیلم اکران شد. و درنهایت سرمایهای که وارد این سینما شده از بین برود.»
او ادامه داد:«شانس ما این بود که آژانس تبلیغاتی مسئولیت کارهای تبلیغی فیلم را بر عهده گرفت. وقتی تبلیغات وارد بازار میشود، مردم متوجه اکران فیلم میشوند؛ چیزی که در مورد آثار اینچنینی کمتر اتفاق میافتد. ما همه کارها را بهسختی و به بهترین نحو انجام میدهیم اما کالایمان به بازار نمیرسد یا آنقدر دیرمیشود که فصل مرده اکران از راه میرسد، فوتبال جام ملتها آغاز میشود، امتحانات دانشگاهها ادامه دارد و جشنواره فیلم فجر و… دستبهدست هم میدهند و اکران خوبی صورت نمیگیرد. با همه انتقادهایی که من دارم، خیلی خوشحالم که در فصل مرده هم مردم میروند و فیلم را میبینند و فکر میکنم نسبت به فیلمهای هم نوع خودش در این فصل نامناسب اکران، فروش و استقبال قابل قبولی داریم.»
در ادامه بادکوبه درباره بخش تحقیقی این فیلم توضیح داد:«من صاحب یک آژانس خلاقیت ارتباطی هستم که در این حوزه کار میکند. این آژانس دپارتمان تبلیغات دارد که روی رفتار مصرفکننده برای آگاهی و شناخت از او تحقیق میکند. مجموعه تحقیقی روی رفتار نوجوانان داشتیم برای کمک به مشتریانی که مصرفکنندههایشان نوجوانان هستند. من از این دیتاها استفاده کردم. در کنار این اطلاعات هیچ نوجوانی در خانواده ما نبود که با او صحبت نکنم و بیرون نروم. همه فامیل متعجب بودند که چرا من اینقدر با بچههای در این سن در ارتباطم؟ نوجوانان فامیل همنظرشان نسبت به من عوضشده بود و مسائلی را با من مطرح کردند که شاید هیچکس از آن باخبر نبود، حتی خانوادههایشان. در پروسه نوشتن با بحرانهایی روبهرو شدم و تجربیاتی به دست آوردم که بسیار جالب بود.»
سمیرا برادری درباره انتخاب بازیگران گفت:«زمانی که تازه با پویا و حامد در مورد فیلم صحبت میکردیم، گزینهها و کاندیداهای زیادی در نظر نداشتیم و همان چیزی که ابتدا به نظرشان آمد، درستترین انتخاب بود. خاطرم هست پویا همان اول علی مصفا را در نظر داشت. برای خودم لحظههای ظریفی که در بازی دارد، بسیار دوستداشتنی است. از همه مهمتر اینکه علی مصفا به لحاظ جنس سینمایی که کار میکند و دوست دارد، دانش و سلیقهاش، گزینه ایده آلی بود و اصلاً مگر میشد جز او کس دیگری به ذهن ما برسد. قبلاً با شبنم مقدمی کارکرده بودم و برایم بسیار عزیز است. او علاوه بر اینکه بازیگر خوبی است، درک زیادی از پروژههای مستقل دارد و از همه مهمتر اینکه او بازیگر محبوبی است. همه این عوامل دستبهدست هم داد تا کار به این صورت شکل بگیرد.»
پویا بادکوبه سپس به نحوه انتخاب دو بازیگر دیگر اشاره کرد:«برای انتخاب دو بازیگر نوجوان هم وارد پروسه تست شدیم و کلی گزینه روی میز بود. قبل از فیلمبرداری در دفتر دو سه ماهی اتاقی بود که بچهها اتود میزدند. درواقع فیلمنامه به بچهها نمیدادیم و دور خوانی نبود. میخواستیم آنچه را درونشان بود به چیزی که در فیلمنامه وجود داشت، برسانیم. تضادهایی بین ابراز کردنهای نگار و گلسا وجود داشت. گلسا خیلی صحنهها دیالوگ ندارد و نگاه است و این نگاه باید جاندار و قوی میشد. در جلسات اول حضور حامد در بیرون کشیدن این حال از نگار کمک زیادی کرد. قبل از فیلمبرداری نگار، گلسا شد و در زمان فیلمبرداری هرجا که او به خودش برمیگشت من سعی میکردم او را به گلسا نزدیک کنم. در بعضی مواقع نیز هم سختیها و فشردگی کار و روابط بین عوامل و… روی او اثر میگذاشت.»
سمیرا برادری در مورد سرمایه گذاری روی فیلم اول توضیح داد:«سرمایه برای فیلم اول بزرگترین چالش ساختهشدن اثر است. خوشبختانه ما در «درساژ» نه اینکه با چنین چالشی مواجه نبودیم ولی میدانستیم باید مدیریت سرمایه کنیم. خوشبختانه آژانس بادکوبه به این دلیل که سرمایهگذاری کرده بود، بسیار حمایت کرد؛ چه در تولید و چه در تبلیغات کار. ما خوشبختانه این حمایت را داشتیم، اما جلب حمایت تهیهکننده کار بسیار سختی است. در فیلمساز فیلم اولی آنقدر طراوت و انگیزه عجیبی برای کار وجود دارد که برای من بیشتر از اینکه ریسک محسوب شود، مواجه با لذتی جدید است به این دلیل که باکمی صحبت با کارگردان میتوان فهمید که او چقدر تجربه زیستی دارد. پویا به من بهعنوان تهیهکنندهای کمتجربه و من به او بهعنوان کارگردانی فیلم اولی بود و نتیجهاش این شد که امروز بابت فیلمی که ساختهایم سرمان بالا باشد.»
سمیرا برادری همچنین درباره پخش بین المللی «درساژ» گفت:«این فیلم در چند هفته اخیر دو جایزه دیگر دریافت کرد؛ جایزه کارگردانی از داکا را گرفت و جایزه بهترین فیلم پراگ را هم از آن خود کرد. نزدیکترین جشنوارهای که در پیش داریم، جشنواره فرانسه است. خانم میرشب مسئولیت این بخش را دارند؛ ضمن اینکه «درساژ » سفرهای اصلی را رفته و دیگر بزرگشده و لازم نیست با پدر و مادر او را بفرستیم.»
پویا بادکوبه نیز در پایان عنوان کرد:«خیلی خوشحالم که دغدغهای برطرف شود و خیلی خوشحالیم که مادر و پدری میگویند ما فهمیدیم چرا مسیرمان غلط بود و چرا با فرزندمان به نتیجه نمیرسیدیم. امیدوارم این دیدگاه ساختاری و سازندگی در جامعه از نگاه جامعهشناختی در تصمیمگیریها و مدیریت کلان سینما، رنگ بیشتری بگیرد تا تصمیمات به سمتی رود که منجر به فیلمهایی شود که بتوانند کارهای اینچنینی را بیش از بیش انجام دهند.»