«بی‌صدا»:یک گفت‌وگو،یک یادداشت
هنروتجربه:«بی‌صدا» به کارگردانی حسین شهابی این روزها در گروه هنروتجربه در حال اکران است. امروز یکشنیه ۱۲ اسفند خبرگزاری ایلنا به همین بهانه با کارگردان این فیلم گفت‌وگو کرده و خبرگزاری مهر نیز یک یادداشت از پیمان مقدمی بازیگر این فیلم منتشر کرده‌است.
حسین شهابی:باید با صبوری و آگاهی این گونه فیلم‌ها را ساخت
حسین شهابی، کارگردان و تهیه‌کننده «بی‌صدا» درباره دلیل انتخاب موضوع سرطان برای فیلمش به ایلنا گفت:«من از نزدیک با مشکل بیماران سرطانی آشنا بودم اما این‌گونه که خودم یا اطرافیانم درگیر این بیماری باشند، نبوده است البته یکی از دوستان نزدیکم به بیماری سرطان مبتلا شد لذا در طول تلاش‌هایی که برای مداوای وی انجام می‌دادیم با واقعیت‌هایی درباره این بیماری آشنا شدم که من و حتی بسیاری از افراد شاید از آن خبر نداشته باشند. دیدن این واقعیت‌ها محرک اصلی برای نوشتن فیلم‌نامه شد. البته تلاش کردم با روایت این قصه به بخشی از مشکلات جامعه امروز نیز بپردازم. هرچند مخاطبان اصلی این فیلم بیماران سرطانی و خانواده‌های آنها هستند و مهم‌بود که فیلم در جشنواره نمایش داده شود یا مخاطبان از آن استقبال کنند. البته متاسفانه سازمان‌های دولتی و غیردولتی که در خصوص بیماری سرطان و کمک به این بیماران فعالیت می‌کنند از ساخت فیلم حمایت نکردند و من آن را با هزینه شخصی خودم ساختم.»
او در پاسخ به اینکه چنین فیلم‌هایی در زمان اکران با حمایت پخش‌کنندگان و سینماداران همراه نمی‌شوند، توضیح داد:«با بررسی این وضعیت به دو پاسخ و دلیل مجزا می‌رسیم دلیل اول که تقریبا همه به آن اشاره می‌کنند وجود یک مافیا در سینماست که هرچند من خیلی موافق نام مافیا برای این گروه نیستم زیرا افرادی که از آنها به نام مافیا از آنان در سینما نام برده می‌شوند از پنج نفر بیشتر نیستند. البته هدف آنها ضربه زدن به سینما نیست بلکه رفتار آنها بیشتر از این نشات می‌گیرد که نظارت درستی بر وضعیت اکران وجود ندارد و چنین رفتارها و مسائلی در حوزه سینما فقط مختص ایران نیست و در همه جای دنیا تقریبا تصمیم‌گیری‌های دورهمی وجود دارد.»
شهابی ادامه داد:«پاسخ دوم به این سوال این است که متاسفانه ذائقه و سلیقه مخاطبان عامه سینما به شکلی است که فیلم‌های فرهنگی که وجه سرگرمی آنها پررنگ نیست آنگونه که باید مورد استقبال قرار نمی‌گیرند. به همین دلیل ما به عنوان سازندگان چنین آثاری و دیگران که دغدغه‌شان حرف‌هایی است که در این فیلم زده می‌شود باید با صبوری رفتار کنیم زیرا بعد از چند سال ما می‌دانیم که با چنین فیلم‌هایی در زمان اکران چگونه برخورد می‌شود و حتی من در زمان ساخت آثارم تلاش کردم این صبوری و آگاهی را به بازیگران و عوامل پشت دوربین نیز منتقل کنم. به همین دلیل بازیگران و هنرمندانی که با من همکاری می‌کنند رفتارشان بسیار متفاوت با تهیه‌کننده و کسی است که فیلم‌های گرانقیمت و اصطلاحا پرفروش می‌سازند و باید با صبوری و آگاهی این گونه فیلم‌ها را ساخت تا به مرور زمان تماشاچی با نگاه کردن به این فیلم‌ها شاید ذائقه‌اش تغییر کند.»
پیمان مقدمی: از حضور در آثار هنروتجربه‌ای حظ برده‌ام
سینما در ابتدای تاریخ پیدایی خود نوعی سرگرمی بود و شاید منبعی برای کسب پول. اما خیلی زود ظرفیت‌های خودش را در زمینه آموزش و مفاهیم مورد نظر سازندگان فیلم نشان داد. اینکه چه بپوشیم و چه بخوریم و چگونه با زندگی رودررو بشویم را در خود نهفته داشت، سیاست هم خیلی فوری از این ماجرا در بسیاری از موارد استفاده کرد اما شکستش امری حتمی بود زیرا این اسب (سینما) به راحتی به کسی سواری نمی‌دهد!
بازی کردن در هر مدیومی تقریباً از اصول یکسانی پیروی می‌کند اما در فیلم‌هایی که محتوایش برای سازنده اهمیت بیشتری دارد، بازیگرها سعی می‌کنند به اصل زندگی وفادارتر باشند. البته نباید یادمان برود که سینما یک چیز است و زندگی، زندگی است.
فیلم «بی‌صدا» در مورد مواجهه با یک بیماری و برخورد اطرافیان با بیمار است و اینکه چه سختی‌هایی را پیش رویشان می‌آورد. زن خانواده با چنگ و دندان برای بقا مبارزه می‌کند و مرد خانواده که دچار این بیماری است، با مشکل خود راحت‌تر برخورد می‌کند و قسمت غم‌انگیز داستان همین است.
هیچ روش مطمئنی برای مواجهه با مشکلات وجود ندارد. فقط آگاهی ما نسبت به آن مشکل می‌تواند برخورد صمیمانه‌تری را به وجود بیاورد تا با هزینه کمتری بقیه مسیر را ادامه بدهیم.
من تجربه چند کار که در حال حاضر به آنها می‌گوئیم «هنروتجربه» را داشته‌ام و از حضور در این آثار حظ برده‌ام. اما فکر می‌کنم در معرفی فیلم‌ها باید تجدیدنظر صورت بگیرد زیرا هنوز تبلیغات این چرخه مثل اوایل راه‌اندازی آن در حال حرکت است.
این نوع از سینما مخاطبان خاص خود را دارد فقط لازم است تغییراتی در معرفی و تبلیغات ایجاد شود. فیلم «بی‌صدا» که در گروه «هنروتجربه» اکران شده، فیلم خوب و به اصطلاح شسته‌رفته‌ای است و همه سعی خودشان را کرده‌اند تا بخشی از مشکل بیماران سرطانی را به تصویر بکشند و تیم بازیگران نیز تمام تلاش‌شان را به کار گرفتند تا این اتفاق محقق شود.
من سال‌ها است به اصطلاح یواشکی کار می‌کنم و از این آهسته و پیوسته بودن لذت می‌برم. برای سال جدید هم فیلم «شاه کش» را در نوبت اکران دارم که خودم آن را بسیار دوست دارم، سریال خانواده «دکتر ماهان» هم در حال آماده سازی برای پخش است، در حال حاضر هم در سریال «دلدار» ساخته برادران محمودی که برای پخش در ماه رمضان آماده می‌شود، بازی می‌کنم.
