کلود لِلوش:دوست داشتم با مارلون براندو و استیو مک‌کویین فیلم بسازم اما نه به هر قیمتی
هنر و تجربه – ترجمه مریم شاه‌پوری: کلود للوش فیلم‌ساز برجسته فرانسوی با این‌که ۸۱ ساله است ولی نشانی از خستگی و کم‌کاری در او دیده نمی‌شود.
للوش در جریان فعالیت‌های پنج‌دهه‌ای خود مدام درگیر فیلم‌سازی بوده و جدیدترین اثرش با نام «بهترین سال‌های یک زندگی» در بخش خارج از مسابقه جشنواره کن ۲۰۱۹ اولین نمایش جهانی‌اش را پشت سر گذاشت. اما طبق اعتراف‌هایی که او در یک گفت‌وگوی تازه با «کولایدر» انجام داده، مشهورترین فیلم‌های کارنامه او، همان‌هایی هستند که پیشنهاد کارگردانی‌شان را رد کرده است!
للوش در این گفت‌وگو اشاره کرده است که چطور کسب نخل طلا در سال ۱۹۶۶ با «یک مرد و یک زن» فرصت‌های فوق‌العاده‌ای را برای او در پی آورد. اما همان طور که فاش می‌کند فقط فرصت‌های همکاری با مارلون براندو و استیو مک‌کویین نبود که رد کرد! او فرصت کار کردن روی یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های داستانی تاریخ سینما را هم از دست داد: جیمز باند. او در این خصوص چنین توضیح می‌دهد: «همیشه فکر می‌کردم کارگردانان مهم‌تر از تهیه‌کنندگان هستند اما در هالیوود، تهیه‌کننده مهم‌تر است. البته که در آمریکا هم فیلم‌سازان مؤلفی هستند که فیلم‌های بزرگی ساخته‌اند، مثل وودی آلن و جان کاساوتیز؛ و کارگردانان بزرگی چون فرانسیس فورد کوپولا و مارتین اسکورسیزی هم توانسته‌اند با وجود محدودیت‌های نظام استودیویی کارشان را انجام بدهند.»
للوش در ادامه می‌افزاید: «من هم از ساخت فیلم‌هایی با بازی براندو و مک‌کویین هیجان‌زده می‌شدم منتها به شرطی که می‌توانستم فیلم خودم را بسازم. اما تهیه‌کنندگان آمریکایی، حق نسخه نهایی را برای خودشان می‌خواستند؛ به همین ترتیب دوست داشتم در فیلم جیمزباندی من، زنی قلب این مأمور را بشکند و او بیش‌تر به یک مرد بماند تا یک ابرقهرمان.»
- پلی‌لیست
