
پخشکننده اولین فیلمهای دیوید لینچ و برادران کوئن درگذشت
هنروتجربه – مریم شاهپوری: بن بارِنهولتز که در دنیای تهیهکنندگی و پخش فیلم (بهخصوص سینمای مستقل) یکی از کهنهکاران صنعت سینما به شمار میرفت، در ۸۳ سالگی درگذشت.
بارنهولتز (۵ اکتبر ۱۹۳۵ – ۲۷ ژوئن ۲۰۱۹) که از دهه ۱۹۶۰ کارش را در نیویورک آغاز کرد، به خاطر شیوههای خلاقانهاش در پخش و نمایش فیلمها شناخته میشد؛ و البته برای کشف فیلماولیهایی چون برادران کوئن، دیوید لینچ، جان سِیلز و گای مدین، و سرمایهگذاری مستقیم یا غیرمستقیم روی نخستین آثار آنها. در کل، او بیش از پنجاه سال، چهرهای مهم و برجسته در سینمای مستقل بود.
او پس از اداره سالن سینمایی در دهه ۱۹۶۰ و نمایش شبانه فیلمهایی چون «ال توپو»ی آلخاندرو خودوروفسکی و حتی نسخه ششساعته روسی «جنگ و صلح»، با کمپانی «لیبرا فیلمز» وارد عرصه پخش شد و در دهه ۱۹۷۰ آثار قابل توجهی را پخش کرد از جمله «سرپاککن» (دیوید لینچ، ۱۹۷۰) که پس از تماشای نیمی از فیلم، آن را خرید. در واقع لینچ که در لسآنجلس مستقر بود، در روزهای پایانی تولید فیلمش و کار روی نسخه نهایی فیلم در لابراتوار، در خانه بارنهولتز زندگی کرد.
دیوید لینچ در جریان بزرگداشت بن بارنهولتز در جشنواره فیلم هامپتِنز ۲۰۱۰ چنین از او قدردانی کرد: «بن زندگی سینمایی من را نجات داد. او برای نظارت و رسیدن به یک نسخه خوب، اتاقی در خانهاش به من داد. پول داد که غذا بخرم… ممنونم بن. تو شایسته تحسین و تجلیل هستی.»
بارنهولتز اولین فیلم برادران کوئن «وحشتزده» یا «سنگدل» / Blood Simple را هم خرید و پخش کرد؛ و البته در سالهای بعد (پس از اینکه کمپانی پخشش را در اوایل دهه ۱۹۸۰ فروخت) تهیهکنندگی را آغاز کرد و بهجز فیلمهای «بزرگ کردن آریزونا» و «بارتن فینک» از برادران کوئن، «مرثیهای برای یک رؤیا» (دارن آرونوفسکی) و «بزنبهادر» (جرج ای. رومرو) را هم تهیه کرد (او در «سپیدهدم مردگانِ» رومرو در قالب یک زامبی ظاهر شد!)
جوئل کوئن در بزرگداشت جشنواره هامپتِنز گفت: «بن راهنمای ما بود. او به ما آموخت که کار را جدی بگیریم و در جریان انجامش لذت ببریم و خوش باشیم.» البته بارنهولتز در سالهای پایانی زندگیاش فیلمسازی را هم تجربه کرد. او اولین مستندش در مقام کارگردان را در سال ۲۰۰۷ با عنوان «مهمانخانه موسیقی» ساخت که پنج سال زمان برد تا کامل شود اما در جشنواره فیلم ترایبکا روی پرده رفت. او در ادامه، مستند دیگری با نام «واکالیوود: مستند» ساخت که پرتره فیلمسازی است که در محله فقیرنشین واکالیگای اوگاندا زندگی میکند.
جالب اینکه بارنهولتز دو سال پیش و در ۸۱ سالگی اولین فیلم بلند داستانیاش را با نام «آلینا» (۲۰۱۷؛ با بازی دریا ایکاماسووای روس) ساخت که البته نقدهای منفی بر آن نوشته شد. اما او به «نیویورک تایمز» گفت: «مردم شروع کردند به صحبت کردن درباره اینکه بازنشسته شوم، موضوعی که من را ناراحت و عصبانی میکند.»
- ایندیوایر