
هنروتجربه: در آغاز ششمین سال فعالیت گروه سینمایی هنروتجربه به سراغ معین کریمالدینی کارگردان مستند «آتلان» رفتیم که از اولین و موردتوجهترین مستندهای به نمایش درآمده در گروه هنروتجربه بود. مستندی که سال ۹۴ نمایش داده شد و هشت ماه روی پرده ماند.این کارگردان با نوجه به تجربه اکران فیلمش نکات انتقادی را درباره شیوه نمایش آثار در هنروتجربه عنوان میکند اما بر این نکته هم تاکید دارد که هنروتجربه جدیترین و موفقترین جریان اکران سینمای مستقل در ایران است.
از معین کریمالدینی درباره نقاط قوت و ضعف این گروه و پیشنهادها و نظراتش درباره پنج سال فعالیت این گروه پرسیدیم. کریمالدینی به دوره نمایش فیلمش در سال اول هنروتجربه اشاره کرد و گفت: «داستانی که سر فیلم «آتلان» به وجود آمد این است که هنوز که هنوز است خیلی ها به من میگویند ما هرچه تلاش کردیم فیلم تو را روی پرده ببینیم نشد. با این که فیلم نزدیک به هشت ماه هم روی پرده بود. زمانی که فیلم من اکران شد اوایل فعالیت گروه و سال ۹۴ بود و حس میکنم این روزها وضعیت اکران فیلمها نظم بهتری پیدا کرده است».
کارگردان مستند «آتلان» درباره اکران فیلمش در سال اول هنروتجربه اضافه کرد:«وقتی نظم و ریتم مشخص بر اکران حاکم نباشد، کسی نمیتواند برای دیدن فیلم برنامهریزی کند. مخاطب باید بداند یک فیلم در دو هفته اول با چه منطقی و در چه سالنهایی و در چه ساعتهایی اکران میگیرد و در هفتههای بعد چه اتفاقی برای آن میافتد. ضمن اینکه هنر و تجربه باید حواسش به فیلمهایی که اقبال کمتری برای فروش دارند، باشد و آنها را قربانی فیلمهای پرفروش هنروتجربه نکند. یادم هست اکران «آتلان» مصادف شده بود با ماه رمضان و تمام نمایشهای آن ماه فیلم «آتلان» افتاده بود روزهای وسط هفته و قبل از افطار. خب مشخص است که این شیوه چینش نمایش به فروش فیلم آسیب میرساند. با این حال «آتلان» در آن سالها فروش خوبی داشت. فیلمهای هنروتجربه به نظم پایدار در اکران احتیاج دارند».
تبلیغات در سینمای هنروتجربه برای هر فیلم باید تبدیل به یک کمپین شود که با همکاری تهیهکننده و هنروتجربه با هم اتفاق بیافتد و گروه هنروتجربه به یک مدیر تبلیغات خیلی حرفهای احتیاج دارد که این جریان را با تهیهکننده هر فیلم مشترکا جلو ببرد
اما در مورد تبلیغات کریمالدینی به نیاز گسترده به فعالیت فیلمساز اشاره میکند:«زمانی که فیلم من اکران شد، وقت زیادی از زندگی و کارم را گذاشته بودم برای اینکه خودم در تبلیغات دخالت کنم. از جمله در مذاکره با تلویزیون برای گرفتن تبلیغات تلویزیونی که نقش مهمی در دیده شدن فیلم دارد. یا فعالیت در فضای مجازی. این شیوه، شیوه درستی نیست. پخشکننده باید کار خودش را پیش ببرد و کارگردان هم کار خودش را. از طرفی هنروتجربه با امکانات و بودجهای که دارد تبلیغاتش تبلیغات اشتباهی نیست و جای درستی را هدف گرفتهاست. من فکر میکنم ما نمیتوانیم همان توقعی که از پخشکنندههای خصوصی و ثروتمند جریان رسمی اکران سینما داریم از هنروتجربه هم داشته باشیم. تبلیغات در سینمای هنروتجربه برای هر فیلم باید تبدیل به یک کمپین شود که با همکاری تهیهکننده و هنروتجربه با هم اتفاق بیافتد و گروه هنروتجربه به یک مدیر تبلیغات خیلی حرفهای احتیاج دارد که این جریان را با تهیهکننده هر فیلم مشترکا جلو ببرد».
از او که از اولین کسانی بوده که با هنروتجربه همراه شده میپرسیم که چه پیشنهاد خاصی برای ادامه کار هنروتجربه دارد؟این کارگردان به انتخاب سختگیرانهتر اشاره میکند:« «بد نیست هنروتجربه فیلمها را سختگیرانهتر برای اکران انتخاب کند. این موضوع باعث خواهد شد مخاطب این نوع سینما گستردهتر شود. سینمای هنروتجربه نباید کارکتر خود را از دست دهد».
هنروتجربه اگر همینقدر سیستماتیک در دهههای گذشته شکل گرفته بود، الان ما با چنین فاجعه عجیب و غریبی مواجه نبودیم که فیلمهایی با این سطح کیفی در صدر جدول فروش سالانه قرار بگیرند
این کارگردان همچنین به این سوال که اگر هنروتجربه در این پنج سال نبود، برای فیلمهای مخاطب خاص، مستندها یا به اصطلاح فیلمهای هنری و تجربی چه اتفاقی میافتاد؟ چنین پاسخ میدهد:«بزرگترین دستاورد سینمای هنروتجربه این است که ذائقه مخاطب عمومی را آرام آرام تربیت میکند. هنروتجربه اگر همینقدر سیستماتیک در دهههای گذشته شکل گرفته بود، الان ما با چنین فاجعه عجیب و غریبی مواجه نبودیم که فیلمهایی با این سطح کیفی در صدر جدول فروش سالانه قرار بگیرند. هنروتجربه به مرور زمان جریانی را ایجاد خواهد کرد که در دهه آینده کسی برای فیلمهای بیکیفیت سطحی بلیت نخواهد خرید و ملاک فروش فیلمها استانداردتر خواهد شد».
معین کریمالدینی اضافه میکند: «هنروتجربه جدیترین و موفقترین جریان اکران سینمای مستقل در ایران است و اگر کسی هم نقدی بر آن داشته باشد نمیتواند منکر تاثیر مهم آن بر سینمای مستقل ایران شود».