هنروتجربه:کارگردان فیلم کوتاه «بایرن مونیخ» عنوان کرد که شرکت در نشست‌های نقد و بررسی فیلم و صحبت با تماشاگران باعث شده است، متوجه شود که اکران‌های عمومی از اکران‌های جشنواره‌ای بهتر و لذت‌بخش‌تر است.

نگین امین‌زاده، کارگردان فیلم کوتاه «بایرن مونیخ» که در بسته «یلدای کوتاه» نمایش داده می‌شود، درباره نوع نگاهی که به مهاجرت در این فیلم مطرح شده است، به سایت هنروتجربه گفت:«موضوع مهاجرت همیشه مطرح بوده است اما این روزها دوباره دغدغه آن بیشتر شده و سیل عظیمی از جوان‌ها می‌گویند که می‌خواهند مهاجرت کنند. در واقع از وقتی که چشم باز کردم، دیده‌ام که بسیاری از آدم‌های اطرافم درحال مهاجرت هستند و هیچ‌وقت ندیدم که این جریان متوقف شده باشد. در مقابل، خود من کسی هستم که مهاجرت نکرده‌ام و با کسانی مانده‌ام که آن‌ها هم دوستان، نزدیکان و خانواده‌شان مهاجرت کرده‌اند. این نگاه به اطراف، آدم‌ها و اطرافیان‌شان باعث شد به مهاجرت از این زاویه نگاه کنم که افراد باقی مانده چه درد و رنجی را متحمل می‌شوند و این‌که با مهاجرت اطرافیان چه تغییری در زندگی آن‌ها که مانده‌اند، ایجاد می‌شود».

او درباره انتخاب بازیگران فیلم نیز توضیح داد:«کار کردن با بازیگران این فیلم خیلی برایم لذتبخش بود. به واسطه اینکه از تئاتر می‌آیم، روال کارم این‌طور است که قبل از شروع فیلم‌برداری، چندین جلسه تمرین می‌کنیم و همزمان که روی بازی بچه‌ها و نقش‌های‌شان کار می‌کنیم، میزانسن و دکوپاژها هم انجام می‌شود. خوشبختانه یکی دو نفر از بازیگرانی که در ابتدا انتخاب شدند، با هم دوست بودند پس از آ‌ن‌ها خواستم از میان دوستان‌شان تعداد دیگری را هم معرفی کنند تا فضای صمیمی میان این دوستان در فیلم باورپذیر باشد. این بازیگران دو گروه دوستانه بودند که در تمرین‌ها نیز بیشتر به‌هم نزدیک شدند».

امینی‌زاده هم‌چنین عنوان کرد که این پروژه را باید برای درس کارگردانی دانشگاهش آماده می‌کرد و به همین دلیل باید طی یک بازه زمانی مشخص تولید می‌شد که در مجموع یک ماه زمان برد.

این کارگردان درباره انتخاب عنوان فیلم نیز چنین توضیح داد:«فیلم از یک بازی فوتبال  میان باشگاه‌های بایرن مونیخ و بارسلونا گرفته شده که آن را به عنوان بستر قصه‌ام انتخاب کردم. این بازی در میان بازی‌های جام باشگاه‌های اروپا بازی معروفی است و برخلاف آنکه بایرن مونیخ خیلی خوب بازی می‌کند، در بیست دقیقه نهایی این رقابت، باسه گل ناباورانه شکست خورد و به همین دلیل بازی معروفی شد برای همین تصمیم گرفتن این بازی را به عنوان بستر قصه قرار دهم و از المان‌های آن کمک بگیرم».

یکی از نکاتی که درباره فیلم «بایرن مونیخ» گفته می‌شود، این است که بازی‌هایی از این نوع معمولا بعد از نیمه شب به وقت ایران نمایش داده می‌شوند اما در این فیلم زمان نمایش مسابقه، عصر است. امینی‌زاده عنوان کرد که از این موضوع مطلع بوده است:«معمولا این بازی‌ها از بعد از نیمه‌شب به وقت ما شروع می‌شود و از آن اطلاع داشتم اما این تصمیم را آگاهانه گرفتم چون می‌خواستم کارکرد دراماتیک داشته باشد تا در طول فیلم، نور از داستان برود و از روشنی به تاریکی برسیم. این ساختار دراماتیک بازی با نور بود که آن زمان فکر می‌کردم تصمیم درستی است به همین دلیل آگاهانه این تصمیم را گرفتم و حتی در یکی از پلان‌های انتهایی فیلم که کمی هم طولانی است و ما از بالا زمین فوتبال را می‌بینیم، شاهد هستیم مسئول آن زمین می‌رود و چراغ‌ها خاموش می‌شوند. می‌خواستم خاموش شدن جراغ‌ها، اتفاقی که برای شخصیت فیلم می‌افتد و روز به شب شدن، کارکرد دراماتیک داشته باشد. این جنبه‌ها در آن زمان برایم اهمیت بیشتری داشت تااینکه بخواهم به مسایلی مانند زمین دقیق بازی‌ها توجه کنم. خیلی از دوستانم به خصوص آقایان هم این اشکال را به فیلم وارد کرده بودند اما باید بگویم این یک انتخاب آگاهانه بود».

در اکران‌های عمومی مخاطبان با نکاتی در فیلم ارتباط گرفته‌اند که وقتی مطرح می‌کنند خود شما هم به عنوان کارگردان، شگفت‌زده می‌شوید. این واکنش‌ها خیلی برایم ارزشمند است. می‌توانم این‌گونه بگویم که دیدن فیلم در اکران عمومی خیلی کیف دارد

او درباره اکران عمومی بسته «یلدای کوتاه» و بازتاب‌هایی که دریافت کرده است، عنوان کرد:«بااینکه الان مردم زیاد حوصله سینما رفتن ندارند اما در جلسات نقد و بررسی که شرکت کردم یا وقتی با برخی از تماشاگران صحبت کردم، متوجه شدم چقدر اکران عمومی از اکران جشنواره‌ای بهتر و چقدر لذتبخش‌تر است چون مخاطبان جشنواره مدام با یک دید منتقدانه به فیلم نگاه می‌کنند و معمولا مورد قضاوت قرار می‌گیرد اما در اکران‌های عمومی مخاطبان با نکاتی در فیلم ارتباط گرفته‌اند که وقتی مطرح می‌کنند خود شما هم به عنوان کارگردان، شگفت‌زده می‌شوید. این واکنش‌ها خیلی برایم ارزشمند است. می‌توانم این‌گونه بگویم که دیدن فیلم در اکران عمومی خیلی کیف دارد».

کارگردان فیلم کوتاه «در گذشته» ارائه بسته فیلم‌های کوتاه در سینماها را برای آشنایی مردم با فیلم کوتاه بی‌تاثیر ندانست و افزود:«برای آشنایی بیشتر مردم هم زمان لازم است و هم اینکه به استرانژی‌هایی نیاز داریم که بیشتر به دیده شدن این فیلم‌ها کمک کند. در استراتژی اکران باید تغییراتی صورت بگیرد مثل سانس‌بندی، تبلیغات و..تا فیلم کوتاه دیده شود. در جاهای دیگر دنیا مدل دیگری از اکران فیلم کوتاه وجود دارد. در ایران ما برای فیلم کوتاه بلیت می‌فروشیم که خیلی خوب است و بیننده آگاهانه به تماشای فیلم می‌نشیند. در برخی از کشورها در ابتدای هر فیلم بلند، یک فیلم کوتاه نمایش داده می‌شود. من نمی‌دانم کدام مدل در ایران جواب می‌دهد اما فکر می‌کنم استراتژی‌هایی برای اکران لازم است چون سانس‌ها و سینماها هم پراکنده هستند».

امینی‌زاده که در کارگاه فیلم‌نامه‌نویسی ناصر تقوایی و کارگاه فیلم‌سازی عباس کیارستمی نیز حضور داشته است، درباره تاثیر این دو کارگاه بر فیلم‌هایش گفت:«به‌هرحال من فیلم‌سازی را با آ‌ن‌ها شروع کردم. نگاه به فیلم‌نامه، فیلم یا اثر هنری و حتی نگاه کردن به دنیا را از آن‌ها یاد گرفتم. این دو فرد در زندگی من بسیار تاثیرگذار بوده و هستند. شاید وقتی فیلم‌هایم را ببینید مشخص نباشد که شاگرد کیارستمی بوده‌ام اما آن‌ها تاثیرشان را روی نگاه من گذاشته‌اند».

او در پایان درباره فعالیت‌های جدیدش اظهار کرد:«درحال بازنویسی چند فیلم‌نامه‌ای هستم که قبلا نوشته بودم تا بعدا تصمیم بگیرم یکی از آن‌ها را بسازم. البته فیلم‌نامه بلند هم نوشته‌ام اما درحال حاضر می‌خواهم فیلم کوتاه بسازم».

عکس:یاسمن ظهورطلب