آرمین ایثاریان  کارگردان و تهیه‌کننده، درباره این‌که برای نجات سینمای هنری وتجربی در دوران کرونا و پساکرونا چه باید کرد به ایسنا گفت: «سینمای ایران نیز از این بحران فراگیر در جهان آسیب دیده و طبیعتا دچار مشکل شده است و در این بحران سینمای هنروتجربه به عنوان تنها متولی اکران فیلم‌های کوتاه و مستند با مشکلات بیشتری مواجه می‌شود.طبیعتا به واسطه پشتیبانی دولتی از سینمای ایران مشخصا سینمای هنروتجربه به حمایت، همکاری و دادن خدمات بیشتر از سوی دولت نیازمند است تا بتواند سرپا بماند و به زندگی خود ادامه بدهد و طبیعتا فیلم‌هایی که به لحاظ فرهنگی اهمیت بیشتری دارند بتوانند همچنان مسیر تحول خود را طی کنند».

کارگردان «اسرار دریاچه» تاکید کرد: «حال که در شرایط اضطراری قرار گرفته‌ایم، بایستی دولت با حفظ شرایط موجود،می‌تواند بزرگ‌ترین کمک را به این سینما انجام بدهد یعنی در واقع امکانات موجود تحت شعاع بحران کرونا قرار نگیرد شاید به نظر درخواست حداقلی باشد اما در شرایط فعلی کاربرد دارد».

ایثاریان با اشاره به این‌که حفظ همین سنگر تا عادی شدن شرایط در این روزها می‌تواند مفید باشد،عنوان کرد: «در حال حاضر شرایط عادی و مشخص نیست و انتظار این‌که پروتکل خاصی از سوی سیاستگذاران فرهنگی برای هنروتجربه و حفظ آن به مرحله عملیاتی برسد، شاید خیلی عملی نباشد ولی می‌توان به آن فکر کرد.دادن یک سالن اختصاصی در سینماها به فیلم‌های هنروتجربه مستلزم آن است که مجموعه‌ای از آمارها با هم مقایسه و بررسی شود. بدیهی است تعداد سالن‌های بیشتر نتایج بهتری خواهد داشت اما اینکه تعداد سالن‌های بیشتر برای نمایش فیلم‌ها چه قدر به فروش آن‌ها و جذب مخاطب کمک می‌کند باید به لحاظ اقتصادی بررسی شود».

کارگردان «اسرار دریاچه» درباره تشکیل کارگروهی برای نجات سینمای هنری و تجربی گفت: «باید کارگروهی از سوی هنروتجربه و کسانی که دلسوز هنروتجربه هستند مانند سینماگران و همچنین کسانی که در عرصه‌های مختلف مانند اقتصاد سینما تخصص دارند، تشکیل بشود و فکر کنند که برای حفظ و نجات این بخش از سینما در این شرایط چه کاری می‌توان انجام داد. طبیعتا پیشنهاداتی در این کارگروه مطرح می‌شود که در صورت تثبیت شرایط در آینده و زمان عرضه آن، این کارگروه حرفی برای گفتن دارد».

ایثاریان با بیان این‌که بخش بزرگی از حمایت از سینمای هنری و تجربی بحث‌های مالی است، عنوان کرد:«نویسنده، فیلم‌ساز، فیلم‌بردار، متخصص و.. همه کار خود را انجام می‌دهند اما زمانی که قرار باشد یک فیلم به بخش عملیاتی و ساخت برسد طبیعتا در زمان باید هزینه بشود و زیرساخت این سینما به طور کلی و به نظر من در وهله اول تامین بودجه و شرایط مالی پروژه است. اگر واقعا بخواهد کاری انجام شود باید توانایی و برشی وجود داشته باشد که موسسه هنروتجربه هم‌چنان مانند قبل بتواند سرپا بایستد و این امر مستقیما تامین و حل و فصل مسایل اقتصادی را می‌طلبد».

او در پایان درباره اکران آنلاین فیلم‌های هنروتجربه نیز مطرح کرد: «به شخصه یک مشکل بنیادین با اکران آنلاین دارم.تصور من این است که مدیوم سینما اصولا تجربه‌ای متفاوت است و زمانی به‌دست می‌آید که تعداد زیادی افراد کنار هم در سالن سینما نشسته باشند و فیلم را در پرده عریض و سالن تاریک ببینند. سینما یک تجربه جمعی است که طبیعتا در عرضه آنلاین این تجربه بدست نمی‌آید. تماشای فیلم در سینما و تجربه دیداری در مانیتور به صورت کلی متفاوت است اما اگر زمانی برسیم به جایی که دیگر چاره‌ای نباشد می‌توانیم به عنوان یک راه چاره حداقلی به آن فکر کنیم».