هنر و تجربه: صنعت فیلم‌سازی در سراسر جهان با شرایط بحرانی و وخیمی در ماه‌های اخیر روبه‌رو شده است و در این میان، فیلم‌سازان مکزیکی با تهدید خاص‌تری مواجه شده‌اند.

رییس‌جمهور مکزیک اوایل ماه آوریل (اواسط فروردین) بود که تلاش کرد بودجه مهمی را قطع کند که نسل‌های مختلفی از فیلم‌سازان تحسین‌شده سینمای مکزیک را حمایت کرده است. واکنش‌های منفی سینماگران برجسته این کشور زمانی به یک رویارویی دراماتیک منجر شد که گیرمو دل تورو، آلخاندرو گونسالس اینیاریتو و آلفونسو کوارون قد علم کردند تا این منابع از دست نروند. تلاش‌های آن‌ها دست‌کم تا این لحظه موفقیت‌آمیز بوده و باعث توجه به گروهی از سینماگران شده است که نیازمند کمک دولتی و ملی هستند.

صنعت فیلم مکزیک در طول دو دهه گذشته رشد حیرت‌انگیزی کرده است چه به لحاظ کمی و چه کیفی؛ و در این میان، ایجاد دو صندوق حمایتی دولتی از اواخر دهه ۱۹۹۰ نقشی اساسی داشته است. پیش از این طرح‌های حمایتی، سینمای مکزیک برای چند دهه سالی فقط ده فیلم یا کم‌تر تولید می‌کرد. این در حالی است که سال گذشته دویست فیلم بلند در این کشور تولید شد که رکورد جدیدی به شمار می‌رود.

به هر حال این تهدید تازه فرصتی را برای گفت‌وگو و تعامل فیلم‌سازان بزرگ مکزیکی فراهم کرد تا دوباره بر ارزش‌های صنعت فیلم‌سازی کشورشان تأکید کنند. به عنوان مثال اینیاریتو در این باره گفته است: «ما عاشق مکزیک هستیم. ما عاشق تمام آن چیزی هستیم که ارائه می‌دهیم و نماینده‌اش هستیم؛ و می‌فهمیم که سینما هم یک قالب هنری است و هم یک صنعت. سینما حافظه‌ای است که می‌گوید ما که هستیم و چه بوده‌ایم. سند یک فرهنگ است؛ و با تنوع فوق‌العاده دیدگاه‌های سینماگران متعدد، هویت‌مان را استحکام می‌بخشد».

• ایندی‌وایر