هنر و تجربه-فاطمه رستمی: مهدی ارجمند پیش از شیوع کرونا و تعطیلی سینماها فیلم «ملاقات‌های شگفت انگیز» را در گروه سینمایی هنر و تجربه درحال اکران داشت که نمایش آن با تعطیلی سینماها متوقف شد و حالا بار دیگر این فیلم روی پرده سینما رفته است. او که نگاهی متفاوت به فیلم سازی و روایت قصه دارد و ابعاد متافیزیکی یکی از شاخصه‌های کارهای اوست، در گفت و گویی با سایت هنر و تجربه از اکران مجدد فیلمش و تازه ترین فعالیت‎های سینمایی خود گفته است.

وضعیت اکران مجدد فیلم «ملاقات‌های شگفت انگیز» در هنر و تجربه را بعد از بازگشایی سینماها چطور می‌بینید؟
فکر می‌کنم اگر شرایط اکران آنلاین فراهم باشد، در روزهایی که کرونا موجب ترس و محدودیت مخاطبان برای سینما رفتن شده است، می‌تواند به دیده شدن فیلم‌ها کمک کند و در سطح وسیع‌تری تماشاگران فیلم ببینند. یعنی مثلا درحالی که فیلم‌های ما در سینما روی پرده است، در پلتفرم‌های نمایش آنلاین هم اکران شود. از سوی دیگر درمورد «ملاقات‌های شگفت انگیز» به این دلیل که موضوعی جهان شمول دارد و شخصیت‌های آن هم جهانی هستند، اگر این فیلم دوبله شود، حتی می‌توان آن را در سامانه های نمایش فیلم خارجی مثل نتفلیکس هم پخش کرد البته در هراقدامی نیاز به همکاری موسسه هنر و تجربه ایرانیان است. این ایده ها می‌تواند به دیده شدن یک فیلم در داخل و خارج کشور کمک کند

فیلم‌های سینمای بدنه روی پرده می روند و فروش خوبی هم می‌کنند، اما هنر و تجربه در واقع هسته فکری ایجاد می‌کند و دقیقا به همین دلیل باید جدی مورد حمایت واقع شود

شما شخصا برای قرارداد با پلتفرمی که «ملاقات‌های شگفت انگیز» را آنلاین اکران کند یا دوبله آن، اقدامی نکرده اید
خیر. من هنوز کاری نکرده ام، اما اگر هنر و تجربه می‌خواهد پیشنهادی داشته باشد، من استقبال می‌کنم.

با توجه به سبک فیلم و شرایط روحی امروز مردم با توجه به کرونا، فکر می‌کنید استقبال مخاطب از این فیلم با فرم و محتوای آن متفاوت و نوگرایانه، چطور بوده است؟
نقدهایی که پیرامون این فیلم منتشر شده است، خوشبختانه نشان می‌دهد تماشاگرانی که سینما را رسانه ای آگاهی بخش می دانند و عمیق‌تر به آن فکر می‌کنند، بیشتر با «ملاقات‌های شگفت انگیز» ارتباط برقرار می‌کنند و بعد از دیدن آن سوالات زیادی در ذهنشان شکل می‌گیرد. من از این بابت واقعا خوشحال هستم. از سوی دیگر معتقدم با توجه به موضوع فیلم، اگر برای مخاطب خارجی اکران شود، می‌توانیم واکنش‌های جالبی از آن سوی آب ها دریافت کنیم به این دلیل که محوریت متفاوت فیلم و ساختار آن با یک دوبله به زبان انگلیسی یا فرانسوی آن را تبدیل به فیلمی می‌کند که هرجای دنیا برود حرف‌های آشنایی می زند و مخاطب به فکر واداشته می‌شود.

شما فکر می‌کنید هنر و تجربه در شرایط کنونی، چگونه می‌تواند از فیلمسازان هنری و تجربی مثل شما حمایت کند؟
به نظرم اول وزارت فرهنگ و ارشاد باید از گروه سینمایی هنر و تجربه حمایت کند به این دلیل که همه می‌دانیم هنر و تجربه ذخیره معنوی و فکری سینمای ماست. کم نبودند افرادی که از همین هنر و تجربه برای سینمای ایران افتخار آفریدند. فیلم‌های سینمای بدنه روی پرده می روند و فروش خوبی هم می‌کنند، اما هنر و تجربه در واقع هسته فکری ایجاد می‌کند و دقیقا به همین دلیل باید جدی مورد حمایت واقع شود. از سوی دیگر وقتش رسیده که هنر و تجربه هم برای خودش شبکه و پلتفرمی اختصاصی داشته باشد تا افراد بتوانند آنلاین فیلم‌های هنری، تجربی و مستندها را ببینند؛ چیزی شبیه نتفلیکس در ابعاد کوچک تر. به نظرم مخاطبان هنر و تجربه اتفاقا کم نیستند و خیلی از آن ها از اقشار تحصیل کرده و دانشگاهی هستند. این افراد حتما عضو این پلتفرم خواهند شد و هنر و تجربه هم درآمدزایی خودش را خواهد داشت و از فیلم سازانش با دست بازتر حمایت می‌کند مثلا می‌تواند به آن ها وام بدهد تا سرمایه کار بعدی برایشان فراهم شود نه اینکه هربار فیلم ساز با بدترین شرایط و سرمایه‌های شخصی دست به کار شود و از نظر اقتصادی تحت فشار قرار بگیرد. فیلم‌های هنری و تجربی ارزشمند هستند و حقیقتا آینده فرهنگی کشور را شکل می دهند.

نوع فیلم سازی که در پیش گرفته ام در حقیقت نوعی تالیف است. فیلم ساز در این سبک کاری مولف است؛ درست مثل نویسنده داستان و آثار ادبی که به صورت فردی آن را می‌نویسد یا مثل شاعران که تنهایی شعر می‌سرایند و… در این شیوه کار، فیلم ساز شخصا می‌تواند اثرش را بیافریند

در روزهایی که کرونا باعث شده فیلم سازی به مفهوم کلاسیک و تجمع افرادی زیادی به عنوان گروه کنار هم خطرناک باشد، فکر می‌کنید جایگاه آثاری مثل «ملاقات‌های شگفت انگیز» که نیاز ندارد تیم بازیگران یا عوامل پشت صحنه فیزیکی کنار هم جمع شوند، تغییر کرده است؟ و با توجه به این شرایط آینده این نوع سینمایی که شما به سمتش رفته اید را چطور می‌بینید؟
این نوع فیلم سازی که در پیش گرفته ام در حقیقت نوعی تالیف است. فیلم ساز در این سبک کاری مولف است؛ درست مثل نویسنده داستان و آثار ادبی که به صورت فردی آن را می‌نویسد یا مثل شاعران که تنهایی شعر می‌سرایند و… در این شیوه کار، فیلم ساز شخصا می‌تواند اثرش را بیافریند و ذهنیتش را به مثابه یک اثر تالیفی منتقل کند. از این نظر امروز به جایی رسیده ایم که هنرمند آزادانه می‌تواند بدون محدودیت و نیاز به جمع خاصی اثرش را خلق کند. چه بسا در آینده این فیلم سازی جدی‌تر گرفته شود و فیلم سازها به صورت فردی کارشان را انجام دهند مثل ادبیات که فرد تقریبا همه مراحل اصلی کارش را تنهایی پیش می‌برد.

از آنجایی که کرونا فعالیت‌های سینمایی را تا حدی متوقف کرده، خیلی از سینماگران در خانه به نگارش فیلم نامه‌های جدید پرداخته اند یا به ایده و طرح‌هایی رسیده اند. شما در این مدت چه اقداماتی انجام داده اید؟
یک فیلم‌نامه جدید نوشته‌ام و در تدارک ساخت فیلمی تازه هستم. به این دلیل که به زبان انگلیسی هم می‌نویسم، دو نمایشنامه انگلیسی هم از قبل نوشته بودم. درمورد فیلم نامه‌هایی که در این مدت نوشتم، یکی از آن ها دو شخصیت بیشتر ندارد و نام فیلم نامه «یک روز به یاد ماندنی» است و درمورد دو استاد چهره شناسی است؛ یک زن و یک مرد. فیلم ۹۰ دقیقه ای خواهد بود و داستان آن در استودیوی چهره شناسی روایت می‌شود و مایه‌های فلسفی و متافیزیکی دارد. فیلم نامه دوم ساختاری بسیار متفاوت دارد که قصد دارم ساخت آن را آغاز کنم. این فیلم نامه «خاطرات خالق» نام دارد. «خاطرات خالق» فضای متافیزیکی دارد و داستانش را فعلا بازگو نمی‌کنم.

عکس:یاسمن ظهورطلب