به گزارش سایت هنروتجربه، این مراسم میزبان جمعی از سینماگران، مسئولان لشگری و کشوری و نیز علاقمندان سینمای دفاع مقدس بود.حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی، علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و محمدیاشار نادری مدیرعامل بنیاد روایت از مدیران فرهنگی و سینمایی حاضر در این رویداد بودند.

در این مراسم سردار محمدحسین سپهر جانشین رییس سازمان بسیج مستضعفین صحبت کرد. او در بخشی از صحبت‌های خود تاکید داشت:«ما امروز رسالت سنگینی داریم. امروز این تکلیف بر عهده لایه‌های مختلف جامعه ما است. ما در دفاع مقدس مستضعفین جهان را امامت کردیم اما امروز برای امامت اصحاب فرهنگ و هنر هم نیاز به تربیت شهید همت‌ها و باکری‌ها و باقری‌ها و سلیمانی‌ها هستیم. اگر این اتفاق افتاد، این جشنواره‌ها موثر واقع می‌شود. حضور نمایندگان بیش از ۱۰۰ کشور در این رویداد بسیار اتفاق خوبی است اما ما بیش از اینها می‌خواهیم. ما باید فاخرترین محصولات فرهنگی را در جمهوری اسلامی بسازیم و تولید کنیم. ما هم با تمام امکانات و توان در خدمت شما هستیم».

مهدی عظیمی میرآبادی مدیرعامل انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس و دبیر این رویداد سخنران بعدی مراسم بود.او در بخشی از صحبت‌های خود درباره جشنواره شانزدهم فیلم مقاومت گفت: «ذیل دو هدف راهبردی انجمن سینمای انقلاب که متشکل از تقویت و تثبیت سینمای دفاع مقدس به‌عنوان سینمای تراز انقلاب و حمایت از هنرمندان انقلابی بوده است، این جشنواره از دوره شانزدهم با جدیت بیشتری طراحی و اجرایی شد تا وظیفه خودمان را انجام بدهیم. برای این کار باید اهداف اجرایی هم در نظر گرفته می‌شد. اهداف مشخصی را تعیین و برنامه‌های خودمان را تنظیم کرده‌ایم. آغاز این برنامه‌ها، افتتاحیه جشنواره است که حالا در خدمت شما هستیم و خوشحالیم که حضور شما مایه دلگرمی و انگیزه برای ماست».

در بخش دیگری از این مراسم  کلیپی از زنده یاد خسرو سینایی، هادی مشکات تهیه‌کننده، غلامرضا جنت خواه دوست مستندساز، همایون رضا عطاردی آهنگساز و شهید حسین فهیمی مستندساز پخش شد و برای نکوداشت آن‌هاحبیب احمدزاده، ناصر شفق، قاسم قلی‌پور، احمد عبدالهیان و محمدحسین عقیقی به روی صحنه آمدند.

حبیب احمدزاده در این بخش به مرور خاطراتی از زنده یادها خسرو سینایی و عباس کیارستمی پرداخت:« امثال آقای سینایی زیاد هستند، این ما هستیم که بلد نیستیم با زبان درست با آن‌ها صحبت کنیم. ما فقط بلدیم با افرادی با زبان خودی صحبت کنیم. فکر می‌کنم یکی از مشکلات ما همین زبانی است که به روز نیست. آقای سینایی در همه جشنواره‌های دانش آموزی دفاع مقدس در مناطق مرزی شرکت می‌کرد. همسرشان به کودکان نقاشی یاد می‌داد و دخترشان تئاتر.سینایی هیچوقت برای کارهای دفاع مقدس نه نمی‌گفت ممنونم از آقای عظیمی که دایره دوستان را گسترش داد و این نکوداشت را برای او هم برگزار کرد، آقای کیارستمی هم همین‌طور بود. زنده‌یاد کیارستمی پس از بازدید از موزه جانبازان شیمیایی اعلام کرد هر کار که حاضر باشد برای این جمع می‌کنم و آن‌ها فقط خواستند که صدای مظلومیت ما را به جهان برسان. این را برای اولین بار در یک مراسم رسمی می‌گویم که زنده یاد کیارستمی از آن به بعد هر گاه برای حضور در رویدادی به خارج از کشور می‌رفت، از ما درخواست می‌کرد تعدادی مستند مرتبط با جانبازان شیمیایی مانند «خاطراتی برای تمام فصول» را با زیرنویس مرتبط با کشور مقصدی که به آن سفر می‌کرد آماده کنیم تا همراه خود ببرد. همین فیلم‌ها را در کلاس‌ها و کارگاه‌های خود برای سینماگران خارج از کشور به نمایش می‌گذاشت».

او در پایان تاکید کرد:«خواهش می‌کنم یک بار هم احساس کنید شاید زبان ما زبان رسانه نیست و نمی‌توانیم با مردم سخن بگوییم. کمی هم خودمان را مقصر بدانیم. این ما هستیم که باید با مردم ارتباط بگیریم نه آن‌ها با ما».

در ادامه حسین عقیقی در مورد زنده‌یاد جنت‌خواه دوست گفت:«افتخار داشتم سال‌ها در خدمت آقای جنت خواه دوست باشم در همه برنامه‌های ما پیش قدم بود. او فیلمی به نام «نینوا» ساخته بود. این مرد به نسبت چیزی که اعتقاد داشت، مصمم بود، فیلم‌های زیادی ساخت، مطالعات زیادی می‌کرد و هیچ‌وقت سعی نمی‌کرد نقاط ضعفش دیده شود. یکی از چشمان او مشکل داشت اما سعی می‌کرد همه ضعف‌ها را تبدیل به فرصت کند».

او هم‌چنین در مورد خسرو سینایی هم یادآور شد:«یادم است فیلم سینایی به کن رفت و درخشید، سپس افرادی از کن آمدند تا ایشان را ببینند، درواقع ما فیلمی جنگی را بردیم و در کن نمایش دادیم، این موضوع برای ما بزرگ‌تر از جام جهانی فوتبال بود، سینایی در آن جشنواره از مظلومیت ایران به خوبی دفاع کرد، در روزگاری که نگاه خوبی به ایران نبود از ایران گفت. ای کاش بشود جنت‌خواه‌ها و کیارستمی‌ها و… بتوانند وظایف خود را انجام بدهند. این‌طور نشود که دایره برای‌شان تنگ شود. توجه کنید که با گذشت ۴۰ سال از جنگ هنوز نتوانسته‌ایم برای سرداران‌مان سریال بسازیم. باید به دنبال نفوذی‌ها در عرصه‌های فرهنگی بگردیم، چه کسی جلوی کار را گرفته بود؟ یعنی اینقدر در مملکت فیلم‌ساز نداریم؟».

احمد عبدالهیان سخنران بعدی بود که درباره زنده‌یاد هادی مشکات عنوان کرد:« مشکات به معنای نور است و هادی مشکات نور سینمای ایران بود. نه به چپ وصل بود نه راست. نه اصولگرا بود نه اصلاح‌طلب. او یک فیلمساز بود، بعد از انقلاب اولین تهیه‌کننده سینمای ایران بود و فیلم‌هایی ساخت که مایه افتخار سینمای ایران است. او به هیچ جناحی وصل نبود».

در ادامه مراسم ناصر شفق هم با اشاره به این‌که همایون رضا عطاردی دنیایی از خلاقیت و انسانیت بود درباره این آهنگساز گفت:«آقای عطاردی وقتی اولین فیلمش را من تهیه کردم، دیدم بسیار دوست داشتنی بود. هنوز هم باورم نمی‌شود او نیست. او دنیایی از خلاقیت و انسانیت بود، می‌دانم به مجید انتظامی برنمی‌خورد که اگر بگویم برای موسیقی یکی از فیلم‌ها با او قرارداد بستیم. همایون به دلیل کرونا گذشت، اگر او فوت نمی‌کرد ما از همایون خیلی می‌شنیدم، او خیلی مستعد بود، در یک دوره کلان ما به فیلم‌هایی که دارای ارزش بودند، پشت کردیم و بها ندادیم».

قاسم قلی‌پور آخرین سخنران بخش نکوداشت‌ها بود که در سخنانی گفت: «من شانس شاگردی استادان زیادی را داشتم، حکمای فرهنگی ما به پیشوند و پسوند احتیاجی ندارند. من شاگرد بیضایی، نصیریان، تقوایی و… بودم به ویژه شاگردی سه بزرگ و عزیز سمندریان، خسرو سینایی و محمدرضا اصلانی کردم. وجه مشترکی در آموزش‌های آن‌ها دیدم، من مرعوب نماد انسانی آن‌ها شدم.بر این باورم که این عزیزان خاصه سینایی اندیشه‌های‌شان کیلومترها جلوتر از خودشان بود، هیچ‌کدام از این عزیزان غوغاسالار نبودند، دوست دارم همه ما مویه کنیم بر این‌که نجابت مقهور غوغاسالاری می‌شود. سینایی مدرسی فرهیخته‌، فیلم‌سازی متعهد و شاعری عاشق بود. من اندوهگینم که چهار اثر ایشان با قلم سینما و دوربین تحریر نشد، آخرین فیلمش «قطار زمستانی» بود که شوربختانه نتوانست بسازد. برای یک تولد و یک زایش بس تردید باید بطن سالمی وجود داشته باشد گاهی کوهی را می‌تراشیم که الماسی یه دست بیاوریم در حالی که باید سنگی را بتراشیم این‌چنین ما لطمات زیادی خوردیم».

در ادامه مراسم لوح به خانواده این پنج هنرمند تقدیم شد و مادر شهیدان فهیمی مورد تجلیل قرار گرفت.

بخش دیگری از این مراسم به سخنرانی محمدیاشار نادری مدیرعامل بنیاد روایت اختصاص داشت. او با اشاره به برپایی جشنواره مقاومت عنوان کرد:« از همکارانم که مجاهدانه برای برگزاری این جشنواره تلاش کردند، تشکر می‌کنم، امروز در شرایطی هستیم که سینما بستری مهم برای ارتباط با ملت‌ها و دولت‌ها به شمار می‌رود. سینما با سرمایه آغاز به کار کرد با هنر تداوم پیدا کرد و با صنعت پیوند خورد حالا یک سرمایه، یک هنر و یک صنعت صرف نیست، بلکه یک ظرفیت مثال زدنی برای بیان منویات ملت‌ها و دولت‌هاست».

پایان بخش این مراسم رونمایی از یادنامه رسول ملاقلی‌پور و تقدیر از خانواده او بود. دکتر پرویز فارسیجانی دبیر این بخش گفت:« رسول ملاقلی‌پور از جمله هنرمندانی است که از دریای شوق خویش سیراب شده بود و از خرمن هنر انقلابی آنقدر لبریز بود که با تلاش مومنانه خود در سینمای دفاع مقدس اثاری ماندگار به جا گذاشت که هرچه زمان می‌گذرد جای خالی او بیشتر احساس می‌شود. او عشق و حماسه را با جامعه و زمانه خود پیوندی زیبا زد و با ساخت «سفر به چزابه»، «مزرعه پدری» و «هیوا» زمان گذشته را با حال و آینده پیوندی دیگر داد».

در ادامه دکتر حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی، دکتر نادری مدیرعامل بنیاد فرهنگی روایت فتح، امیرسرتیپ شاهین تقی خانی معاون فرهنگی و روابط عمومی ارتش جمهوری اسلامی ایران و مهدی عظیمی میرآبادی دبیر این دوره از جشنواره از خانواده مرحوم رسول ملاقلی پور تقدیر و از یادنامه رسول ملاقلی‌پور رونمایی کردند.

«نشان رسول» در مراسم اختتامیه به هنرمند برگزیده این بخش اهدا می‌شود.