هنروتجربه- فاطمه رستمی: در ششمین سالگرد فعالیت هنروتجربه، با هنرمندان، مدیران و کارشناسانی صحبت کرده‌ایم و از عملکرد این گروه سینمایی در سال‌های فعالیتش پرسیده‌ایم. محمدمهدی عسگرپور به عنوان یک سینماگر که مسئولیت‌های اجرایی و مدیریتی فراوانی داشته و اکنون هم دبیر جشنواره جهانی فجر است، در این گفت‌وگو از لزوم ادامه حیات هنروتجربه و نقش آن در بستر کلی سینمای کشور گفته است.
عسگرپور درمورد نقشی که هنروتجربه در این شش سال در سینمای کشور ایفا کرده است، به سایت هنروتجربه گفت: «بحث بسترسازی برای حمایت و نمایش فیلم‌های هنری و تجربی سال‌ها مطرح بود و گروه‌ها و طرح‌های مختلفی مطرح شدند که تقریبا هیچ‌کدام نتوانستند دوام بیاوردند و به نتیجه طولانی مدت برسند تا این‌که گروه هنروتجربه شش سال پیش ایجاد شد و با هدف حمایت از آثار واقعا مستقل این راه را تا امروز ادامه داده است».
او ادامه داد: «یک مسئله‌ای که ما با آن در سینما مواجه هستیم این است که هر بخشی از سینما خودش را مهم‌ترین و اصلی‌ترین بخش می‌داند مثلا مستندسازها فکر می‌کنند از همه مهم‌ترند یا فیلم کوتاه سازها همین‌طور و سینمای بدنه هم در این بین خودش را مهم‌تر می‌داند؛ بنابراین این مسئله وجود دارد و بخشی که در اکران جواب مثبت گرفته معمولا شکل‌های دیگر سینما را نمی‌پذیرد».
عسگرپور افزود: «از آنجایی که بودجه سینمایی ما چندان زیاد نیست برای بهره‌وری از این بودجه نوعی عملکرد شبیه تنازع بقا شکل می‌گیرد و هر بخشی برای این‌که بتواند خودش را اداره کند، به این فکر نمی‌کند که باید بگردد و راه‌های جدید درآمدزایی پیدا کند بلکه این‌طور فکر می کند که باید مقدار بودجه‌ای که به دیگران تعلق گرفته را از آن خود کند و بحث‌هایی مطرح می‌شود که فلان فعالیت به خاطر فعالیتی دیگر باید متوقف شود! یعنی انگار فقط با ضعیف کردن بخش دیگر می‌توانند خودشان را قوی کنند. این فرهنگ غالب سینمای کشور در سال‌های زیادی بوده است».
اصولا دولت‌ها در کشورهایی که به سینما اهمیت می‌دهند از بخش‌هایی مثل هنروتجربه حمایت می‌کنند و این حمایت مستمر است نه این‌که با تغییر مدیریت، شیوه حمایتی و نگاه به این نوع سینما عوض شود! متاسفانه در کشور ما این‌گونه است و با هر تغییری همه ساختار قبلی به‌هم می‌ریزد
این کارگردان ضمن اشاره به ساختار ارزشمند آثار هنری‌وتجربی در سینما و لزوم ادامه حیات آن در ادامه صحبت‌هایش گفت: «قابل فهم است که این دیدگاه فشار زیادی به هنروتجربه می‌آورد؛ هنروتجربه‌ای که سعی کرده در تمام این سال‌ها به نمایش فیلم‌های سینمایی کمک کند که در اکران گسترده شاید چندان موفقیتی نداشته باشد، اما مخاطب خاص خودش را دارد و ارزش هنری آن‌ها بالاست. این فیلم‌ها به هرحال باید گیشه خودشان را داشته باشند و نمی‌توان فقط برای یک سلیقه و قشر فیلم اکران کرد. این کار مهمی است که هنروتجربه برعهده گرفته و سعی کرده خوب عمل کند. هنروتجربه تا حدی دخل و خرج خودش را تامین کرده و در همه جای دنیا و البته بیشتر در کشورهایی که سینما در آن به صورت جدی در جریان است، چنین بخشی وجود دارد و به آن اهمیت داده می‌شود» .
مدیر عامل اسبق بنیاد سینمایی فارابی گفت: «اصولا دولت‌ها در کشورهایی که به سینما اهمیت می‌دهند از بخش‌هایی مثل هنروتجربه حمایت می‌کنند و این حمایت مستمر است نه این‌که با تغییر مدیریت، شیوه حمایتی و نگاه به این نوع سینما عوض شود! متاسفانه در کشور ما این‌گونه است و با هر تغییری همه ساختار قبلی به‌هم می‌ریزد».
او درمورد ادامه راه هنروتجربه و لزوم ایجاد تغییراتی در آن توضیح داد: «هنروتجربه باید با همان سرعتی که حرکت می‌کرده مسیر خود را ادامه دهد و اگر بخواهد تندتر پیش برود آسیب رسان است و اگر حرکتش را کندتر کند، بخشی از سینما که چشم و امیدشان هنروتجربه است، ناامید می‌شوند. فراموش نکنیم که هنروتجربه توانست فشاری را از دوش سینما بردارد و آثار سینمایی هنری و تجربی که در بستر اکران عمومی به خاطر خاص بودن مخاطب‌شان شکست می‌خورند را نمایش دهد و به دیده شدن افراد کمک کند».
عسگرپور درمورد لزوم حمایت از هنروتجربه و عدم حمایتی که کارگروه کرونا از این گروه سینمایی داشت، توضیح داد: «باعث تاسف است که در این سال‌ها وقتی پولی به عنوان کمک و حمایت داده می‌شود، همیشه اعتراض‌هایی به همراه دارد. انگار در سینما هرکس بیشتر داد بزند بهتر نتیجه می‌گیرد! این ناشی از مدیریت غلط است. افرادی که فیلم‌های هنری و تجربی می‌سازند، تعدادشان محدود است و باید به آن‌ها توجه شود و این‌که یادمان باشد اگر حمایتی از این گروه و فیلم‌سازان عرصه هنروتجربه صورت می‌گیرد در واقع از یک سینمای افتخارآفرین برای کشور حمایت شده که آثاری با ارزش هنری بالا و فرهنگ‌ساز را ارائه می‌کنند».
