هنر و تجربه: مدیر فیلم‌برداری مستند داستانی «خط باریک قرمز» می‌گوید که این فیلم در شرایط کرونا مخاطبان خوبی جذب کرده است اما اگر کرونا نبود تاثیرش بیشتر می‌شد.
مرتضی پورصمدی، مدیر فیلم‌برداری فیلم مستند داستانی «خط باریک قرمز» در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر درباره چگونگی پیوستن خود به این فیلم عنوان کرد:«فرزاد خوشدست کارگردان این مستند داستانی از من دعوت کرد که به عنوان فیلم‌بردار در این پروژه حضور داشته باشم».
او با اشاره به اینکه موضوع این فیلم بسیار حساس، شکننده و در عین حال جذاب بود، بیان کرد:«ما در ابتدا نمی‌دانستیم آن سوی دیوارها چه خبر است و با شرایطی مواجه شدیم که تجربه‌اش برای هر کسی به سادگی میسر نیست. اگر فردی فرزند بزرگ یا نوجوان داشته باشد، بیشتر متوجه می‌شود که ممکن است فرزندش در آینده با چه آسیب‌هایی مواجه شود».
فیلم‌بردار «خط باریک قرمز» درباره تجربه کار در این مستند بیان کرد:«خط باریک قرمز» کاری سخت، عجیب، پر از دلهره و در عین حال پر از هیجان بود. به هر حال آنچه اتفاق افتاد محصول تجربه تیمی بسیار دوست داشتنی است که اگر نبود نتیجه لازم میسر نمی‌شد».
پورصمدی همچنین اظهار کرد که تحول در زندگی عده‌ای از بچه‌های کانون اصلاح و تربیت و رهایی از اعدام و حبس و تغییر در سرنوشت آن‌ها جزو معجزه‌هایی است که یک کار هنری توانست آن را ایجاد کند و این معجزه اتفاقی انسانی، مطلوب و دوست داشتنی است.
او ادامه داد:«خوشحالم در پروژه «خط باریک قرمز» حضور داشتم و ممنونم از همه عوامل به ویژه فرزاد خوشدست، توماج دانش بهزادی، طراح صحنه، تدوینگر و… که دست به ساخت مستندی زدند که جایش در سینما خالی است. در این پروژه هیچکس به دنبال منافع خودش نبود و فرزاد خوشدست برای اتمام این پروژه مشکلات و رنج فراوانی را متحمل شد و در این مسیر او تقریباً تنها بود».
این فیلم‌بردار پیشکسوت سینما درباره تفاوت کار در سینمای مستند و داستانی گفت:«اهالی جهان مستند یاد گرفته‌اند با هر شرایطی کار را انجام بدهند و می‌دانند باید با حداقل بودجه، کمترین امکانات و ابتدایی‌ترین وسایل کار کنند اما کار در فیلم‌های داستانی به گونه دیگری است. امکانات در این پروژه‌ها فراوان و همه چیز از قبل تحت کنترل است».
او درباره بازخورد «خط باریک قرمز» در جامعه مطرح کرد:«کاش کرونا نبود و فیلم در شرایط آرام‌تری اکران می‌شد، اما چاره‌ای هم نیست و با این شرایط باید زندگی کرد. البته این فیلم تاکنون توجه مخاطبان زیادی را به خود جلب کرده است اما در شرایط غیر کرونایی قطعاً تأثیرش بیشتر می‌بود».
فیلم‌بردار «خط باریک قرمز» درمورد وجوه آرا‌بخش بودن هنر گفت:«اساساً وجه بسیار شاخص هنر، تسکین دهندگی است و در بهبود شرایط افراد تأثیرگذار خواهد بود. هنر حکم دارویی را دارد که باعث می‌شود به زیبایی‌ها فکر کرد و از زشتی‌ها دور شد».
پورصمدی در پایان اظهار کرد:«مبحث سایکودرام که در فیلم به آن پرداخته شد در بسیاری از کشورهای دنیا برای کاهش جرایم کیفری از آن استفاده می‌کنند، اما متأسفانه ما به آن بسیار کم پرداخته‌ایم. مهمترین تأثیر این فیلم ایجاد سوال در ذهن مخاطبان و به ویژه مسئولان است. قطعاً برای این سوال‌ها می‌شود جوابی پیدا کرد که به بهبود شرایط کمک کند».
