هنروتجربه – مریم شاه‌پوری: «جایی که سایه‌ها فرو می‌افتند» به کارگردانی والنتینا پدیچینی یکی از فیلم‌های کمیاب هفته فیلم سینمای ایتالیای گروه «هنروتجربه» است که این روزها به صورت مجازی و رایگان در حال برگزاری است.این فیلم چهارشنبه ۱۲ آذر ساعت ۲۰:۱۰ در سایت هاشور به نمایش درآمد و جمعه ۱۴ آذر ساعت ۱۸ هم در این سایت قابل مشاهده است.

«جایی که سایه‌ها فرو می‌افتند» به عنوان اولین فیلم بلند داستانی پدیچینی پس از دو فیلم کوتاه و دو مستند بلند «شهر مارلبوروی من» (۲۰۱۰؛ ) و «از اعماق» (۲۰۱۳؛ برنده جایزه چشم‌اندازهای جشنواره رُم) ساخته شد؛ و اولین نمایش جهانی‌اش را در جشنواره ونیز تجربه کرد و برای کسب جایزه فدئورا رقابت کرد. «جایی که سایه‌ها فرو می‌افتند» در جشنواره استکهلم ۲۰۱۷ هم روی پرده رفت ولی جالب است که مطالب چندانی درباره‌اش وجود ندارد. در یکی از معدود نقدهای موجود در فضای مجازی، آلبرتو لوچینی در نشریه اسپانیایی «ال موندو» چنین نوشته است: «جایی که سایه‌ها فرو می‌افتند، فیلم اول جسورانه‌ای است اما تا آخرین لحظه‌های فیلم کمی سخت می‌شود فهمید که چه اتفاقی در جریان است و داستان اصلی چیست.» (اصل نقد به زبان اسپانیایی است و این بخش را «راتن تومیتوز» به انگلیسی برگردانده است).

والنتینا پدیچینی سال گذشته مستند بلند دیگری با عنوان «ایمان» / Faith ساخت که در جشنواره‌های مستند مختلفی روی پرده رفت و در جشنواره بین‌المللی فیلم مستند آمستردام هم نامزد دریافت جایزه ایدفای بهترین مستند بلند شد؛ اما خبر تلخ درباره این فیلم‌ساز جوان این است که او تقریبا دو هفته پیش در ۴۲ سالگی (بیستم نوامبر، سی‌ام آبان) به خاطر ابتلا به سرطان کبد درگذشت.

والنتینا پدیچینی ششم آوریل ۱۹۷۸ در شهر بندری بریندیزی متولد شد ولی در نوجوانی به رم نقل مکان کرد تا به دانشگاه برود. سپس در مدرسه مستندسازی زلیگ ثبت نام کرد. دومین مستند بلندش «از اعماق» درباره اولین و آخرین معدنچی زن ایتالیا با نام پاتریتسیا بود؛ فیلمی که پدیچینی در متن کارگردان آن نوشت: «فیلمی که به یک تجربه انسانی بدل شد.» او در ادامه چنین درباره فیلمش نوشته است: «یک کارگردان، دو سال کار و تلاش برای دسترسی اختصاصی، چهار عضو گروه فیلم‌سازی که در معدن زندگی کردند، ۲۶ روز زیر زمین، و هفتاد دقیقه فیلمی که شما را به درون تاریکی و ظلمت می‌برد. «از اعماق» فیلم سکوت‌های طولانی و صدای یک زن تنهاست؛ فیلمی درباره غیاب، تقلا و زندگی در تاریکی.»

والنتینا پدیچینی در سال ۲۰۱۷ اولین – و حالا تنها – فیلم داستانی بلندش را با عنوان «جایی که سایه‌ها فرو می‌افتند» ساخت؛ درامی که ماجراهایش در یک آسایشگاه سالمندان می‌گذرد و بر اساس برگی سیاه از تاریخ ساخته شده است که با عنوان کشتار سوییس شناخته می‌شود؛ رویدادی که در آن رمی‌ها و سینتی‌ها آزار می‌دیدند و کشته می‌شدند.

• برگرفته از منابع مختلف